Renault świętuje 110 lat od swojego pierwszego zwycięstwa w Grand Prix

S 1906, Renault i jego rewolucyjny Type AK powierzony Ferencowi Sziszowi zwyciężył w pierwszym oficjalnym GP w Le Mans, zapewniając węgierskiemu kierowcy i producentowi wyjątkowe miejsce w historii F1.

Pierwsze Grand Prix, rozgrywane na drogach publicznych wokół Le Mans 26 i 27 czerwca 1906 roku, trwało dwa dni. Renault wprowadziło Typ AK, wyposażony w lekkie podwozie i czterocylindrowy silnik o pojemności 12,9 litra. W tym długim wydarzeniu na starcie stanęły 32 samochody, ale wiele z nich zawiodło w dusznym upale. Po przejechaniu 1238,16 km z niewiarygodną średnią prędkością 100,9 km/h Szisz mimo to przekroczył linię mety 32 minuty przed swoim najbliższym prześladowcą. Triumf osiągnięty dzięki innowacjom technicznym samochodu o mocy 90 koni mechanicznych i nowym, łatwo wymiennym oponom braci Michelin.
 
Urodzony w małym miasteczku w powiecie Békés w węgierskiej strefie byłego Cesarstwa Austro-Węgierskiego, Ferenc Szisz kształcił się na kotlarza, zanim zaczął pracować przy częściach mechanicznych na początku lat 1890. XIX w. Niezadowolony ze swojej pracy udał się następnie do Budapesztu i Wiedeń, wielkie stolice tamtych czasów.
 
Przed przeprowadzką do Monachium znalazł zatrudnienie w rozwijającym się sektorze motoryzacyjnym i lotniczym, gdzie zapoznał się z wyposażeniem elektrycznym pojazdów mechanicznych w firmie Bosch.
 
Po Monachium Szisz przeniósł się do Paryża, aby pracować w fabryce produkującej obrabiarki. Po zakupie przez Renault jednej z tych maszyn Szisz dołączył do firmy jako inżynier i programista. Jego związek z Renault okazał się długi i owocny. Początkowo umieszczony na dziale obrabiarek, został przeniesiony do działu produkcyjnego, gdzie wymagana była staranna i dopracowana praca przy cięciu tłoka, osi i łożyska, a wszystko to wymagało wówczas ręcznej obróbki wykończeniowej.
 
Umiejętności Szisza szybko zostały docenione i został mechanikiem wyścigowym Marcela Renault. W tym czasie siedział obok kierowcy, testując swoje samochody pod kątem wyczerpujących przejazdów od miasta do miasta. W 1902 roku został również wybrany do pełnienia tej roli w Louis Renault, zanim został kierowcą wyścigowym Renault po tragicznej śmierci Marcela podczas wyścigu Paryż-Madryt w 1903 roku. Natychmiast odniósł sukces, zdobywając piąte miejsce w Pucharze Gordona-Bennetta 1905 rozgrywanym na torze Circuit d'Auvergne w pobliżu Clermont-Ferrand.
 
W tym samym roku, w październiku, Renault wysłało zespół do Stanów Zjednoczonych na Puchar Vanderbilta na Long Island w stanie Nowy Jork, wraz z innymi francuskimi i włoskimi producentami. W kategorii obejmującej wybitne osobistości tamtych czasów, takie jak Felice Nazzaro i Louis Chevrolet, Szisz zajął piąte miejsce w klasyku wygranym przez Darracqa Francuza Victora Hémery’ego.
 
Wraz z rozwojem tego sportu, w 1906 roku na drogach Le Mans zorganizowano pierwsze Grand Prix. Triumf Szisza przyniósł mu 45 000 franków, jak na tamte czasy ogromną sumę, ale także obywatelstwo francuskie i odznaczenie państwa francuskiego.
 
Sukces zapewnił jemu i Renault miejsce na zawsze w panteonie wyścigów samochodowych.