Johann Zarco: „Kluczem jest móc być wolnym w swojej głowie jak dziecko”

Johann, co robiłeś od ostatniego Grand Prix w Holandii (27 czerwca 2021 r.)?

Poszło dobrze, zrobiłem wiele rzeczy. Udało mi się już dokonać chrztu we francuskiej drużynie spadochronowej. Nie spodziewałem się takiej adrenaliny, bardzo mi się podobało i nawet sprawiło, że chcę to zrobić jeszcze raz. Udało mi się także odbyć lot w tunelu aerodynamicznym w ich zakładzie w Aix-en-Provence. To było wspaniałe przeżycie w gronie prawdziwych pasjonatów. Następnie pojechałam na kilka dni do Włoch z moją przyjaciółką Veroniką, aby świętować moje urodziny z Paolo Campinotim (szefem Pramac. Przyp. red.), który urodził się tego samego dnia co ja, czyli 16 lipca. Byliśmy niedaleko Cinque Terre (na Riwierze Włoskiej na północy Włoch. Przyp. red.). Łódź, plaża… Było miło. To było trochę jak moje wakacje. Właściwie to w ogóle nie cięłem podczas tej przerwy. Trenowałem dalej: jeździłem na rowerze, biegałem… No i trochę jeździłem na motocyklu. Pojechałem do Alès moją Panigale. Mały strach na przelocie, bo upadłem i zwichnąłem palec. Ale do następnego wyścigu w Austrii (8 sierpnia, przyp. red.) powinno to być już tylko złe wspomnienie.

Czy na początku sezonu wyobrażałeś sobie, że będziesz w stanie ukończyć pierwszą połowę mistrzostw na drugim miejscu w klasyfikacji generalnej?

Non, même si c’était l’objectif à atteindre tôt ou tard, ça n