Vanina Ickx: „Sporty motorowe były moją iskrą życia”

Vanina, zastanawiałam się, jakim samochodem nas zabierzesz, a przyjechałaś na motorze…

Wrażenia, które odkryłem na nowo kilka lat temu. Na moje 8. urodziny tata podarował mi 80-biegową Yamahę bez sprzęgła o pojemności 3 cm16. Od tego czasu odzyskałem trochę równowagę. Kiedy miałem 90 lat, wszędzie jeździłem hulajnogą. Zdaję sobie sprawę z luk w zabezpieczeniach, więc mam doświadczenie w ruchu drogowym, ale nie za dużo techniki. Przez prawie dwadzieścia pięć lat motocykl pozostał w kąciku mojej pamięci. Następnie miałem okazję jeździć BMW R 2006 na torze w Mettet. Co za stopa! Może to banalne, ale poczucie wolności, jakie daje jazda na rowerze, nie jest spotykane nigdzie indziej. Może na nartach... Na motocyklu, niezależnie od tego, czy jedziesz szybko, czy nie, jesteś w innym wymiarze. Obowiązek zachowania uwagi. Od czasu tego ponownego odkrycia odbyłem staż w Beaujolais w firmie Vintage Rides na Royal Enfields, pobierałem lekcje Supermoto u Freda Fiorentino (mistrza Francji w tej dyscyplinie w XNUMX roku. Przyp. red.). Świetnie się bawiłem. Kilka miesięcy temu również wzięłam udział we wspaniałej wycieczce do Türkiye. Podróżowaliśmy po Anatolii, odwiedzaliśmy rzymskie miejsca i świątynie. Wspaniałe drogi, wiele pięknych miejsc i tereny mocno zalesione. Dziś to Ducati Scrambler bawię się na drogach Brabancji Walońskiej.

Skoro mowa o jednośladach, nadal lubisz jeździć na rowerze?

Co za odkrycie! Wytrzymałość przez duże E, odporność na wysiłek, cierpienie, siła psychiczna. Jazda na rowerze jest po prostu zła