Prezydencja FIA, między ciągłością a odnowieniem

Wyzwaniem na koniec roku, poza różnymi tytułami mistrza świata, które wciąż czekają na przyznanie, będzie z pewnością wybór nowego prezydenta Międzynarodowej Federacji Samochodowej (FIA). Po trzech kolejnych mandatach i dwunastu latach prezydentury Jean Todt ustępuje ze stanowiska w grudniu. Od tego czasu dwóch kandydatów wyraziło zamiar kandydowania na to stanowisko i możliwe, że ich aspiracje bardzo się od siebie różnią.

Były sportowiec kontra polityk

Jest to niewątpliwie najbardziej antagonistyczny punkt pomiędzy obydwoma kandydatami. O ile w przeszłości Mohammed Ben Sulayem zacinał się w sportach motorowych, Graham Stoker poszedł zupełnie inną drogą.

Mohammed Ben Sulayem podczas testuERC w Czechach – Fot. Jorge Cunha / DPPI

Pochodzący z Dubaju (Zjednoczone Emiraty Arabskie) zaciął zęby w Rajdowych Mistrzostwach Bliskiego Wschodu, z których w latach 1986–2002 wychodził zwycięsko czternaście razy w tej samej liczbie startów. Ben Sulayem stał się ważną postacią sportów motorowych w swoim regionie zaledwie jak Nasser Al-Attiyah, doświadczony katarski pilot. Po zawieszeniu rękawiczek w 2002 roku Emiratczyk tym razem wkroczył w świat polityki, stając na czele m.in. Federacji Sportu swojego kraju.

Ale Ben Sulayem zdecydowanie mierzy wyżej i po raz pierwszy próbował kandydować na prezydenta FIA w 2013 roku, zanim pospiesznie się wycofał. Wciąż udaje mu się wśliznąć na listę prezydencką zaproponowaną przez obecnego prezydenta Jeana Todta i od ośmiu lat zajmuje jedno z siedmiu stanowisk wiceprezydenta odpowiedzialnego za sport w swoim regionie Bliskiego Wschodu.

Ze swojej strony Graham Stoker nie może określić siebie jako prawdziwego zawodowego sportowca, jako ten, który przedstawił się przede wszystkim „entuzjasta sportów motorowych” w naszych felietonach w sierpniu ubiegłego roku. Znany i uznany w Wielkiej Brytanii prawnik Stoker piął się po szczeblach kariery w sportach motorowych (od 1985 roku!), przechodząc przez niemal wszystkie szczeble, od stałego komisarza w mistrzostwach Wielkiej Brytanii po komisarza ds. F1, od przewodniczącego Rady RAC Motorsport do pełnoprawnego członka Rady Motorsport. I ruszamy dalej.

CZYTAJ TAKŻE: Graham Stoker: „Przed nami wiele wyzwań”

Znaczące doświadczenie, które doprowadzi go również do stanowiska wiceprezesa FIA, również pod przewodnictwem Jeana Todta. Prawdziwa prawa ręka francuskiego przywódcy, Stoker opiera się na doskonałej znajomości Federacji i otaczających ją władz. W ciągu tych dwunastu długich lat wniesie swoją wiedzę specjalistyczną w dziedzinie, którą zna jak własną kieszeń, a jeśli zajdzie taka potrzeba, wyjdzie na pierwszy plan. Cenny i znaczący nabytek dla Jeana Todta.

Listy zostaną wkrótce ujawnione

Jedną z mocnych stron Mohammeda Ben Sulayema ​​jest niewątpliwie nowatorska strona jego kandydatury. Nigdy nikt spoza Europy nie przewodniczył FIA, a to może nieświadomie działać na jego korzyść podczas następnych wyborów. Emiraty są także ważnym graczem w dynamicznie rozwijającym się regionie świata sportu, który z roku na rok zyskuje na znaczeniu. Bliski Wschód jest gospodarzem na przykład trzech ostatnich Grand Prix sezonu F1 (Katar, Arabia Saudyjska, Abu Zabi) i jest częścią długoterminowej relacji zaufania z władzami tej dyscypliny. Dowodem swojego zaangażowania i chęci ingerencji w światowy krajobraz motoryzacyjny jest fakt, że Arabia Saudyjska od prawie dwóch lat jest gospodarzem najsłynniejszych wyścigów samochodowych. rallye-rajd, Dakar. Stowarzyszenie, które ma trwać.

