Courchet czerpie korzyści z Rajdu Saint-Baume

Cette 33^e edycja zyskała nowy wygląd, ponieważ po La Ciotat i Marsylii nowym węzłem komunikacyjnym było Aubagne, które miało podwójną zaletę: położenie u podnóża ES, a co za tym idzie, skrócenie trasy łączącej. Na terenie, który dobrze zna, wygrywając tam w 2015 r., a zwłaszcza podczas finału Coupe de France w zeszłym roku, Mathieu Arzeno (Skoda Fabia) uciekł od startu, osiągając imponującą serię krótkich czasów, co potwierdziło jego rolę wielkiego faworyta. Z tyłu, wypatrując najmniejszego błędu lidera, rozdzierała się banda wściekłych ludzi, wśród których znaleźliśmy Courcheta, Rouillarda, Ciaramitaro czy Bourciera, który swoim 207 Gr.A dotrzymywał kroku R5, również celując w miejsce na podium. Jest w 2^e étape, après qu’il a remporté 8 des 12 ES lui conférant 50 » d’avance, qu’Arzeno abandonnait en raison d’un ennui mécanique. Dauphin depuis le coup d’envoi, Courchet s’engouffrait dans la brèche pour s’imposer pour la première fois dans l’arrière-pays marseillais. Après avoir détruit sa Porsche au Mont-Blanc, Rouillard s’habituait crescendo à la Fabia qu’il découvrait, résistant au vaillant Ciaramitaro dont c’était le seul rallye roku. Bourcier, siedmiokrotny zwycięzca zawodów, o włos nie stanął na podium, po tym jak całkowicie zdominował klasę Gr.A. W pewnym momencie walki z Delorsem (206) Schifano wyróżniał się F2000, podczas gdy Estienne nadal wygrywał w GT, podobnie jak w Fayence. R. Alezra

Ranking: 1. Courchet-Gordon (Ford Fiesta R5) 1h11’25”7 (1^er R5), 2. Rouillard-Zazurca (Skoda Fabia) 52’’, 3. Ciaramitaro-Royer (Fiesta) 1’05’’, 4. Bourcier-Ducousso (Peugeot 207 S2000) przy 1’07” (1^er Gr. A), 5. Scotto La Chianca-Neto (Skoda Fabia) 2’29”, 6. Escudéro-Belhacène (Subaru Impreza STI) 2’53”, 7. Schifano-Nanni (Renault Megane) przy 3’42” (1^er Gr. F2000), 8. Estienne-Ghibaudo (Porsche 997 GT3) przy 4’02” (1^er gr. GT), 9. Foulon-Desnoyer (DS3 WRC) o 4’03’’, 10. Frau-Roche (Fabia) o 4’29’’, … 21. Marsily-Rossi (Impreza STI) o godzinie 7’14” (1^er gr.N) itp.