Anthoine Hubert, elegancki muszkieter (1996-2019)

Anthoine Hubert urodził się 22 września 1996 roku w Lyonie. Bardzo szybko pasjonował się szybkością i rywalizacją. Po zobaczeniu, jak jego ojciec brał udział w wyścigach karting, próbuje tego sportu po szkole. Wirus zostaje złapany bardzo szybko. 

Przyjemność z jazdy gokartem szybko zamienia się w polowanie na trofea. Zwycięzca Coupe de France w 2005 roku, dokonał tego ponownie w 2009 roku. Na przełomie lat 2010. Anthoine Hubert przeniósł się do kategorii międzynarodowej, gdzie również stanął na podium: trzeci w mistrzostwach świata do lat 18 w 2011 i 2012 roku. 

Jego walory dostrzegła Francuska Federacja Sportów Motorowych (FFSA), która w latach 2010-2012 umieściła go we francuskiej drużynie kartingowej wraz z pewnym Esteban Ocon. W 2011 roku wyróżnił się w wyścigu Juniorów ERDF Masters Kart w Bercy m.in trzecie miejsce, za Charles Leclerc i Dorian Boccolacci, ale przed Georgem Russellem. 

W 2013 roku przyszedł czas na kontynuację jednomiejscowy. Jak na sezon odkrywczy we francuskich mistrzostwach Formuły 4 to arcydzieło. Pod koniec kampanii usankcjonowanej przez 11 zwycięstw, 13 podium, 10 pole position i 8 najlepszych okrążeń (z 21 rund), Anthoine Hubert zdobywa tytułi ma ponad 100 punktów przewagi nad wicemistrzem.

Anthoine Hubert na Grand Prix Pau 2013. © FREDERIC LE FLOCH / DPPI

Pod wrażeniem talentu dzieciaka mieszkańcy Tuluzy Sarah i Simon Abadie, kierujący Tech 1, zwrócili się do niego z prośbą o przygotowanie wpisu do Formuły Renault Puchar Europy 2.0. Rynek jest wysoki, o czym świadczą jego stosunkowo skromne wyniki (15. miejsce).

Poza obwodami, Anthoine Hubert stara się rozwiązać problem nieodłącznie związany ze sportem motorowym: pieniądze. Im bliżej jest Formuła 1, tym bardziej kwoty eksplodują. Dlatego poza sezonem odwiedza firmy, aby uzyskać wystarczający budżet. 

Walcząc z dużo bardziej komfortowymi finansowo zawodnikami, Anthoine Hubertowi udało się wrócić na siodło. W 2015 roku jego druga próba w Eurocup została nagrodzona piątą pozycją i dwoma zwycięstwami na Silverstone i Le Mans. Ten ostatni sukces „Tonio” zaobserwował wraz ze swoim przyjacielem Simonem Gachetem, który zajął drugie miejsce:

Anthoine Hubert i Simon Gachet w Le Mans w ramach World Series by Renault w 2015 r. © Florent Gooden / DPPI.

W przeciwieństwie do innych młodych talentów, Anthoine Hubert cierpliwie pokonuje każdy stopień. W 2016 roku miejsce na Mistrzostwach Europy im Formuła 3, tym razem w zagranicznym środowisku, Van Amersfoort Racing. 

W tym holenderskim zespole Anthoine Hubert wciąż uczy się nowych aspektów zawodu. Maszyna ma trudności z uruchomieniem, ale przy cierpliwości i dostosowaniu wyniki pojawiają się stopniowo. 

Autor najlepszego okrążenia na technicznym torze takim jak Pau (Pyrénées-Atlantiques), swobodnie czuje się także na szybkim torze, takim jak Norisring (Niemcy), gdzie następuje pierwsze zwycięstwo. Druga połowa sezonu była zaskakująco wyrównana – 17 wyścigów zajęło miejsca w pierwszej 10 z 18 wyścigów. 

Na tym etapie swojej kariery nastolatkowie ryzykują spaleniem skrzydeł, starając się za wszelką cenę uzyskać dostęp do wyższych kategorii (GP2/F2). Anthoine Hubert jest znacznie bardziej rozsądny. Francuz w sezonie 2017 przenosi się do serii GP3, ale do jednego z zespołów referencyjnych, czyli ART Grand Prix.

