50 naszych najlepszych kierowców roku… (od 50. do 41.)

50. Paul-Loup Chatin

Autor pole position LMP2 na XNUMX-lecie 24 godziny Le Mans z IDEC Sport, mistrzem LMP2 2023 w IMSA z PR1/Mathiasen Motorsports.

Bezpieczna wartośćWytrzymałość od lat przyjazny Essonnian ma za sobą doskonały sezon 2023, którego zwieńczeniem jest historyczne pole position podczas stulecia 24-godzinnego wyścigu Le Mans dzięki prototypowi IDEC Sport ozdobionemu barwami słynnej marki Delage. Chatin wyróżnił się także po drugiej stronie Atlantyku zdobywając koronę LMP2 w mistrzostwach IMSA. Występy, które przekonały Alpine, którego Paul-Loup dobrze zna, umieścił go w gronie swoich kierowców Hypercar na sezon 2024. Awans w pełni zasłużony.

Paul-Loup Chatin świętuje swoje pole position w LMP2 z okazji stulecia 24-godzinnego wyścigu Le Mans w barwach IDEC Sport. / ©DPPI

49. Antonio Fuoco

3. miejsce w Mistrzostwach Świata Kierowców Hypercarów, autor książki Hyperpole na 24. rocznicę XNUMX-godzinnego wyścigu Le Mans

Logicznie promowane w ramach programu Hypercar firmy Stabilny Ferrari Włoch potwierdził swoją dobrą prędkość maksymalną, podpisując pole position w wyścigu 1000 mil Sebring, pierwsze wydanie pięknego 499P. Wraz z Miguelem Moliną i Nicklasem Nielsenem następnego dnia zdobył zachęcające podium, nawet jeśli trio z nr 50 nie mogło na dłuższą metę konkurować z nie do zdobycia Toyota. Fuoco, niewątpliwie najszybszy kierowca wśród oficjalnych zawodników Scuderii, zdobył następnie upragniony Hyperpole z okazji stulecia 24-godzinnego wyścigu Le Mans. Na nieszczęście dla niego i jego towarzyszy z numeru 50 musieli zadowolić się widokiem triumfu swojego siostrzanego samochodu w Sarthe. Dwa nowe podium w Monza (Włochy) i Sakhir (Bahrajn) pozwoliły im zająć miejsce w pierwszej trójce mistrzostw kierowców. Dowód na to, że Ferrari z numerem 3 było ogólnie najwydajniejszym Ferrari 50P w 499 r., ale wygraną zgarnął numer 2023.

Fuoco uderzył Hyperpole dla Ferrari z numerem 50 z okazji stulecia 24-godzinnego wyścigu Le Mans… ale zwyciężył model z numerem 51. / ©DPPI

48. Tomasz Preining

Champion DTM 2023 z Porsche Manthey EMA (3 zwycięstwa)

Jeśli mistrzostwa Niemiec w turystyce nie mają już swojej dawnej świetności, szybkie spojrzenie na listę kierowców ustawionych w kolejce na rok 2023 wystarczy, aby przekonać się, że poziom jest nadal szczególnie wysoki. Świadczy o tym także kilkunastu różnych zwycięzców w 16 wyścigach. Tylko dwóm mężczyznom udało się zwyciężyć więcej niż raz i logicznie rzecz biorąc, znaleźli się w walce o najwyższy tytuł. Pomiędzy Włochem Mirko Bortolottim (Lamborghini) a Austriakiem Thomasem Preiningiem (Porsche) szala przechyliła się w obozie drugiego z wymienionych, autora doskonałego finału w Hockenheim (Niemcy) z dwoma zwycięstwami w tylu samych testach. Następnie podczas testów dla nowicjuszy znaleźliśmy Preininga za kierownicą 963 WEC w Bahrajnie. Wskazówka co do programu na rok 2024? Poczekaj i zobacz, ale chłopiec wie, jak obchodzić się z obręczą.

