Kary silnikowe na starcie: jak to działa?

Co roku na padoku zawsze ten sam refren: o której porze roku należy przyjąć karę za silnik? Jeśli Formuła 1 to maszyny o imponującej niezawodności przez kilka lat, w porównaniu do ich fenomenalnej mocy, pozostają jednak samochodami delikatnymi. Obowiązujące przepisy, mające na celu ograniczenie kosztów i dążenie do zrównoważonego rozwoju, na stajnie nakładają bardzo rygorystyczne kwoty. W każdym sezonie przyznawana jest ograniczona liczba komponentów jednostek napędowych i często zespoły przekraczają limity. 

Kary różnią się w zależności od użytego przedmiotu i liczby dokonanych zmian. Zarówno dla początkujących, jak i entuzjastów zasady kar silnikowych na starcie mogą być trudne do zrozumienia. Aby ułatwić Ci życie, AUTOhebdo wszystko Ci wyjaśni!

Jakie kwoty są dozwolone w sezonie?

W każdym sezonie zespoły mają ograniczony przydział każdego elementu występującego w dostępnej jednostce napędowej. Zespół napędowy składa się z 7 elementów: silnika spalinowego (ICE), Zespołu Motorowo-prądnicowego – energia cieplna (MGU-H), Zespołu Motorowo-prądnicowego – energia kinetyczna (MGU-K), turbosprężarki (TC ), magazynowanie energii (ES), elektroniczna jednostka sterująca (CE) i wydech (EX). Oto przydział na sezon każdego elementu jednostki napędowej.

Skrzynie biegów również podlegają limitowi: limit wynosi cztery w sezonie.

Jak działa system kar?

Jeśli podczas weekendu Grand Prix zespoły muszą przekroczyć limit dotyczący jednego lub większej liczby komponentów, nakładane są kary. Możliwe są dwa scenariusze: przy pierwszym użyciu dodatkowego elementu kierowca otrzymuje karę przesunięcia o 10 miejsc na starcie. Za każdym razem, gdy używany jest nowy dodatkowy element, kierowca otrzymuje karę przesunięcia o pięć miejsc na starcie.

Przykłady : Tak Charles Leclerc używa 4. MGU-K, wówczas otrzymuje 10 miejsc karnych. Jeśli w dalszej części sezonu będzie musiał użyć 5. MGU-K, kara zostanie zmniejszona do 5 miejsc karnych.

Aby uniknąć groteskowych sytuacji, jakich doświadczyła Formuła 1 w ostatnich latach – zwłaszcza w 2015 r., kiedy kierowcy McLaren- Honda otrzymywała 70 miejsc karnych w każdy weekend – władze wprowadziły bardziej przejrzysty system. Gdy tylko kierowca otrzyma więcej niż 15 miejsc karnych, musi automatycznie wystartować z końca stawki. W przypadku, gdy kilku kierowców zostanie ukaranych i zmuszonych do startu z tyłu stawki, o ich pozycji startowej decyduje ich klasyfikacja podczas kwalifikacji.

Przykłady : jeśli Charles Leclerc, Max Verstappen et Lando Norris musi wystartować z końca stawki, a Leclerc w kwalifikacjach zajmie 1. miejsce, Verstappen 2., a Norris 3., następnie Leclerc wystartuje z 18., Verstappen 19., a Norris 20.

Limity ustalane są w odniesieniu do samochodu, a nie kierowcy. Zatem, gdyby następca miał zastąpić osobę dotychczasową, miałby on aktualną liczbę komponentów osoby, którą zastępuje.

Po co brać kary za silnik?

Może być kilka powodów, dla których zespoły są zmuszone do przyjmowania kar za silnik na starcie. Głównym powodem jest oczywiście… ograniczenie: jeżeli wszystkie komponenty dopuszczone w ramach kontyngentu są uszkodzone lub nie nadają się do użytku, wówczas kara jest obowiązkowa. W tym sezonie taki zespół Ferrarinękany problemami z niezawodnością i kilkoma awariami silnika, aby wziąć udział w Grand Prix, zmuszony jest przekroczyć limity.

Drugi powód jest bardziej strategiczny. Niektóre zespoły przekraczają limity, aby dać sobie chwilę wytchnienia na koniec sezonu i w oczekiwaniu na kolejne Grand Prix. Na przykład w Belgii Max Verstappen zostanie ukarany karami za zwiększenie swojego kapitału na komponenty jednostek napędowych. Dzięki temu będzie mógł na koniec sezonu skorzystać z mniej zużytych elementów silnika bez przyjmowania kary, co czasami jest ważne dla mistrzostw. Zespoły zazwyczaj wybierają tory z długimi prostymi, na których wyprzedzanie jest prostsze, jak na przykład na Spa-Francorchamps, Monza czy Meksyk.

CZYTAJ TAKŻE > Audi w F1 na stałe i samo w sobie!