DPi i LM P2 rozdzieliły się w 2019 roku w IMSA

Wraz z pojawieniem się nowych prototypów DPi na początku 2017 rIMSA zachował jedną kategorię proto, obejmującą nowicjuszy z LM P2, zaakceptowanych w ramach współpracy z Automobile Club de l'Ouest w zakresie przepisów sportowych i technicznych.

Jednak wczoraj wieczorem na marginesie wydarzenia Road America amerykański podmiot ogłosił to oficjalnie: rozdzielenie dwóch klas DPi i LM P2 począwszy od sezonu 2019.

W związku z tym DPi nie będzie już zapewniał bilansu wydajności powiązanego z LM P2 i będzie równoważony oddzielnie, metodą równoważną tej stosowanej w GTLM i GTD. Jeśli chodzi o LM P2, nacisk zostanie położony na Pro-Am, podobnie jak w WEC, bez zastosowanego Bilansu Wydajności.

Załogi LM P2 i GTD, kolejna kategoria wyróżniająca Pro-Am, muszą składać się z co najmniej jednego kierowcy brązowego lub srebrnego w każdym wyścigu niezwiązanym z zawodami. Wytrzymałośći może mieć maksymalnie jeden sterownik Platinum. Czas jazdy w rundach wytrzymałościowych będzie ograniczony dla kierowców o statusie Gold i Platinum.

Dwie klasy LM P2 i GTD po raz kolejny zaoferują najlepszemu kierowcy z Brązu/Srebra zaproszenie na 24 godziny Le Mansza pośrednictwem nagród Jima Truemana i Boba Akina. Nagrodę można wykorzystać w dowolnym zespole, nie tylko zgłoszonym do IMSA.

Na koniec należy pamiętać, że w 24 r. zostanie zorganizowana tylko jedna oficjalna sesja testowa – Roar Before the Rolex 4, organizowana w dniach 6–2019 stycznia. Zespoły GTD będą mogły skorzystać tylko z dwóch dni jazdy – w piątek i sobotę.

Szeroka współpraca w zakresie kategoryzacji sterowników

Oprócz tych ważnych zmian dotyczących separacji prototypów, IMSA ogłosiła utworzenie procedury badania kategoryzacji kierowców w LM P2 i GTD. IMSA w dalszym ciągu będzie korzystała z systemu FIA (Brąz – Srebro – Złoto – Platyna), ale będzie także analizować osiągi kierowców amerykańskich serii.

Dane te zostaną udostępnione komisji FIA ds. wdrożenia kategoryzacji kierowców na kolejny okres obowiązywania kategoryzacji.