Ben Sulayem z pewnością także opiera się na popularności niektórych swoich rówieśników, tworząc tak zwaną listę prezydencką. W jego gazetkach pojawiało się nazwisko Fabiany Ecclestone, niezbyt znane batalionowi sportów motorowych. Brazylijska prawniczka i towarzyszka Berniego Ecclestone’a, byłego dyrektora generalnego Formuły 1, ma życiorys, który mówi za nią. Po wielokrotnej pracy przy Grand Prix Brazylii mogła dołączyć do zespołu Bena Sulayema ​​i tym samym zostać pierwszą kobietą wiceprezydentem regionu w FIA. Dubaiote może także liczyć na wsparcie swojego przyjaciela Roberta Reida, byłego pilota i mistrza świata obok Richarda Burnsa w 2001 roku.

Jeśli chodzi o Grahama Stokera, jedno nazwisko mówi za niego. Toma Kristensena, rekordzisty pod względem liczby zwycięstw w 24 godziny Le Mans (9). Duńczyk byłby prawdziwą prawą ręką Stokera, tak jak był dla Todta. I nieuchronnie powoduje to, że ludzie zaczynają rozmawiać.

©V. Glo – AUTOhebdo

Ale Brytyjczyk może również liczyć na swoich byłych kolegów, którzy ułożą jego listę, jak Thierry Willemarck (przewodniczący-delegat ds. mobilności) i Brian Gibbons (przewodniczący Senatu), którzy obecnie pracują już w FIA i którzy ograniczyliby się do tę samą rolę pod przewodnictwem Stokera. To także jedno z zastrzeżeń, jakie można postawić kandydaturze byłego prawnika: działać w tradycji swojego przyszłego poprzednika. Czy w wieku 69 lat Graham Stoker naprawdę może ucieleśnić coś nowego w Federacji pośród zmian i u zarania nowych wyzwań, które na nią czekają? Oto całe pytanie.

Czas na propozycje i obietnice

Jeśli doświadczenie stanowiska i otoczenia przemawia za Stokerem, propozycje przedstawione przez Brytyjczyka nie mają na razie nic rewolucyjnego. Podczas swojej wizyty w 24-godzinnym wyścigu Le Mans w sierpniu zeszłego roku powiedział, że chce poruszyć różne tematy, takie jak np. bezpieczeństwo, zrównoważony rozwój, różnorodność... Tematy obecne już podczas kolejnych kadencji Jeana Todta na czele FIA.

„Ostatnie dwanaście lat to rewolucja. Mamy silną grupę klubów, które wykonują świetną robotę na całym świecie. Przyglądamy się wszystkim istniejącym problemom i w związku z nimi możemy podjąć działania, aby je zaradzić. Chcemy mieć pewność, że nadal się rozwijamy, nadal jesteśmy silni i zachowujemy ważny głos. Myślę, że jesteśmy właściwym zespołem, aby stawić czoła tym wyzwaniom. »

Ze strony Bena Sulayema ​​nacisk kładzie się na modernizację i przejrzystość Międzynarodowej Federacji Samochodowej. Emirati chciałby wnieść swoje doświadczenie jako biznesmena i przedsiębiorcy do ciała międzynarodowego, mianując np. dyrektora generalnego na jego czele, który będzie zajmował się codziennymi sprawami. „Prezydent jest wybierany na przewodniczącego " powiedział. Były pilot opowiada się także za większą przejrzystością finansową ze strony Federacji i mógłby czerpać inspirację z modeli innych organizacji, takich jak MKOl, aby wprowadzić tę zmianę.

Sedno sprawy można odnaleźć w jednym z tematów poruszanych przez oba obozy, a jednym z nich jest liczba licencjobiorców i dostępność tego sportu na całym świecie. Gdyby Ben Sulayem zasugerował pojawienie się nowych maszyn w bardziej przystępnych cenach w dłuższej perspektywie „podwoić liczbę licencjobiorców na całym świecie”, Stoker liczy na utworzenie akademii wykrywania i szkolenia, a także wprowadzenie nowych, tańszych mistrzostw dla początkujących.

Jeśli dotychczas propozycje żadnej ze stron nie wpisują się w zdecydowaną opozycję, to sposoby jej realizacji są zazwyczaj zróżnicowane. Pomiędzy żarliwym pragnieniem Bena Sulayema ​​modernizacji Federacji, która jest zbyt starzejąca się jak na jego gust, a ciągłością, w której Stoker pragnie budować swój mandat, jest tylko jeden krok.

Wynik tej konfrontacji nastąpi 17 grudnia w Paryżu, kiedy 203 wyborców podejmie decyzję w tej słynnej kwestii. Kandydat, który uzyska bezwzględną większość (50% + 1), zostanie wybrany na Prezydenta Międzynarodowej Federacji Samochodowej. Nadchodzące lata będą również miały ogromne znaczenie dla zmiany, jaką pragnie dokonać sport motorowy, pomiędzy różnorodnością, dostępnością a ekologiczną i zrównoważoną transformacją. I jeden z tych dwóch kandydatów będzie musiał ucieleśnić to jak najlepiej.