Cudowne, uduchowione chwile w Jeddah

W Dżuddzie walka wypadła na korzyść Holendra, jednak runda saudyjska rozbudziła na nowo wielką rywalizację sięgającą czasów karting pomiędzy tenorami Ferrari et czerwony Byk.

Na razie wszystko jest w porządku. Walki są czyste, szacunek ogromny, a uśmiechy nieudawane. Jak długo jeszcze? Od dzieciństwa Charles Leclerc et Max Verstappen zostały zbudowane w wyniku rywalizacji jednych wobec drugich. Z tego okresu WSK Euro Series, w 2012 roku, pozostało wirusowe wideo przedstawiające pulchną twarz Holendra protestującego przed atakiem swojego monekijskiego rywala, który z długimi włosami rozwianymi na wietrze i już psotnym spojrzeniem, wypalił z wielką pewnością siebie że „nie było powodu do płaczu ze skandalu i że był to jedynie incydent wyścigowy”. Od tego czasu dwa dragstery dorosły i porzuciły swoje gokarty F1, a jeśli młody książę Monako został pozbawiony wielkich zmagań na prawie dwa i pół roku z powodu borykającego się z problemami Ferrari, pokazał w Bahrajnie, stawiając autorytarny opór Verstappenowi przez trzy okrążenia, że ​​nie zapomniał, jak poradzić sobie z adrenaliną związaną z walką w zwarciu. W Arabii Saudyjskiej Holender chciał jednak zemsty i ją osiągnął. Przez dziesięć okrążeń, ostatnie dziesięć, na wciąż wściekłej trasie Jeddah Corniche, dwaj linoskoczkowie, sami w swojej lidze, toczyli bitwę na silne ręce i bystre mózgi, pozwalając nam zapomnieć o kontekście terrorystycznym, który interweniował 48 godzin temu wcześniej.