Szczyt francusko-europejski w Saint-Jean-du-Gard

W ubiegły piątek w malowniczej wiosce Saint-Jean-du-Gard w Gard panował zapach wielkiego spotkania. Po trzech latach nieobecności spowodowanej pandemią, Górskie Mistrzostwa Europy rozpoczęły tam swoją pierwszą rundę sezonu, równolegle z 2.^e etap kampanii ogólnopolskiej. Na apel organizatorów zgłosiło się kilku francuskich kierowców, którzy zgłosili się do obu rund, a ich celem było potencjalne zwiększenie wysokości premii za ukończenie zawodów, ale także pokazanie się na jak najwyższym poziomie. W ten sposób na liście uczestników z Europy pojawili się Billy Ritchen, Ronald Garcès oraz bracia Marc i Etienne Pernot. Do tego pięknego tłumu dołączyli Sébastien Petit, przyzwyczajony już do zawodów kontynentalnych, oraz Christian Merli, aktualny mistrz Europy i niedawny zwycięzca zawodów FIA Hillclimb Masters, które odbyły się w październiku w Portugalii. Impreza była wystawna. Merli bez skrupułów przeleciał nad kategorią 2 zarezerwowaną dla samochodów otwartych, odpowiednikiem francuskiej kategorii sportowej, ustanawiając jednocześnie nowy absolutny rekord toru. Karl Schagerl naśladował go w kategorii 1 na swoim Volkswagenie Golfie o mocy ponad 700 koni mechanicznych.

Nowy początek w testach

Znalezienie takiej trasy jak Col Saint-Pierre po trzech latach bez zakładania tam kół jest już nie lada wyzwaniem. W sobotę na zawodników w Saint-Jean-du-Gard czekała chłodna i słoneczna pogoda, co sprawiło, że pierwsze podjazdy były jeszcze delikatniejsze. W kategorii Produkcja Paul Reutter ustanowił punkt odniesienia na pierwszym podjeździe tego dnia. Trzy sekundy dzieliły go od Ronalda Garcèsa, wciąż będącego w fazie pełnego rozwoju swojego Lamborghini Huracán Supertrofeo, a Yannick Poinsignon na swoim BMW M3 E92 spadł do 4 cali. W kategorii Sport Damien Chambérod spóźnił się na start i uzyskał czas znacznie poniżej możliwości zawodnika i jego sprzętu. Doświadczony Sébastien Petit wykorzystał okazję i przejął kontrolę, przed Billym Ritchenem i Cyrille Frantzem. Hierarchia ta będzie ewoluować wraz ze wzrostem rtęci: pod koniec dwóch wspinaczek testowych, które odbyły się tego dnia, Damien Chambérod i Yannick Poinsignon odzyskali kontrolę w swoich kategoriach na tyle, aby doskonale rozpocząć działania wojenne przed pierwszym wspinaczkiem wyścigowym rozgrywanym w sobotni wieczór.

Yannick Poinsignon odzyskuje zwycięstwo w Saint-Jean-du-Gard © Nicolas Millet

Będzie to okrutne dla niektórych bohaterów CFM: Mathieu Nouet popełnił błąd z powodu awarii mechanicznej swojego Simca Rajd samochodowy III. W walce o zwycięstwo w Grupie FC Norman musiał się na tym zatrzymać, biorąc pod uwagę rozmiar zniszczeń. Następnie Cindy Gudet doświadczyła problemu mechanicznego w swoim Revolt 2P0 po uderzeniu w szynę podczas próbnej wspinaczki. Na oficjalne poznanie pakietu aktualnego mistrza Francji w górach będziemy musieli poczekać do niedzielnego poranka w Saint-Jean-du-Gard. Autor podjazdu, który można było ulepszyć, Damien Chambérod pozostawił stery Billy'emu Ritchenowi i jego Nova Proto NP01 V8, liderowi mistrzostw po zwycięstwie w Bagnols-Sabran. Podobnie jak w Gard, Sébastien Petit był odpowiedzialny za zdobycie 3^e pozycja. W klanie zamkniętych samochodów Poinsignon trafił w samo sedno w starciach z Ronaldem Garcèsem i Paulem Reutterem, zaś Francis Dosières wykorzystał swoje doświadczenie, by zająć 4^e pozycja generała za jego kierownicą Alpine A110 GT4.

Suspens na wszystkich poziomach

O ile całą uwagę przykuły zmagania na froncie, to na dwóch ostatnich wspinaczkach toczyły się walki ze wszystkimi grupami i klasami. W grupie F2000, musieliśmy poczekać do ostatniej wspinaczki, aby poznać nazwisko wicemistrza lokalnego etapu Enzo Lombardiego; Stéphan Rouveirolles stylizował włosy Jean-Pierre'a Métiviera. W grupie N Sébastien Lemaire i Alexandre Granier okazali się nietykalni. Jeśli w grupie A Nicolas Granier myślałby, że spisał się najciężej pod koniec 2^e wspinaczki wyścigu nie liczyłem na Sarę Bernard, która w pośpiechu odzyskała moc w swoim Seat Leon Supercopa MK3. Ofiara uszkodzeń mechanicznych na pierwszym podjeździe tego dnia Christophe Poinsignon musiał podjąć ostatnią próbę bez błędów, ryzykując, że nie pojawi się na listach wyścigowych: w ramach bonusu ustanowiono nowy rekord osiągnięć Groupe FC . Po stronie Formuła 3Thomas Clausi odniósł prestiżowy sukces, grając jednocześnie w europejskiej rundzie weekendu.

