Spojrzenie wstecz na ostatnie GP Hiszpanii w Madrycie: „qué calor” w Jaramie!

Powrót w 1981. 32. sezon Formuła 1 zaplanował wycieczkę w rejon Madrytu trasą Jarama. Kiedy rozbija się padok, trawa jest szkarłatna, powietrze duszne i nie bez powodu: mamy drugą połowę czerwca. Test zaplanowano na 21, pierwszy dzień lata, a upał odciśnie piętno na organizacjach.

To ostatni raz, kiedy Jarama jest gospodarzem F1. Napływają krytycy; jest krytykowany za sterylny charakter i kręty sektor, który nie sprzyja wyprzedzaniu. W zasadzie nie nadaje się już do samochodów o coraz większej mocy. W tamtym czasie jednomiejscowe samochody preferowały duże obszary Österreichring, Dijon-Prenois lub Hockenheim. Jednak trasę wymyślił John Hugenholtz, autor książek Zandvoort i Suzuka!

Testy pozwoliły Francuzowi Jacques’owi Laffite’owi na wykorzystanie nowego wałka rozrządu w jego silniku Matra V12. Osiągając obecnie 12 800 obr./min, trójkolorowy blok umieszczony w Ligierze stawia go na pole position, nie bez wielokrotnych przestojów w sesjach z czerwoną flagą z powodu licznych zjazdów z toru.

Ligier JS17, prowadzony tutaj przez J.-P. Jabouille, czuje się na Jaramie swobodnie. ©DPPI

W niedzielę organizatorzy przewidzieli piekielne warunki pogodowe i przesunęli start na 16:30. Dziś nie do pomyślenia, rozgrzewka odbywa się o 13:25! Helikopter Puma króla Hiszpanii Juana Carlosa ląduje w przerwie przed zabraniem królewskiej procesji do wieży kontrolnej (na szczęście klimatyzowanej).

Peleton składający się z 24 zawodników na okrążeniu formacyjnym prowadzi Jacques Laffite. Kiedy jednak wrócił, aby zająć miejsce na starcie, zdał sobie sprawę, że sprzęgło nie jest w stanie unieruchomić jego samochodu. Ponadto tor przebiega w dół i Francuz musi używać pedałów przyspieszenia i hamulca, aby uniknąć zgaśnięcia silnika podczas zatrzymywania samochodu. Kończy się paliwo, w tym momencie światło zmienia się na zielone!

Poleman zostaje wchłonięty przez peleton i utknął na 11. miejscu! TO Williams skorzystaj z tego; Alan Jones obejmuje prowadzenie przed Carlosem Reutemannem. Tam Ferrari Gilles Villeneuve wystartował znakomicie pomimo czasu reakcji turbosprężarki. Zaczynając od 7. pozycji, w drugiej rundzie jest już na 2. pozycji.

Gilles Villeneuve gorąco!

Quebecer będzie gwiazdą tego wyścigu. Jego bardzo hojny styl jazdy zachwyca widzów, ale pozwala mu także zrównoważyć deficyt wierzchowca, którego prowadzenie jest niebezpieczne w sektorze krętym. Ponadto konkurencyjne samochody z silnikami wolnossącymi mają efekt naziemny (Williams, Ligier, McLaren, Lotus), niezwykle przydatne urządzenie… na zmianę. Gilles Villeneuve został liderem wyścigu, gdy Alan Jones wypadł z wyścigu na 14. okrążeniu. Sytuacja się zmieniła, nie chodzi już o jazdę jak cholera, ale o zapewnienie Scuderii sukcesu.

Następnie rozpoczyna się przykład obrony i oporu przed presją. Osoba nosząca legendarny numer 27 spędzi 70 okrążeń, uspokajając entuzjazm grupy głodnej zwycięstwa. Jacques Laffite, powracający błyskawicznie, zmierzy się z Ferrari, podobnie jak John Watson (McLaren), Carlos Reutemann (Williams) i Elio de Angelis (Lotus). Na mecie różnica między pierwszą piątką wyniosła zaledwie 1 cala, co było drugim najbliższym wyścigiem w historii F24.

Kanadyjczykowi uda się postawić zakład i zdobyć szóste i ostatnie zwycięstwo w F1. Jego demonstracja jest jednym z nielicznych przykładów, w których wzrok pilota może zrekompensować usterki mechaniczne. Po gratulacji od żony Joann odbierze trofeum od Juana Carlosa na balkonie wieży kontrolnej. W tamtym czasie protokół był znacznie mniej rygorystyczny!

Para królewska gratuluje G. Villeneuve’owi w Jaramie. ©DPPI

CZYTAJ TAKŻE > Monjuïc, Jérez, Jarama… Te tory, na których odbyło się Grand Prix Hiszpanii