Notatnik z Estonii: żywy i publiczny wyjazd

Estońscy organizatorzy nigdy nie szli na pół! Nawet jeśli ich wydarzenie służyło jedynie jako wyścig o awans do mistrzostw, uroczystość otwarcia była już chwilą, której nie można przegapić. Jeśli wcześniej wszystko odbywało się w centrum Tartu, drugiego miasta tego kraju liczącego 2 miliona mieszkańców, to teraz na terenie Eesti Rahva, muzeum Estonii, losowane jest podium startowe (i przyjazdowe) w górę. Po uzyskaniu upoważnienia do powitania widzów Urmo Aava (szef rallye), a jego personel nie skąpił zasobów.

Pokaz rozpoczął się chwilę po godzinie 19:00 i obejmował najpierw trzy samoloty wykonujące akrobacje na oczach stale rosnącej publiczności i na oczach wielu członków zespołu spośród 49 obecnych zawodników. Tradycyjne pieśni, ale także utwory bardziej rytmiczne zapewniały zabawę przed bogato zaopatrzonymi stoiskami i publicznością dostosowującą się do zabaw prelegenta, „Podnosimy ręce, aby przywitać się z całym światem, który nas obserwuje”, „Machamy, gdy stąd wychodzimy…” Za sterami autonomicznego minibusa, w którym siedziały osoby z kierownictwa rajdu oraz inne osoby z organizatora rajdu. WRCorganizator wychwalał zasługi kraju w dziedzinie nowych technologii, zanim kilka wybuchów pirotechnicznych wywołało okrzyki radości i zdziwienia.

Pewnego razu przemówienia powitalne Kaji Kallas, premier Estonii i to nagrane przez Jeana Todta, inne tańce i kilka rytmicznych piosenek przeciągnęły tę ceremonię po godzinie 20:XNUMX, kiedy Sebastian Ogier i Julien Ingrassia zainstalowali swoje Toyota Yaris Rally1 twarzą w twarz z tłumem. Po kilku słowach podsumowujących przyjemność spotkania publiczności wokół tego podium (w 2020 roku było ono bardzo małe), czołowa załoga mistrzostw udała się na start pierwszego odcinka specjalnego tej 7. rundy. Ten, na którego wszyscy czekali, lokalny bohater Ott Tanak pojawił się kilka minut później. Uśmiechnięty, zeszłoroczny zwycięzca również zabrał głos, zanim ustanowił drugi najszybszy czas na SS2, za Kalle Rovanperä.