Ronald Garcès wciąż pracuje nad opracowaniem swojego nowego samochodu © Nicolas Millet

Yannick Poinsignon i Billy Ritchen ze swojej strony nie drżeli o ponowne zwycięstwo w generalce. Pierwszy z wymienionych znalazł drogę do zwycięstwa, którego szukał od zeszłorocznego Vuillafans-Échevannes (Doubs): „ Zwycięstwo tutaj to dla mnie ogromna satysfakcja– oznajmił po przybyciu. Skończyłem 2^e za Ronaldem (Garcèsem) w Bagnols-Sabran, tym razem wygrałem przed nim: wyzerowaliśmy liczniki na poziomie mistrzowskim », przyznał zwycięzca dnia. Dla Ritchena jest to drugie zwycięstwo w karierze w ciągu zaledwie siedmiu dni, wystarczające na zakończenie całkowicie szalonego tygodnia: „ Nadal nie otrząsnąłem się po zwycięstwie w Bagnols-Sabran. Nie zdaję sobie sprawy, że dzisiaj wygrywam. To niesamowite !– zapewnił Alzatczyk, wciąż w szoku. Niektórych z naszych zawodników jeszcze nie ma razem z nami, ale z Damienem (Chambérodem) ustanowiliśmy bardzo dobre czasy i nie mamy się czego wstydzić za te występy. », zapewnił ten, który również odniósł zwycięstwo w Grupie E2SC „Europa” w Saint-Jean-du-Gard. Jeśli chwilowa nieobecność Geoffreya Schatza i Fabiena Bourgeona jest przedmiotem dyskusji na padoku, nikt nie może umniejszać jakości starć rozegranych w tym sezonie.

Obiecująca kontynuacja

Pilotów CFM czekają teraz trzy tygodnie przerwy przed kolejnym spotkaniem, Course de Côte d’Abreschviller – Saint-Quirin (Moselle, 30–1 kwietnia^er móc). W kategorii Sport Billy Ritchen zdaje się mieć wiatr w plecy, ale Damien Chambérod nie pozostanie w tyle. Fabien Bourgeon mógłby to wykorzystać, aby rozpocząć tam sezon, choć wciąż niepewna jest data powrotu Geoffreya Schatza. Cyrille Frantz i Kevin Petit również będą mieli świetne karty do rozegrania na tym krótkim i szybkim torze, a Sébastien Petit powinien zadebiutować nowiutką Nova Proto NP01 z napędem na 2 koła i silnikiem 1.7 Turbo. Ze swojej strony Maxime Cotleur nadal oczekuje na sfinalizowanie swojej Normy M20FC E2SC Turbo. W kategorii Produkcja Ronald Garcès wciąż musi pracować, aby wydobyć całą kwintesencję swojej nowej broni, a Yannick Poinsignon w końcu odnalazł spokój w Saint-Jean-du-Gard. Paul Reutter wciąż odnajduje się na nogach za swoim kierownicą Porsche 991 Cup, ale szybko będzie w meczu. W każdym razie kolejne terminy mogą przynieść nowe odpowiedzi, a wyłaniająca się jasna hierarchia ma trudności...

Cindy Gudet kontynuuje naukę, nie bez pewnych pułapek… © Nicolas Millet

Generalna klasyfikacja

Saint-Jean-du-Gard Pułkownik Saint-Pierre. 9-10 kwietnia. Runda 2/13

Sport (Francja): 1. B. Ritchen (Nova Proto NP01 V8) w 4’35”033 (1^er E2SC), 2. D. Chambérod (Norma M20FC Turbo) w 4'37''508, 3. S. Petit (Nova Proto NP01 V8) w 4'41''594, 4. K. Petit (Norma M20FC CN+) w 4'43''101 (1^er CN), 5. C. Frantz (Osella PA30 T) w 4’43”459…, 8. M. Pernot (Tatuus Formula Master) w 4’50”525 (1^erDE) …, 24. A. Petit (Nova Proto NP03) w 5’10”208 (1^er – 25 lat) itp. Najlepsza wspinaczka (Francja) : Ritchen 2’17”150. Najlepsza wspinaczka (Europa): Merli 2’13”459

Produkcja (Francja): 1. Y. Poinsignon (BMW M3 E92) w 5’27”521 (1^er GTTS), 2. R. Garcès (Lamborghini Huracan Supertrofeo) w 5'30''877, 3. P. Reutter (Porsche 991.2 Cup) w 5'37''272, 4. P. Béal (Volvo TC10 S60) w 5'41''311, 5. F. Dosières (Alpine A110 GT4) w 5’41”317 (1^er GT Sport), 6. S. Bernard (Seat Leon Supercopa MK3) w 5’44”964 (1^er Grupa A i 1. kobiety) …, 9. C. Poinsignon (Simca CG Turbo) w 5’45”546 (1^er FC) …, 18. S. Lemaire (BMW M3 E36) w 5’59”986 (1^er Grupa N)…, 23. E. Lombardi (Citroën AX Sport) w 6’10”381 (1^er – 25 lat) itp. Najlepsza wspinaczka (Francja) : Poinsignon 2’43”651. Najlepsza wspinaczka (Europa) : Schagerl 2’41”373