Timo Bernhard: „Wspaniale jest robić rzeczy, które uważasz za niemożliwe”

Co jest bardziej przerażające: jazda z prędkością 369 km/h czy napędzanie silnikiem elektrycznym na krętych odcinkach?
W tamtym momencie czułem, że samochód jest szybki na prostej, ale nie widziałem maksymalnej prędkości. Najbardziej spektakularny był przejazd przez Kesselchen, z prędkością prawie 350 km/h, pomiędzy drzewami i pod górę, szczerze mówiąc, zrobił na mnie wrażenie! To zmiana w stosunku do mojego pierwszego razu, gdy małym samochodem, który ledwo osiągał prędkość 100 km/h, musiałem zredukować bieg, aby pokonać zakręt. Natomiast przy 919 Hybrid Evo nie odczułem żadnego wzrostu...

Co pomyślałeś, kiedy pojawił się pomysł nagrania płyty?
Projekt narodził się pod koniec ubiegłego roku, aby uhonorować sukcesy w WEC. Kiedy usłyszałem nazwę Nordschleife, od razu podpisałem kontrakt. Oczywiście był to szalony pomysł, ale przy odpowiednim przygotowaniu i pewnym szacunku dla tego toru wiedziałem, że możemy zrobić coś wielkiego.

Co daje większą satysfakcję: sukces w Le Mans czy ten rekord?
Efekt jest podobny, w ten weekend otrzymałem tyle samo wiadomości, co po moich dwóch zwycięstwach w 24-godzinnym wyścigu. Ale sama wydajność nie jest porównywalna z Le Mans, co wymaga większej liczby personelu do wyścigu i dłuższych przygotowań.

Zostałeś na zewnątrz na zakręcie Karussell, straciłeś czas?
Dzięki LM P1 musisz dostosować swoją jazdę. Na przykład lekko przyhamuj w górnej części grzbietu, aby utrzymać przód wciśnięty w ziemię, unikaj wszystkich wibratorów ze względu na boczne listwy progowe, które zapewniały dodatkowe wsparcie, i nie wybieraj wewnętrznej trajektorii w dwóch Karussellach ze względu na zakrzywioną powierzchnię. Stosując się do tych wskazówek, możemy obniżyć samochód jeszcze bardziej i uzyskać większą przyczepność. Ostatecznie pozwoliło nam to być szybszymi.

Czy można było zrobić coś lepiej?
To nie były kwalifikacje, nie goniłem ostatnich dziesiątek. W zeszły piątek odbyłem tylko trzy testy i siedem okrążeń w testach. Ale oczywiste jest, że przy dziesięciu razy większej liczbie prób osiągnęlibyśmy inne korzyści. Wynik w pełni mnie satysfakcjonuje.

Nie za trudno wstać o świcie?
Wsiadłem do samochodu o 8:9, a pierwsze okrążenie przejechałem w czasie około 45:XNUMX”. Ale temperatura już rosła. Gdybyśmy czekali dłużej, tor nagrzałby się zbyt mocno, aby przejechać idealne okrążenie. Gdyby to było możliwe, obudziłbym się jeszcze wcześniej...

Jesteś wielbicielem Stefana Bellofa. Co on dla ciebie reprezentuje?
Byłem za młody, żeby go znać, kiedy żył, ale moje pierwsze wspomnienie związane z samochodem wyścigowym jest jego Porsche 956 w barwach Rothmans w Le Mans. Czytałem wiele książek o jego karierze, myślę, że symbolizował nową generację kierowców, ultraszybkich, ale bardzo ludzkich. Podziwiam także jego pasję do sportów motorowych.
 
Czy otrzymałeś wiadomość od jego rodziny?
Wracając do domu z Nordschleife w piątkowy wieczór, zadzwonił do mnie jego ponad 90-letni ojciec. Powiedział mi „Brawo Timo, ogromnie cię szanuję. » Poznałem go już 20 lat temu na wyścigu kartingowym zorganizowanym na cześć jego syna, Stefan Bellof Memorial Race. Zdobyłem pole position i zająłem 2. miejsce. Od tego czasu utrzymujemy kontakt. To naprawdę mnie poruszyło.

Po dzisiejszym okrążeniu mam jeszcze większy szacunek do Stefana Bellofa i tego, co osiągnął na torze @nuerburgring Nordschleife 35 lat temu. pic.twitter.com/tGyG77TgPP

— Timo Bernhard (@Timo_Bernhard) 29 czerwca 2018

Podczas trasy dużo poruszałeś głową; nie za duży ból głowy?
(śmiech) To nie ma nic wspólnego z garbami Hunaudières! W ostatnim sektorze w Döttinger Höhe powiedziałem sobie: „będzie ciężko, da radę”, ponieważ pozostało tylko 20 sekund wysiłku. Czasami wspaniale jest zrobić rzeczy, które uważasz za niemożliwe. Będę to pamiętać przez całe życie.

Czy Twoja bielizna pozostała sucha?
(śmiech) To pozostanie tajemnicą do końca!