50 naszych najlepszych kierowców roku… (od 50. do 41.)

50 – Mikel Azcona (Hiszpania)
Champion WTCR 2022 avec BRC Hyundai N Squadra Corse (4 victoires)

Od dzieciństwa karmiony samochodami turystycznymi Hiszpan w końcu osiągnął swój cel na koniec sezonu kontrolowanego od początku do końca. Bardzo konsekwentny w czołówce Azcona, który już dwukrotnie wygrał TCR Europe, wygrał ostatni w historii Puchar Świata Samochodów Turystycznych. Po przeprowadzce z Cupra do Hyundaia 26-latek odniósł także zwycięstwo w ETCR i zwyciężył w kategorii TCR w 24-godzinnym wyścigu na torze Nürburgring.

©DPPI/G. Lenormanda

49 – Andrea Kimi Antonelli (Włochy)
Mistrz F4 Niemiec i Włoch z Premą (22 zwycięstwa)

Włoski geniusz polubił Olivera Bearmana w 2021 roku. Zdobył dwa główne tytuły w Formule 4, a mianowicie w Niemczech, a zwłaszcza we Włoszech. Dzięki Premie Kimi przeleciał przez cały włoski sezon, kończąc z ponad 100 punktami przewagi nad swoim najbliższym konkurentem i odnosząc aż 13 zwycięstw w 21 wyścigach! Wygrał także dla swojego kraju Igrzyska Sportów Motorowych FIA, ponownie w F4. Protegowany Mercedes będzie kontynuować wspinaczkę po piramidzie w 2023 roku jednomiejscowy walcząc z FRECA, pomimo przygotowania skróconego przez operację nadgarstka.

©Prema

48 – Oliver Bearman (Wielka Brytania)
3^e mistrzostw FIA F3 2022 z Premą (1 zwycięstwo)

W przeciwieństwie do dwóch powtarzaczy w Premie, Brytyjczyk próbował zabłysnąć w F3, przybywając bezpośrednio z F4, gdzie w tym samym roku zdobył tytuł mistrza Niemiec i Włoch. Spotkało go wielkie dobro. Po rozpoczęciu sezonu naznaczonego nauką „Ollie” eksplodował z 8 miejscami na podium, w tym zwycięstwem, a przede wszystkim kulą armatnią na zakończenie sezonu, zajmując 3.^e mistrzostw, tracąc 7 punktów do mistrza Victora Martinsa. Bearman zdobył prawo do kontynuowania współpracy z Premą na wyższym poziomie w 2023 roku.

©DPPI/A. Wincenty

47 – Dino Beganovic (Szwecja)
Mistrz FRECA 2022 z Premą (4 zwycięstwa)

W 2021 roku Szwed we FRECA notował na przemian dobre i szczególnie niezbyt dobre wyniki. W 2022 roku sytuacja Skandynawów była zupełnie inna. Teraz czuje się komfortowo w serii, o której wiadomo, że jest trudna, członek Ferrari Akademia Kierowców przyjęła swój ulubiony status. Trzy zwycięstwa i pięć dwójek^es miejsca w pierwszych 8 wyścigach potwierdziły jego zamiary. Nowy sukces w Belgii i 5 innych podium pozwoliło mu zdominować swojego wielkiego rywala Gabriele Mini. Beganovic był jednak o krok wyżej.

©Prema

46 – Mathieu Jaminet (Francja)
Zwycięzca 24-godzinnego wyścigu Daytona i mistrz GTD Pro 2022 w IMSA z Pfaff Motorsports (5 zwycięstw)

Jego ostatnia walka z Laurensem Vanthoorem podczas 24-godzinnego wyścigu w Daytona pozostawiła niezatarte wrażenie. Do ukończenia wyścigu pozostało już tylko jedno okrążenie w 70^e édition du double tour d’horloge floridien, le Français, sur la Porsche n°9 de Pfaff Motorsports, avait à ses trousses celle de KCMG pilotée par le Belge. Dépossédé de la tête dans le tour précédent, Vanthoor a tenté le tout pour le tout à la chicane, mais Jaminet sortit vainqueur de ce duel viril. Un échauffement musclé avant une saison pleine pour le Lorrain. Le duo qu’il forme avec Matt Campbell ajouta ainsi quatre victoires de plus et le titre IMSA dans leur besace.