Austriak z zespołu Porsche Manthey EMA po dobrze przeprowadzonym finale zdobył tytuł mistrza DTM 2023. / © czerwony Byk Pula treści

47. Lilou Wadoux

Pierwsza kobieta, która wygrała wyścig FIA WEC (6 Hours of Spa) z Richardem Mille AF Corse

Skojarzona z Argentyńczykiem Luisem Pérezem Compancem i Włochem Alessio Roverą za kierownicą Ferrari 488 GTE Evo, kobieta z Amiens przeżyła kampanię 2023 pełną wzlotów i upadków. Mimo to Wadoux została pierwszą kobietą, która zwyciężyła w wyścigu Długodystansowych Mistrzostw Świata FIA, wygrywając 6-godzinny wyścig na torze Spa-Francorchamps (Belgia). Przez dwa tygodnie ona i jej przyjaciele stanęli na podium (2. miejsce) w Portimão (Portugalia). Pozostała część sezonu była trudniejsza, ale Lilou miała okazję przekonać się, jak jeździć modelem 499P, który zwyciężył w Le Mans podczas tradycyjnych testów dla debiutantów WEC. Mam nadzieję, że spotkanie z przyszłością.

Northerner przeszedł w tym roku do historii sportów motorowych, wygrywając 6-godzinny wyścig na torze Spa-Francorchamps. / ©DPPI

46. ​​Gabriel Bortoleto

Mistrz 2023 Formuła 3 FIA (2 zwycięstwa)

W 2023 roku Auriverde polegało na świetnym początku i konsekwencji, aby zapewnić sobie tytuł mistrza. Wszystko w butach nowicjusza. Trzeba przyznać, że dwa zwycięstwa w Wyścigu Głównym na początku roku pozwoliły mu szybko wypracować sobie przewagę na tyle dużą, że nie miał się czym martwić. Niekonsekwencja rywali również odegrała bardzo ważną rolę, ponieważ Gabriel Bortoleto ze swojej strony zawsze wiedział, jak się zaprezentować, doskonale zarządzając swoimi mocnymi i słabymi momentami. Kiedy tylko mógł, zaatakował. Kiedy nie znalazł się w takiej sytuacji, nie kusił diabła. Strategia, która z pewnością pozostawia wiele do życzenia, jak mówimy, że protegowany Fernando Alonso mógł zrobić lepiej, ale ostatecznie się opłaciło, ponieważ zagwarantowało mu koronę.

Logicznie rzecz biorąc, po zdobyciu tytułu w F3 Gabriel Bortoleto przekształci się w Formuła 2 Następny rok. / ©DPPI

45. Ben Keating

2023 LMGTE Jestem mistrzem świata w WEC i zwycięzcą 24-godzinnego wyścigu Le Mans z Corvette Racing

Ben Keating jest obecnie prawdopodobnie najlepszym brązowym kierowcą. W wieku 52 lat Teksańczyk miał udany sezon, zdobywając tytuł LMGTE Am w WEC na Corvette, wyróżniając się szczególnie poziomem wyników w kwalifikacjach. Koronując się na mistrza obok Nicky'ego Catsburga i Nicolása Varrone, Amerykanin zachował koronę zdobytą w 2022 roku podczas Aston Martin Vantage AMR od TF Sport. Ten zwycięski sezon z Corvette ma szczególną wartość dla weterana, który marzył o tym, aby amerykański hymn jak najczęściej rozbrzmiewał wraz z producentem z Detroit.

Nie daj się zwieść pozorom, Ben Keating ciężko pracuje. / ©DPPI

44. Nick Cassidy

Wicemistrz świata w Formuła E 2023 z Envision-Jaguarem

Nick Cassidy może żałować sezonu 2023. Nowozelandczyk zdecydował się w tym roku skupić wyłącznie na Formule E, aby zdobyć tytuł: niewiele brakowało. Kierowca Envision był jednak jednym z głównych graczy w mistrzostwach, mając na swoim koncie cztery zwycięstwa, w tym duży sukces w Monako po farandolu wyprzedzania. Lider mistrzostw po przybyciu do Rzymu, jego nadzieje na tytuł zostały zniweczone w przedostatniej rundzie sezonu, w wyniku kolizji ze swoim rodakiem Mitchem Evansem. Kiwi nie było w stanie przeszkodzić Jake’owi Dennisowi w koronacji na spotkaniu w Londynie. Drugi w mistrzostwach ze 199 punktami Nick Cassidy był z pewnością najlepszym kierowcą sezonu, ale nie najbardziej konsekwentnym, zwłaszcza po trudnym początku sezonu (10 punktów w pierwszych trzech wyścigach).

