Gabriele Tarquini: „Dopóki znajdę pracę, w której mogę się przydać, będę na padoku”

Gabriele, jesteśmy na Pierścieniu Renu, nowym torze WTCR. Czy chciałbyś to odkryć?

To jasne, obejrzałem go z pilotami, naprawdę nie jest źle. Zdziwiłem się, bo w ogóle nie znałem tego obwodu, nawet jego nazwy. Region jest również wspaniały.

W zeszłym roku przeszedłeś na emeryturę. Czy zdarza Ci się tęsknić za założeniem kasku?

Powiem szczerze, że to niezaprzeczalny brak. Decyzję o przejściu na emeryturę trzeba było podjąć w odpowiednim momencie. Myślałem o tym już w 2009 roku, po zdobyciu tytułu mistrza świata WTCC (z przyp. Seata). To mogła być okazja do pożegnania. Podobnie jak w 2015 roku, kiedy zwolniono mnie z Hondy. Ostatecznie podjęłam decyzję w zeszłym roku. Następnie wysłałem wiadomość do Hyundai aby ostrzec ich, że konieczne jest znalezienie innego pilota na następny rok. To była moja decyzja, nikt mnie nie naciskał.

Czy nowa rola menadżera zespołu w zespole BRC Squadra Corse WTCR to coś, o czym myślałeś od dawna?

To Andrea Adamo, jeszcze przed jego odejściem z kierownictwa Hyundai Motorsport, zainicjował refleksję. Dla niego był to sposób na powiedzenie mi: „Zostajesz w rodzinie Hyundaia i będziesz dbać o kierowców w TCR, potrzebujemy cię do strategii”. W międzyczasie wiele się wydarzyło, Andrea odeszła, ale negocjacje trwały dalej. Pod koniec grudnia 2021 roku poprosili mnie o zostanie menadżerem zespołu. Odpowiedziałem im wtedy bardzo szczerze, bo nigdy czegoś takiego nie robiłem. Znam tę pracę, tor, miałem wiele zajęć innych niż prowadzenie samochodu. Ale tutaj musiałem nauczyć się czegoś nowego. Pomysł jest piękny, mam do niego dostęp