Laurent Dupin: „Mam wymarzoną pracę i to pracę moich marzeń”

Witaj Laurent, dowiedziałem się, że jesteś rowerzystą i pieszym, dlatego sugeruję Ci przejażdżkę Citroënem Ami!

DZIĘKI ! Jest w tym dość zaskakująca i zabawna strona zabawki. Ostatecznie dobrze odpowiada potrzebom miasta. Przyjeżdżam do pracy rowerem i kiedy widzę, ile osób jest samych w samochodach, mówię sobie, że nie ma sensu mieć SUV-a czy sedana, więc nie sądzę, że jest źle. To trochę dziwi nasze pokolenie, ale nie kolejne, które będzie do tego przyzwyczajone.

Czy brak samochodu jest pragnieniem?

Zawsze jest to trochę zaskakujące, biorąc pod uwagę środowisko, w którym działam. Mieszkam w Paryżu od 1999 roku. Miałem wtedy swój pierwszy samochód, niebieskiego 3-drzwiowego Fiata Punto Star z małym silnikiem benzynowym. Trzymałem go do 2007 roku, po czym sprzedałem go mojemu bratu. Korzystanie z samochodu w Paryżu nie należy do zbyt przyjemnych. Zwłaszcza, gdy nie jesteś zbyt cierpliwy jak ja. Najpierw przesiadłem się na hulajnogę, potem na rower, kiedy skończyłem 40 lat.

Powiedziano mi, że jako Charles Leclerc, urodziłeś się w Monako. Niesamowity.

Moi rodzice mieszkają w Cap-d'Ail (Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże. Przyp. red.), sąsiednie miasto. Urodziłam się tam ze względu na brak usług położniczych w Cap-d'Ail. Ale w Monako obowiązuje prawo krwi, a nie prawo gleby. Ale moi rodzice są Francuzami, więc ja też. Dla jasności, Charles urodził się kilka dni po moim wyjeździe na studia dziennikarskie IUT w Tours.

Często chodziłeś