Dość ciężki i nieporęczny, nie był przeznaczony do wyścigów. Jednak to dzięki swoim wynikom dołączył do legendy 250 GT i GTO. Jego nazwa nawiązująca do chwalebnego hat-tricka P4 podczas 24-godzinnego wyścigu Daytona w 1967 r. nie była ostateczna, ponieważ został zaprezentowany na Salonie Motoryzacyjnym w Paryżu w 1968 r. pod nazwą 365 GTB/4. Jednak bardziej sugestywny „Daytona” zapadnie ludziom w pamięć. Zarówno swoją nietypową linią, jak i zapowiadanymi liczbami (400 KM i 300 km/h) robił wrażenie już od chwili premiery. Utrzymując silnik z przodu, Ferrari n’a pas fait de concession à la modernité, voulant une GT confortable, exploitable sur route sans se faire de frayeur. Construite par Scaglietti, la carrosserie en acier a été dessinée chez Pininfarina. L’empattement court utilisé depuis la 250 GT SWB est conservé, avec des voies plus larges. Couplé à une boîte 5 synchronisée, le moteur est un V12 à 60° en aluminium de 4.4 litres
Ten artykuł jest przeznaczony wyłącznie dla subskrybentów.
Pozostało Ci 90% do odkrycia.
Już subskrybujesz?
Zaloguj się
- Nieograniczone przedmioty premium
- Magazyn cyfrowy od 20:XNUMX w każdy poniedziałek
- Wszystkie numery AUTOhebdo dostępne od 2012 roku
komentarze
*Przestrzeń zarezerwowana dla zalogowanych użytkowników. Proszę vous connecter aby móc odpowiedzieć lub opublikować komentarz!
0 Uwagi)
Aby napisać komentarz
0 Zobacz komentarze)