Filipe Albuquerque: „Kiedy wygrywasz Le Mans, masz mniejszą presję”

Nadal jesteś zły z powodu środy i utrudnień w ruchu w kwalifikacjach?

Nie posunę się tak daleko, aby powiedzieć, że jestem zły… ale wiesz, to był mój pierwszy raz w kwalifikacjach, ponieważ w zeszłym roku odpowiadał za to Paul Di Resta i nie mieliśmy tego problemu. W środę miałem świetny samochód. W sesji treningowej zajęliśmy drugie miejsce i przez cały czas byliśmy w pierwszej piątce. A w kwalifikacjach? Jesteśmy na 2. miejscu… To było denerwujące, bo mieliśmy dobry samochód. Ale jak to możliwe, że w ciągu godziny nie mogliśmy mieć ani jednego czystego okrążenia? Może źle zaplanowałem swój zakręt, ale po prostu nie da się tego zrobić uczciwie. Pomiędzy żółtymi flagami, a samochodami wyjeżdżającymi z boksów na zimnych oponach lub nie patrzącymi w lusterka... Krótko mówiąc, myślę, że powinniśmy podzielić sesje. Zachowaj jedną godzinę, ale spędź trzydzieści minut na prototypach i trzydzieści minut na GT. Obecny system jest niesprawiedliwy. A potem, jeśli chcemy zrobić spektakularne widowisko, musimy połączyć szybkie samochody, co poprawiłoby widowisko i naszą przyjemność. Dziś liczy się tylko szczęście i czysty przejazd.

Start z dwunastej pozycji w dwudziestoczterogodzinnym wyścigu nie jest taki zły, prawda?

Tak i nie. Osiągnęliśmy takie szczyty wydajności dzięki ludziom, superszybkim pit stopom i kierowcom potrafiącym jeździć co do milimetra, że ​​aby zająć dwadzieścia sekund, czyli czas, który grozi szybkim oddzieleniem nas od lidera, trzeba wziąć wiele ryzyka i mieć szczęście. Jutro będę walczył zaczynając od P12, z kierowcami-amatorami, którzy jeżdżą znacznie wolniej, więc ryzykuję zniszczeniem opon za nimi. Potem tak, mamy 24 godziny na regenerację, ale te 15 sekund opóźnienia oznaczają, że w GT będę musiał podjąć ryzyko, którego nie będą musieli podejmować nasi konkurenci.

Jesteś posiadaczem tytułu w LM P2. Czy nadal masz tę samą motywację?

Tak tak. Dobrą rzeczą w wygrywaniu jest to, że zdejmujesz presję z barków. Dopóki nie wygrywasz, wywierasz na siebie dużą presję, ponieważ bardzo chcesz się tam dostać. Kiedy wygrałeś Le Mans, jesteś bardziej zrelaksowany. Jeśli chodzi o motywację, wygranie tego wyścigu jest tak wspaniałe, że oczywiście to się nie zmienia. A nawet jeśli już wygrałem, to nigdy nie wystarczy, chcę to zrobić jeszcze raz. Kiedy jesteś szybszy niż wszyscy inni, czujesz się dobrze. Jestem kierowcą i zawsze chcę robić niesamowite rzeczy na torze z kolegami z drużyny.

Czy naprawdę możemy zobaczyć ogólnie zwycięstwo LM P2?

Jeśli chodzi o nasz sport, wolałbym, żeby był to Hypercar. Potem, jeśli uda mi się wygrać, też będzie wspaniale (śmiech). Nie, myślę głównie o wygraniu swojej klasy, która już byłaby ogromna, bo jest najcięższa. Większość kierowców obecnych w LM P2 będzie walczyć o klasyfikację generalną za dwa lata. 

Kim są twoi główni rywale?

Jest ich kilka. Nasi koledzy z drużyny są bardzo silni. Zwłaszcza samochód 23. 22-latek ma mniej doświadczenia, ale oni też są silni. Byłbym zaskoczony, gdyby nie mieli dobrego rytmu. WRT ma dobrych kierowców. Zespół Panis Racing także. Po naszej stronie mamy wielką szansę. Nasz samochód jest mocny, myślę, że nawet bardziej niż w zeszłym roku. Potem wystarczy jeden problem, żeby nie wygrać. I tam już po kwalifikacjach rozpoczynamy wyścig P12. Zwycięstwo zawsze należy do tych, którzy spędzają najmniej czasu w alei serwisowej i mają najmniej problemów. Zobaczymy.