« To doskonała szansa w mojej karierze, ponieważ to zespół odnoszący największe sukcesy w tej dyscyplinie, Następnie skomentował to Anthoine Hubert. Moim celem jest jak najlepsza integracja tej zimy, aby być gotowym na pierwsze wyścigi w kalendarzu i walczyć w czołówce. »

Przed szefami zespołów Formuły 1 Lyonnais ujawni się. Kiedy biegasz wcześnie rano (lub pod koniec dnia), jego regularność staje się podstawową cechą. Dowodem na to jest, jego jedyna emerytura w ciągu 19 wyścigów!

Anthoine Hubert w drodze po tytuł mistrza serii GP3 w 2018 roku. © Sebastiaan Rozendaal / DPPI

Czuje to, rok 2018 będzie jego rokiem, w którym podejmie drugą próbę w serii GP3. „Po zdecydowanej integracji z ART Grand Prix w zeszłym roku i poczuciu niedokończonych spraw (cztery podium, ale bez zwycięstwa)Chciałbym wykorzystać to doświadczenie w 2018 roku. Moim celem jest zdobycie mistrzostwa. »

Dzięki woli i pracy jego życzenie się spełnia. Po raz kolejny konsekwentność jest kluczowym słowem w jego jeździe. Na pewno nie jest najskuteczniejszy (dwa zwycięstwa na trzy za Nikita Mazepin), ale dojrzałość jego postawy na torze ma pierwszeństwo. 

Anthoine Hubert zostaje koronowany w Abu Zabi, podobnie jak jego przyjaciel Esteban Ocon w 2015 roku. „Od pierwszych wyścigów byłem uważany za faworyta, wyjaśnił dla AUTOtygodniowo pod numerem 2193. Mogło to wywrzeć na mnie presję, ale wręcz przeciwnie, dało mi większą motywację i pewność siebie na ten sezon.

Zimę spędziłem studiując wyścigi i sezony mistrzowskie z poprzednich lat i wyznaczyłem sobie cel punktowy do osiągnięcia w każdy weekend. Oczywiście przyjemniej jest osiągać go zwycięstwami, ale pozwalało mi to od czasu do czasu zadowolić się 3., 4. miejscem. Szczególnie jestem zadowolony z występu w drugim wyścigu, w którym zawsze udawało mi się odzyskiwać miejsca i wracać na podium z odwrotnej pozycji. »

Umocnieni tą koronacją, Anthoine Hubert przyciąga wzrok Renault, co włącza go do swojej Akademii początek 2019 r. Trójkolorowy silnik katapultowany do Formuły 2 tak nie jest nie pomogło dołączenie do najniższego zespołu (Arden zakończył sezon 2018 na przedostatnim miejscu w rankingach drużynowych). 

To ćwiczenie ma wszystkie cechy oszałamiającego testu. Musi nie tylko odkryć podstawy nowej dyscypliny, ale także poradzić sobie z presją właściwą F2, nauczyć się korzystać z tych osobliwych opon Pirelli i stawić czoła doświadczonym przeciwnikom.

„Jest sporo zespołów, które mają kierowcę, którego określiłbym jako „płatnego” i doświadczonego kolegę z zespołu. Nie pasuję do żadnego z tych dwóch pudełek.”, przyznał się tej zimy w AUTOhebdo. 

Anthoine Hubert przeczy wszelkim przewidywaniom z otwarcia w Bahrajnie, gdzie zajął miejsce tuż za podium. Ze swoim całkowicie różowym wierzchowcem pokazuje wszystkie kolory starym łobuzom konkurencji i okazuje się, że jest znacznie bystrzejszy niż inny nowicjusz, Mick Schumacher. 

Ten miłośnik torów miejskich bawił się następnie w Monako, gdzie po zaciętym pojedynku z Louisem Delétrazem wygrał drugi wyścig. Na linii różnica między dwoma młodymi mężczyznami wynosi 59 tysięcznych!

Dwa tygodnie później, to z francuską flagą wspina się na podium w Paul-Ricard. Publiczność oklaskuje jego drugie zwycięstwo w F2.

Zwycięstwo u siebie 🇫🇷🇫🇷🇫🇷 Dziękuję bardzo za wsparcie w ten weekend, było wspaniale!! Zwycięstwo gospodarzy! Cóż za wyjątkowe uczucie… Niesamowite 😍 pic.twitter.com/EiX8NqdwaA

— Anthoine Hubert (@AnthoineH) 23 czerwca 2019 r.

Ósmy w mistrzostwach przybywający do Belgii, Anthoine Hubert zmarł w wyniku wypadku podczas Long Race, sobota, 31 sierpnia 2019 r. Jego pracowita kariera i pasja, jaką posiadał do sportów motorowych, nigdy nie zostaną zapomniane.