Johnson: „Zaczynam od zera” w IndyCar

Jak przebiega Twój proces adaptacji do świata jednomiejscowy ?

Lubię to. Naprawdę dobrze się bawię, ale jestem też trzeźwy. Wiem, że przyzwyczajenie się do samochodu i zrozumienie jego ograniczeń zajmie mi co najmniej połowę sezonu. Poza tym nawet nie wiem, czy w tym roku uda mi się wydobyć 100% jego potencjału. Spróbuję, ale muszę się jeszcze wiele nauczyć.

To jest do powiedzenia ?

Nie jeździłem jeszcze samochodem wyposażonym w miękkie opony, a jazdę na torze ulicznym odkryję podczas jedynej sesji testowej przed kwalifikacjami (w St-Petersburgu, 25 kwietnia. przyp. red.). A te samochody to potwory. Jest tak dużo mocy, przyczepności, aerodynamicznego docisku… W Nascar, na żużlach Bristolu czy Dover miałem wrażenie, że jadę dużo G, jednak bardzo odbiegłem od rzeczywistości. Poza tym zauważyłem, że nadal hamuję za wcześnie, bo tak podpowiada mi instynkt. Oswajanie tej dzikiej maszyny nie jest łatwym zadaniem.

L 'IndyCar wykorzystuje także więcej narzędzi technologicznych niż Nascar…

Całkiem. Należałem do osób, które chciały mieć więcej danych w Nascar, ale przepisy były bardzo restrykcyjne w zakresie ich wykorzystania i wtedy nie zdawałem sobie sprawy, jak bardzo ułatwiło nam to pracę. Nie robiąc żadnych zakupów, już jestem zaskoczony czasem potrzebnym na analizę danych po dniach testowych. Ale bardzo mnie to pasjonuje, a Dario (Franchitti. przyp. red.) i Scott (Dixon. przyp. red.) również bardzo mi pomagają, dzieląc się swoimi notatkami.

Tej zimy testowałeś jednomiejscowe samochody niższej kategorii. Czy możesz nam opowiedzieć o tym doświadczeniu?

Tak naprawdę jednym z moich największych wyzwań jest osiągnięcie maksymalnego ciśnienia i temperatury opony, gdy nadal ma ona wystarczającą przyczepność, ponieważ nie naciskam wystarczająco samochodu. Dlatego moje szybkie okrążenie przypada dwa lub trzy okrążenia po pożądanym. To jeden z powodów, dla których zdecydowałem się jeździć jednomiejscowymi pojazdami niższej kategorii. Właściwie w Nascar nigdy się tym nie martwiłem, ponieważ nasze pierwsze okrążenie jest zawsze najszybsze, potem stopniowo tracimy prędkość. Więc to doświadczenie wiele mi dało. A potem jestem szczęśliwy, kiedy tylko mogę być na torze. Wśród tych młodych kierowców rozpoznałem siebie kilka lat temu, kiedy miałem wielkie marzenia związane ze sportem motorowym.

Czy jest tor, na którym myślisz, że możesz dobrze sobie radzić?

Bez wątpienia na Laguna Seca (przedostatnia runda, 19 września, przyp. red.), ponieważ udało mi się już tam odbyć dwie sesje testowe i na tym etapie sezonu zgromadziłem już niezłe doświadczenia z tego doświadczenia. Myślę więc, że mogę tam być konkurencyjny. W każdym razie mam taką nadzieję.

Co do tej pory było dla ciebie najbardziej satysfakcjonujące w odkrywaniu IndyCar?

Kiedy znajdę się na właściwym fragmencie toru, kiedy naprawdę osiągnę limity samochodu i kiedy moje hamowanie będzie wystarczające. Nigdy wcześniej nie doświadczyłem czegoś podobnego, jeśli chodzi o doznania. Potem nie udało mi się jeszcze przejechać idealnego okrążenia, ale pracuję nad tym.

W skali od 1 do 10 Romain Grosjean powiedział nam, że pod względem poziomu gotowości jest na 5. Gdzie się znajdujesz?

Jeśli Romain ma 5 lat, to ja mam 2 lata. Nawet jeśli będzie musiał zapoznać się z neutralizacjami i różnymi procedurami, całe życie spędził w jednomiejscowych pojazdach. Zaczynam od zera, a co więcej, nigdy wcześniej nie spotkałem się z korkiem. Ale cokolwiek się stanie, świetnie się bawię, a podczas pierwszego wyścigu będę miał uśmiech na twarzy.