Polowanie na pył hamulcowy

Pomysłem opracowanym przez Tallano jest zainstalowanie miniukładu ssącego do wychwytywania mikrocząstek powstających podczas hamowania. Według francuskiego start-upu inżynieryjnego wystarczy zaledwie 450 hamowań – czyli niecałe dwa dni pracy paryskiej taksówki – aby zaczernić filtr, który dzień wcześniej był nieskazitelnie biały. Ten system ssący, zwany Tamic (turbina odsysająca mikrocząstki), chce zmienić tę sytuację. Ta mała turbina może wychwycić ponad 90% pyłu powstającego podczas hamowania, nie wpływając na spowolnienie ani zużycie paliwa. System ten jest już od roku testowany na linii C paryskiej kolei RER.

To rozwiązanie działa jak odkurzacz, z małym silnikiem elektrycznym do zasysania i filtrem wychwytującym cząsteczki. Przednia część ssąca jest zintegrowana pod maską silnika, dzięki czemu nie stanowi masy nieresorowanej, a całość jest zabezpieczona przed żwirem i wilgocią. Sekret jego działania tkwi w zmodyfikowanym kształcie klocków hamulcowych, wyposażonych w rowki wychwytujące cząsteczki. Możemy w ten sposób uzyskać ssanie u źródła, w momencie kontaktu klocka z dyskiem. Dedykowane jest elektroniczne zarządzanie sterowaniem. Po zatrzymaniu pojazdu może kontynuować odsysanie w celu wchłonięcia ostatnich cząstek.

Tallano współpracuje z producentami i dostawcami sprzętu w celu wyposażenia samochodów produkcyjnych na oryginalne wyposażenie. Trwa zmiana przepisów w zakresie przyszłej normy Euro 7. Będzie ona uwzględniać emisję gazów pochodzących z hamulców, a jej celem będzie redukcja, która może wynieść od 85 do 90%. W przypadku samochodów elektrycznych, jeśli hamowanie odbywa się inaczej za pomocą części regeneracyjnej, pozostaje oczywiście część konwencjonalna, która również wymaga obróbki końcowej. Badane są inne sposoby ograniczenia cząstek emitowanych podczas hamowania, takie jak nowe materiały na parę klocek/tarcza. Rok 2024 powinien być rokiem rozpoczęcia masowej produkcji tego typu rozwiązań początkujący. W tym samym roku planowany jest także debiut tego systemu na torze w ramach partnerstwa pomiędzy Tallano i Mission H24, prototypem wodorowym, który będzie ścigał się na torze 24 godziny Le Mans w 2024 r. z celem zerowej emisji.

Mało znane zanieczyszczenia

Pył hamulcowy jest widoczny gołym okiem, z czarnymi śladami na obręczach przednich kół (w miejscach, gdzie hamowanie jest najbardziej wymagane). Ich niebezpieczeństwo jest największe, gdy są transmitowane. „ Jest to problem zarówno zdrowotny, jak i środowiskowy. », wyjaśnia Jean-Louis Juchault, dyrektor generalny Tallano. Pył składa się z małych, drażniących, toksycznych, a nawet rakotwórczych lotnych cząstek, które oddziałują na płuca, a większe i cięższe cząstki są przenoszone przez spływającą wodę. „ Jako jedyni redukujemy emisję zarówno pod względem liczby cząstek, jak i masy. » Ich emisja jest nawet sześciokrotnie wyższa niż cząstek pochodzących z spalin, do 30 mg/km w przypadku samochodu osobowego.

Pył hamulcowy pozostawia czarne ślady na felgach © Tallano

Takie systemy wymagają wymiany filtra z taką samą częstotliwością, jak normalna konserwacja, co 30 000 km. Ale co w takim razie zrobić z uwięzionymi cząsteczkami? Należy rozważyć utworzenie niezbędnego kanału recyklingu. W przeciwieństwie do filtrów cząstek stałych (FAP) w benzynie i oleju napędowym, cząstki stałe nie są spalane podczas cykli regeneracji. Przed nami jeszcze długa droga, zanim wszystkie zanieczyszczenia emitowane podczas jazdy zostaną opanowane. Należy również zająć się innym źródłem, czyli wytwarzaniem cząstek przez opony. Ale jedna rzecz na raz…