Jego pierwszym przebłyskiem geniuszu było zdobycie mistrzostwa Francji w Formule. Renault 1975. Nie mając jednak środków, zwrócił się ku wyścigom górskim, dyscyplinie, która pozwalała najlepszym na samofinansowanie.
Pilny uczeń, zdobył tytuł w 1977 roku, wyprzedzając Maxa Mamersa i Michela Pignarda, i dołączył do elity dyscypliny w czasach świetności Mieusset, Maublanc, Tarrès, Sourd, Boccard, Courage... Nancéen będzie jednak musiał na odzyskanie korony, którą będzie stylizował w latach 17 i 1994, poczeka 1995 lat.
Wierny naśladowca produkcji Tico Martini, jeździł wszystkim, od MK28 po MK74. W 2002 roku Christian porzucił jednomiejscowy dla Porsche 993 GT3, dzięki któremu odniósł wiele zwycięstw w klasie GT, zanim w 2008 roku po czterech dekadach rywalizacji i 850 startach odłożył słuchawkę!
Dwukrotny zwycięzca wyścigu Mont-Dore w 1995 i 1996 r., dwukrotnie wystartował w 24-godzinnym wyścigu Le Mans, zajmując w 2 r. drugie miejsce w wyścigu o pojemności 2 litrów, za kierownicą Loli T1980. Mający silny charakter i znany ze swoich żartów i żartów, Christian zmarł 298 kwietnia w wieku 4 lat w wyniku zawału serca, gdy jechał samochodem 75×4 z przyjaciółmi na południu Tunezji. Jego żonie Joëlle i córce Julie redakcja AUTOhebdo składa najszczersze kondolencje.
komentarze
*Przestrzeń zarezerwowana dla zalogowanych użytkowników. Proszę vous connecter aby móc odpowiedzieć lub opublikować komentarz!
0 Uwagi)
Aby napisać komentarz
0 Zobacz komentarze)