Anne Baverey: „Fangio pogratulował mi i zasugerował, żebym startował w Formule 1”

Witaj Aniu! Jakie emocje wywołuje u ciebie powrót do rundy górskich mistrzostw Francji?

Minęło dużo czasu, odkąd byłem na wspinaczce górskiej. To przyjemność i mnóstwo wzruszeń wrócić do tego świata, który tak kochałem, usłyszeć ryk tych silników. I to z tego Alpine A110! Jestem bardzo szczęśliwy, że mogę wypróbować ten samochód. Pamiętam, że ta trasa jest dość techniczna, mam nadzieję się odnaleźć!

Przyjrzyjmy się temu od razu i skorzystajmy z okazji, aby spojrzeć wstecz na swoje dzieciństwo. Urodzony w 1946 roku, nie byłeś szczególnie oddany karierze w sportach motorowych…

Zgadza się, chociaż mój ojciec był tym skromnie zainteresowany. W swojej karierze wziął udział tylko w jednym wydarzeniu, tj Rajd samochodowy Rhône-Charbonnières, który właśnie ukończyłem z synem w wersji historycznej, za kierownicą Jaguara E-Type. Z ojcem mieszkam bardzo krótko, więc nie miało to wpływu na moją chęć zrobienia tego Sporty motorowe. Chyba mam to we krwi. Nie posunąłbym się do stwierdzenia, że ​​mam dar, ale raczej bardzo silną chęć spróbowania szczęścia.

Po raz pierwszy doświadczysz swojego podejścia do sportowej jazdy na lodzie i to w dość nietypowych warunkach...

Tak, to było w połowie lat 1970. Mój mąż i ja bardzo często spotykaliśmy się z Bobem Neyretem, wówczas szefem Aseptogyl, zespołu w 100% kobiecego. Przyszedł mi do głowy pomysł wyczynowej jazdy konnej, powierzyłem swój projekt Bobowi. Ku mojemu wielkiemu zaskoczeniu zaproponował wykonanie testu na śniegu, który w jego oczach okazał się bardzo udany. Dlatego zaoferował mi możliwość rozpoczęcia e