Jacques Nicolet: „Ligier to absolut”

Jacques, skąd bierze się ta pasja do sportów motorowych?

Mam to od zawsze. Miałem ojca, który, kiedy jeszcze mogliśmy, jeździł bardzo szybko po małych drogach Vaucluse. Z moimi dwoma braćmi spaliśmy we trójkę w dużym pokoju. Pod łóżkiem mieliśmy pokrywki od garnków. Przez część nocy udawaliśmy, że jedziemy z nim. Później osiągnąłem bardzo dobre czasy na torze lodowym w Isola 2000 (Alpy-Maritimes). Następnie byłem woźnym w rallye Monte-Carlo dla zespołu Peugeot dealerów w południowo-wschodniej Francji. To było w latach 1974 lub 1975. Spędziłem wymarzony tydzień z kurtkami drużyny, kartonami papierosów w samochodzie dzięki Marlboro. Mieliśmy 504, która brała udział w Rallye du Bandama (na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Notatka redaktora) z kolegą z drużyny w pobliżu, który poprawił notatki. To było naprawdę wspaniałe przeżycie! Potem pracowałem i wreszcie w wieku 42 lat zacząłem biegać, biorąc udział w historycznych wyścigach Wytrzymałość, na przykład te z V de V. Wytrzymałość zawsze mnie pociągała. Dzięki temu można osiągać dobre wyniki bez konieczności bycia najszybszym, a w wyścigach długodystansowych ciekawiej jest brać udział jako kierowca-dżentelmen z odrębną działalnością zawodową. Więc zaangażowałem się w to na całego. Pewnego dnia przerzuciłem się na nowoczesne samochody i zacząłem ścigać się w Grupie CN na Ligierze. To była okazja do mojego pierwszego spotkania z Guyem (Ligier en 2006. Nota redaktora). Ostatecznie przeniosłem się do LM P2 w ramach wyścigów organizowanych przez Automobile Club de l'Ouest (WSPÓŁ. Nota redaktora).

Twoje dzieci są bardzo zaangażowane w schemat organizacyjny Ligiera. Czy przekazałeś pasję do sportów motorowych w rodzinie?

Mój ojciec nie brał udziału w co