Johnny Herbert: „Nigdy nie przestawaliśmy jechać na pełnym gazie, od pierwszego do ostatniego okrążenia”

Witaj Johnny, więc to właśnie Mazdą MX-5 cofamy się w czasie. W jakim kierunku?

Le Mansoczywiście, a w szczególności Le Mans 1991. Wspaniała podróż rozpoczęła się w Paul-Ricard od 24-godzinnej symulacji, która nie została ukończona z powodu drobnych problemów z elektryką. Nie miało to jednak żadnego wpływu na parametry samochodu i do Le Mans dotarliśmy z pewnością, że niezawodność nie będzie stanowić problemu. Wraz z Bertrandem (Gachot. przyp. red.) i Volkerem (Weidler. przyp. red.) opuściliśmy nasz świat Grand Prix, aby jechać tak szybko, jak chciał zespół. Volker wykonał dobrą robotę w kwalifikacjach, zajął około 12. miejsce, co było w porządku. Pamiętam, że Ohashi-San (Takayoshi Ohashi, szef Mazdaspeed, który nadzorował projekt Le Mans wraz z Takaharu Kobayakawą, ówczesnym szefem działu sportów motorowych Mazdy. Przypis wydawcy) dokonał kilku drobnych modyfikacji, które pod względem osiągów umieściły nas w Jaguarze epoki, ale byliśmy daleko od Mercedes. Pomysł (cel) polegał na tym, aby pojechać tak szybko, jak to możliwe i zobaczyć, jak daleko może nas to zaprowadzić…

Czy to było Twoje pierwsze doświadczenie w Sarthe?

Nie, drugi. Brałem już udział w edycji 1990 z tym samym zespołem Mazdy, tym samym Gachotem i Weidlerem. Nie dotarliśmy do końca z powodu problemów z elektryką. Eksperyment zakończył się około północy.

Czy to dlatego, że jeździłeś w Japonii, zostałeś objęty programem Mazda Le Mans?

Zacząłem biegać w Japonii w 1990 roku. Stało się tak, że Takayoshi Ohashi współpracował z Pierrem Dieudonné i Davidem Kennedym, którzy robili karierę w F1. David ciężko pracował, aby najpierw wprowadzić Mazdę do zawodów, a następnie do Le Mans jako drugiego miejsca. David i Pierre odegrali bardzo ważną rolę w początkach Mazdy