Jedyne, czego brakowało Nickowi Cassidy’emu, to konsekwencji w zdobyciu korony w Formule E w tym sezonie. / ©DPPI

43. Ryana Blaneya

Champion NASCAR 2023

Pomimo 29 lat Ryanowi Blaneyowi zdobycie pucharu zajęło osiem pełnych sezonów. Podczas swoich czterech poprzednich startów w „Rundze 8” kierowca z Ohio wyjeżdżał z pustymi rękami. W tym roku dwunasta drużyna pojawiła się w odpowiednim momencie, odnosząc dwa kluczowe zwycięstwa w Talladega i Martinsville. W przeciwieństwie do poprzednich sezonów, w których Blaney popełniał błędy w zakresie pomiaru czasu pieniężnego, w 12 r. stanął na wysokości zadania, zajmując 2023. miejsce jako swoją średnią pozycję w 3. rundzie. W Phoenix, miejscu wielkiego finału, Blaney zrobił wszystko, co konieczne, aby wyprzedzić swoich bezpośrednich przeciwników i zdobyć swój pierwszy tytuł w najwyższej kategorii Nascar. Prowadząc kierowców wciąż walczących o tytuł, gdy Kyle Busch (Richard Childress Racing) wywiesił żółtą flagę do przekręcenia, 8 okrążeń przed końcem Blaney stracił przewagę podczas walca przystanków na trybunach. Następnie kierowca Penske Forda nr 37 walczył podczas ponownego startu, po którym wyprzedził Williama Byrona i Kyle'a Larsona (Hendrick Motorsports), dwóch jego zawodników z „Finalowej czwórki”, 12 okrążeń od bramki. Ostatecznie Blaney zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, ale przede wszystkim był pierwszym członkiem kwartetu pretendentów do najwyższego poświęcenia. Tytułowy zespół Rogera Penske zachował koronę, a na liście zwycięzców Blaney zastąpił Joeya Logano.

Ryan Blaney pozuje z trofeum mistrza NASCAR 2023 po finale w Phoenix. / © Nascar Media

42. Brodie Kostecki

Mistrz Supersamochodów 2023 z Erebus Motorsport (6 zwycięstw)

To człowiek, który pozbawił wielkiego Shane’a van Gisbergena kolejnego tytułu Australian Touring Championship, zanim wyjechał do NASCAR. Podczas gdy wiodący zespół Triple Eight Race Engineering od lat króluje w tej dyscyplinie, firma Erebus Motorsport lepiej wynegocjowała przejście do Gen 3 i pozwoliła Brodiemu Kosteckiemu zdobyć swoją pierwszą koronę Supersamochodów. Kierowca z Perth (Australia), autor sześciu zwycięstw w 2023 roku, mógł porzucić słynny Bathurst 1000 w SvG, ale jego konsekwencja (brak wycofania się w 28 wyścigach) pozwoli mu wygrać za kierownicą Chevroleta Camaro nr 99.

Brodie Kostecki pokonał ogra Shane’a van Gisbergena w pierwszym sezonie Gen 3 w Supercars. / © Supersamochody

41. Sarah Bovy

Wicemistrz świata LMGTE Am, zwycięzca 8-godzinnego wyścigu Bahrajn, autor trzech pole position w WEC z Żelaznymi Damami

Sarah Bovy po raz kolejny wyróżniła się w tym sezonie. Belg błyszczał w Długodystansowych Mistrzostwach Świata FIA, zdobywając aż trzy pole position w LMGTE Am, w Sebring, Monza i Bahrajnie. Tym samym 34-letni kierowca stał się ostatnim kierowcą, który w erze GTE zdobył pole position. Wraz ze swoimi koleżankami z drużyny Rahel Frey i Michelle Gatting zapisała się jeszcze bardziej w historii sportów motorowych podczas 8-godzinnego wyścigu w Bahrajnie. Trio stało się pierwszą załogą złożoną wyłącznie z kobiet, która zwyciężyła w Długodystansowych Mistrzostwach Świata FIA, co oznaczało także pierwsze zwycięstwo Żelaznej Damy w FIA WEC. Występ, który w połączeniu z podium podczas 6-godzinnego wyścigu w Portimão pozwolił Pańm na zdobycie tytułu wicemistrzów za Corvette.

Prowadzeni przez Sarę Bovy, jak zawsze błyszczącą na szybkim okrążeniu, Żelazne Damy w końcu zwyciężyły w WEC. / ©DPPI