©IMSA Media

45 – Ross Chastain (USA)
2^e z NASCAR Seria pucharowa z Trackhouse Racing (2 zwycięstwa)

Jeśli nie jest mistrzem, Ross Chastain jest niewątpliwie rewelacją tego sezonu NASCAR. Jako oportunista potrafił wykorzystać sukces swojego młodego zespołu Trackhouse Racing. Chastain, choć agresywny za kierownicą, uśmiechający się i przyjacielski po zdjęciu kasku, z pewnością ściągnął na tor kilku wrogów, zwłaszcza Denny'ego Hamlina, ale ostatecznie udało mu się pozyskać opinię publiczną dla swojej sprawy. Jego „Move” w Martinsville uczynił go legendą w tej dyscyplinie.

©Nascar Media

44 – Louis Delétraz (Szwajcaria)
Mistrz LM P2 2022 w WIĄZY z Premą (4 zwycięstwa)

Szwajcar w dalszym ciągu utwierdza się w pozycji jednego z referencji w dziedzinie LM P2. Dzięki 4 zwycięstwom w 6 rundach Louis Delétraz zachował tytuł mistrza Europy Le Mans Seria, którą w tym roku dzieli z Austriakiem Ferdynandem Habsburgiem. Delétraz wyróżnił się także za Atlantykiem kilkoma sukcesami w IMSA. W przyszłym roku w mistrzostwach będzie bronił barw Wayne Taylor Racing i AcuraWytrzymałość Północno Amerykański.

©DPPI/P. Maria

43 – Filipe Albuquerque (Portugalia)
Wicemistrzostwo DPi 2022 w IMSA z Wayne Taylor Racing (4 zwycięstwa)

Z czterech zwycięstw Wayne Taylor Racing odniesionych w kategorii IMSA DPi w 2022 roku, trzy były zasługą odważnych manewrów 37-letniego kierowcy, który dodatkowo wyróżnił się doskonałymi startami i znajomością ruchu drogowego. Przygody tego sezonu nie były jednak łaskawe dla Albuquerque, czy to podczas 24-godzinnego wyścigu Le Mans, gdzie dzielony z Philem Hansonem i Willem Owenem United Autosports LM P2 został wrzucony na szutry już przy pierwszym hamowaniu, czy też w Petit Le Mans, gdzie zderzenie z GT kosztowało WTR ostatnie szanse na tytuł.

©DPPI/J. Filip

42 – Johan Kristoffersson (Szwecja)
Mistrz WRX 2022 z Kristoffersson Motorsport (8 zwycięstw)

Jeśli mistrzostwa świata Rallycross nie ma już takiego zasięgu jak kilka lat temu, nie powinno to umniejszać hegemonii Johana Kristofferssona w tej dyscyplinie. Zwycięzca 8 z 10 rund programu na swoim Polo RX1e, Szwed zostawia swoim przeciwnikom jedynie okruszki i otrzymuje 5^e tytuł z rzędu w kategorii, pierwszy w kategorii elektryk.

©DPPI/P. Maria

41 – Tom Blomqvist (Wielka Brytania, Szwecja)
Zwycięzca 24-godzinnego wyścigu Daytona i Petit Le Mans 2022, mistrz DPi 2022 w IMSA z Meyer Shank Racing (2 zwycięstwa)

To nie przypadek, że Tom Blomqvist był pierwszym kierowcą zatwierdzonym przez Meyer Shank Racing, który w 06 roku za kierownicą Acury ARX-2023 w kategorii IMSA GTP. W tym sezonie 29-letni Brytyjczyk-Szwed pokazał cały swój talent w zawodach koło DPi japońskiego producenta. To on podczas 24-godzinnego wyścigu w Daytona umieścił swoich kolegów z drużyny Olivera Jarvisa, Helio Castronevesa et Simona Pagenauda na królewskiej drodze do zwycięstwa. Po sezonie w czołówce ponownie zdobył pole position na torze Road Atlanta i wyprzedził Filipe Albuquerque podczas jego ostatniego przejazdu, aby odnieść kolejny prestiżowy sukces... i tytuł.

©IMSA Media