Puchar Lamera Estoril – Bertrand Balas i Jean Lombard: przyjaciele od 45 lat

Bertrand Balas (69 lat) określa siebie jako showmana na pół etatu. Kierowca, którego talent i eklektyzm pomogły mu zbudować bardzo godną pozazdroszczenia historię zarówno na torze, jak i w rallye, " Mimo to nigdy nie byłem pełnoprawnym profesjonalistą. "uśmiecha się." Salon samochodowy BMW w Grenoble (Isère), który prowadziłem z bratem przez 40 lat, nie pozwalał mi w 100% skupić się na wyścigach. »

Jednakże... BB, jak przypomina nam jego ognioodporny kombinezon, wyróżnił się w jednomiejscowy (Kierownica Motul w Formule Renault w 1979 r.), w rajdach (liczne zwycięstwa w kategoriach w Monte Carlo w Alfa Romeo i Lancii), w wyścigach na lodzie (trzykrotny zwycięzca 24-godzinnego wyścigu w Chamonix, liczne zwycięstwa w Trofeum Androsa) i nawet do 24 godziny Le Mans którego jedyny udział w 1994 r. zaowocował 12. miejscem w klasyfikacji generalnej i 3. pozycją w GT1 w Dodge Viperze, którym dzielił się z Justinem Bellem i René Arnoux osobiście!

Dziś rodowity Grenoble od czasu do czasu wyciąga kask z szafy, aby pomóc swoim przyjaciołom w Pucharze Lamery. Właśnie to robi w ten weekend w Estoril...

« Od Jarama zastępuję Oliviera Lombarda, który wraca do zdrowia, w Hedonic Racing Lamera 5. Zabawne jest to, że ta fucha pozwala mi spotkać się ponownie z Jeanem, jego ojcem, w roli menedżera zespołu. Jean i ja znamy się od 1979 roku. W tym czasie był mechanikiem zmarłego Jeana-Michela Neyriala w Formule Renault. Ten drugi był zwycięzcą Volant Elf, a ja Volant Motul. »

Później Bertrand i Jean poszli różnymi drogami, ale pozostali w kontakcie.

« „Byłem mechanikiem, ale także monitorem w Winfield School” – mówi pochodzący z Nicei. „Potem postanowiłem sam przejąć stery w FR. »

Osoby w wieku pięćdziesięciu lat z rozbawieniem i nostalgią wspominać będą barwy tego jednomiejscowego samolotu sponsorowanego przez Moulin Rouge! Następnie przejąłem szkołę jazdy Montlhéry (Essonne), gdzie rozkwitły talenty Erica Hélary'ego, Christophe'a Bouchuta, Julesa Bouillona i Francka Lagorce'a. A po pięciu latach kierowania tą szkołą wróciłem za kierownicę. Tym razem w wyścigach wytrzymałościowych. W szczególności trzykrotnie brałem udział w 24-godzinnym wyścigu Le Mans. »

« Ciekawostką jest to, że Jean był również kierownikiem zespołu, który zarządzał moim samochodem w Le Mans. „ dodaje Bertrand. W 1994 roku, na Viperze Luigi, stał za sterami ze ściany! Od tamtej pory prawie się nie widzieliśmy, poza pogrzebem Jeana-Michela Neyriala. I oto jesteśmy znowu. Ja, aby tymczasowo zastąpić jego syna Oliviera, który wróci na tor na następnym spotkaniu. I Jean w roli menedżera zespołu. To prawda, że ​​Henry, jego syn, jest częścią zespołu, tak jak Olivier i Franck Dupuis, początkujący kierowca pełen talentu. Udzielam mu kilku rad, a on robi postępy w niezwykłym tempie. »

CZYTAJ TAKŻE > Puchar Lamery Estoril – Ostatni będą pierwszymi