Julien Moncet: „Dali mi zamek, nie dając mi wszystkich kluczy”

Tak dla żartu: jak się ma twój ojciec Jean-Louis?

(On się śmieje) Gdybyś tylko wiedział, ile razy zadawano mi to pytanie! Nie jestem synem Jean-Louisa (znany dziennikarz F1. Przyp. redaktora), ale jego siostrzeniec.

Czy nadal ma on coś wspólnego z twoją fascynacją sportami motorowymi?

Moje pierwsze wspomnienia związane z samochodami wiążą się z pasją, jaką mój ojciec miał i nadal ma (Gérard, były szef operacyjny w Air France, kapitan i były pilot myśliwca. Przyp. red.) do samochodów amerykańskich. Uruchamianie V8 rano, kiedy wszędzie się trzęsie, to część mojego dzieciństwa. Mieliśmy Forda Mustanga, Camaro RS…

Używałeś ich codziennie? Nie powinieneś był pozostać niezauważony!

Tak, chodziłem do szkoły Chevroletem, który był specjalną serią LT z szyberdachem Targa. W tamtym czasie we Francji były tylko dwa, jeden żółto-czarny i nasz czerwono-czarny. Trzymaliśmy go długo, gdyż to właśnie wtedy korzystałam z niego na studiach. Przysporzyło mi to wiele problemów, ponieważ ludzie uważali, że to naprawdę niesamowity samochód bogatej osoby, mimo że kosztował znacznie mniej niż Porsche.

Nauczyłeś się na nim jeździć?

Nie, ale mój debiut nadal miał miejsce w ładnym samochodzie: 205 GTI. Moja mama miała ich kilka i jedna z nich była poważnie uszkodzona. Zamiast jechać na złom, odebrałem i naprawiłem. Musiałem mieć 16 lat i ćwiczyłem jazdę z osobą towarzyszącą. Ja nie