Tréluyer: „Duch rodzinny”

Benoît, to twój pierwszy 24 godziny Le Mans z Audi. Co wyróżnia Cię w ceremonii niemieckiej marki?
Jest po prostu ogromny! Jesteśmy zbyt zajęci. Z mojego punktu widzenia to trochę za dużo dla kierowców, biorąc pod uwagę, że prawie musimy bardziej poświęcić się skutkom ubocznym niż wyścigowi. Na szczęście mamy zespół techniczny, który przejmuje od nas obowiązki i prawdziwą pracę wykonujemy w samochodzie. Technicy, po otrzymaniu naszych uwag i dzięki danym, niekoniecznie są nam potrzebni do pracy.

Wiemy wszystko, co Audi wniosło do sportów motorowych. Czy czujemy presję, ciężar doświadczenia dołączając do takiego zespołu?
Nie, i właśnie wtedy są niesamowici. Są bardzo pokorni i nie wywierają na nas żadnej presji. Wybrali nas po głębokim namyśle, wiedzą, co robią, więc nie wywierają na nas presji. Co więcej, wszystko jest symulowane, obliczane i od nas zależy, aby wykonać swoją pracę najlepiej, jak to możliwe. W tym zespole panuje prawdziwie rodzinna atmosfera. Nie czujemy presji ze strony producenta. Jest to bardzo przyjemne dla pilotów.

Podczas „asides” opowiadałeś o swoim zawodzie. Nie brakuje Ci trochę jazdy?
Brak biegania, mogłem wam to powiedzieć, kiedy byłem z Henrim (Pescarolo), któremu brakowało budżetu, a zatem biegania. Szczerze mówiąc, z R15 Plus przejechaliśmy naprawdę sporo kilometrów. Czuję się wystarczająco dobrze przygotowany, aby zaatakować wyścig.

Ale w tym 24-godzinnym obwodzie?
Tak, zawsze możemy pojeździć więcej. Ale jeszcze nie skończyliśmy. Nie będziemy jeździć przez trzy tygodnie. To prawda, że ​​sesje przedkwalifikacyjne były dobre, dały czas na przemyślenie. Przyjazd na miejsce i mając tylko tydzień, jak w przypadku wszystkich innych wyścigów, stanowi również wyzwanie. Nie możemy zatem zapominać, że nadal znajdujemy się w kryzysie gospodarczym i że redukcja kosztów pozostaje ważną rzeczą, abyśmy my, a zwłaszcza prywatne zespoły, mogli wziąć udział w takim wydarzeniu.

Czy będąc pilotem musisz myśleć o kontekście ekonomicznym?
Myślę, że nigdy nie zapomina takich rzeczy, nawet jeśli u nas wszystko układa się dobrze. Mam przyjaciół, którzy chcieliby jeździć, ale nie mają tyle szczęścia co ja, którzy są dziś w sytuacji, w której nie mogą już znaleźć sponsora i nie mogą już czerpać przyjemności z jazdy na rolkach. Musimy zadbać o to, aby wszyscy mogli nadal dobrze się bawić. Życie też jest do tego stworzone, więc musisz wiedzieć, jak się poświęcić, aby nadal cieszyć się życiem.

Mówi pan o trudnościach związanych z kontekstem gospodarczym. W tym roku nie będzie Pescarolo Sport. Dla ciebie, który jechałeś z Pescarolo, musiało cię to zaboleć?
Naprawdę boli mnie serce, że nie widzę Henriego i jego całego zespołu. Ponieważ nie możemy zapominać, że za Henrim stoi cały zespół ludzi z pasją, którzy dali z siebie wszystko dla tego zespołu. Widok ich na wakacjach w tym tygodniu rani moje serce. Niestety nie mam czasu ich odwiedzić ze względu na pracę w Audi. Próbuję spotkać się z Henrim za każdym razem, gdy widzę go w oddali, przywitać się z nim i porozmawiać z nim. Tej zimy dzwoniłem do niego kilka razy. Wiedziałem, jaka jest sytuacja. Gdy tylko skontaktowałem się z Audi, zadzwoniłem do niego, aby zapytać, co się dzieje z jego zespołem. Pescarolo był moim priorytetem, ponieważ Henri to osoba, która pozwoliła mi przejechać Le Mans w dobrych warunkach i która ogromnie pomaga młodym francuskim kierowcom. Dobrze byłoby, gdyby kontynuował karierę lub gdyby ktoś go przejął. Ale naprawdę boli mnie serce, że go tam nie ma.