Carpooling z Ériciem Cayrolle: „Nie mogę zaplanować swojej emerytury”

Witaj Éric Cayrolle, dlaczego to zdjęcie na torze w Pau jako wprowadzenie?

Po prostu dlatego, że tam narodziła się moja pasja do sportów motorowych. Miałem cztery lata, kiedy ojciec po raz pierwszy wziął mnie na ramiona na Grand Prix Pau (Pyrénées-Atlantiques). Od razu byłem zafascynowany tym spektaklem. Od tego czasu nie opuściłem ani jednego spotkania w sercu Pau. Zdjęcie zostało zrobione w pobliżu pomnika Focha w Beaumont Park. To jedno z najtrudniejszych miejsc do pokonania z długim, niekończącym się zakrętem pomiędzy szynami. Następnie mamy do czynienia z formą szykany, którą musimy mocno obciąć przed atakiem zjazdu. Jeśli chodzi o samochód to jest to moje osobiste BMW M8 Grand Coupe. Zawsze ceniłem bawarską markę i odkąd zdobyłem trzy tytuły Super Touring z BMW, pozostałem wierny temu producentowi.

Czy twój ojciec był pilotem?

Nie, kochał samochody i widowisko wyścigów, ale nigdy nie chciał, żebym ich posmakował karting kiedy byłem dzieckiem. Miał zasady i się ich trzymał. Kiedy miałem 13 lub 14 lat, bardzo dobrze szło mi na nartach w Pirenejach. Do tego stopnia, że ​​poprzez studia sportowe mogłem dołączyć do drużyny France Espoirs. Mój ojciec odmówił i powiedział do mnie bardzo uroczyście: „ Mój synu, studia są skończone w Pau! »

Czyli Twoje początki sięgają czasów, gdy byłeś pełnoletni?

Całkiem. Jako nastolatek poznałem René Saint Michela, szefa drużyny z Pau, która grała w alig