Retro F1 – Riccardo Patrese: „Uważam, że ta nowoczesna F1 jest bardzo piękna”

Jego błyskawiczny rozwój (światowy tytuł karting w 1974 mistrz Włoch i Europy F3 1976) budził wielkie nadzieje w kraju desperacko poszukującym następcy Alberto Ascariego (mistrza świata F1 z 1952 i 1953 r.). Zaprezentowany (zbyt) szybko jako nowy cud włoskiego sportu motorowego, Riccardo Patrese nigdy nie był w stanie potwierdzić na najwyższym poziomie wszystkich wielkich obietnic, jakie zapowiadały jego wczesna kariera. Od dawna oskarżany o współodpowiedzialność za śmierć Ronniego Petersona (Szwed zmarł w wyniku zatoru tłuszczowego po strasznej stłuczce na początku Grand Prix Włoch w 1978 r.), mieszkaniec Padwy musiał latami walczyć o zatarcie wizerunku agresywny i niebezpieczny pilot, którego większość jego rówieśników przyczepiła mu do pleców. Wreszcie, oczyszczony przez środowisko niesłynące z wielkiej pobłażliwości, były kierowca Brabham musiał poczekać kilka sezonów, zanim odzyskał szacunek i sukces z początków, przywracając na początku lat 1990. podupadającą stajnię Williams na drodze do sukcesu. Wicemistrz świata F1 w 1992 roku, Transalpine zakończył karierę kierowcy rok później po tym, jak doznał skandalicznej dominacji młodego geniusza o imieniu Michael Schumacher w Benettonie. Trzymając się z dala od wyścigu i jego wybryków przez ponad dwie dekady, drugi najlepszy włoski rekord F1 (6 zwycięstw, 8 pole position, 13 najszybszych okrążeń w wyścigu i 37 podium) daje nam jego wizję Formuła 1 sos 2021.

Twoja bardzo długa podróż na szczyt sportów motorowych zakończyła się prawie 30 lat temu. Jak spędzałeś czas po zakończeniu kariery wyścigowej w F1 w 1993 roku?

Najpierw odsunąłem się od sportów motorowych. Uprawiałem inne dyscypliny, takie jak jazda konna i zacząłem skakać przez przeszkody. Muszę zresztą przyznać, że na koniu o wiele bardziej ryzykowałem niż w F1. (śmiech) Depuis quatre ans