Statystyki Grand Prix Kanady

Tor w Montrealu to klasyczne spotkanie F1 od ponad 30 lat. O ile pierwsze edycje Grand Prix Kanady odbywały się w Mosport Park i Mont-Tremblant (zwycięstwo Jacka Brabhama w pierwszej edycji w 1967 r.), tor przemianowany na Gilles Villeneuve ugruntował swoją pozycję w tej dyscyplinie w 1978 r. i nie był nieobecny na liście zawodów kalendarza tylko dwukrotnie (w latach 1987 i 2009). McLaren była najbardziej zwycięską drużyną w tej imprezie z 13 zwycięstwami na swoim koncie, the Stabilny Następne Ferrari z 11 sukcesami. Jeśli chodzi o pilotów, Michael Schumacher był największym zwycięzcą imprezy od czasu, gdy ma na swoim koncie siedem zwycięstw (1997, 1998, 2000 i od 2002 do 2004). Lewis Hamilton będzie jedynym na torze, który w ten weekend zwyciężył kilka razy (2007, 2010 i 2012). Kimi Raikkönen (2005), Fernando Alonso (2006) i Jenson Button (2011) to jedyni zwycięzcy GP Kanady, którzy nadal biorą udział w F1.

Jeśli kierowcy zawsze podchodzą do kwalifikacji z dużą uwagą, sesja kwalifikacyjna powinna być mniej kluczowa niż w Monako, gdzie tor Gilles Villeneuve oferuje więcej możliwości wyprzedzania. W ostatnich 12 edycjach zdobywca pole position zwyciężył tylko cztery razy (osiem razy z pierwszego rzędu). Jenson Button zaliczył największy powrót w 2011 roku, wygrywając wyścig, mimo że znalazł się na ostatniej pozycji. Żaden kierowca nie wygrał startując poza piątym rzędem, mimo to Jacques Laffite w 1981 roku zdołał zwyciężyć z dziesiątego miejsca. Tor w Montrealu przyjął imię Gillesa Villeneuve’a w hołdzie Kanadyjczykowi, który swój pierwszy sukces odniósł na nim w 1978 roku.