Didier Clément: „Moje życie wcale nie jest takie, jak sobie wyobrażałem”

Jakie jest Twoje pierwsze wspomnienie związane z motoryzacją?

Pochodzi z 1973 roku. Z ojcem pojechaliśmy kupić Zespół. Na pierwszej stronie widniała śmierć François Ceverta (Październik 6. Nota redaktora). Gdy podążałem za F1, Miałem 8 lat i tata mówił mi o tym jako o czymś ważnym.

Bardzo wcześnie zainteresowałeś się technologią?

Zacząłem czytać w wieku 10-12 lat Samochód sportowy, Wydechowy et AUTOhebdo. Znałem kierowców, samochody, rajdy… Szybko zainteresowałem się technologią. Pamiętam artykuły napisane przez Williams Arnauda i Gillesa Dupré na ten temat. Wydało mi się to fascynujące. Kiedy nie byłam jeszcze na tyle dorosła, kupiłam książkę pt. Zbuduj samochód wyścigowy „. Było wiele rzeczy, których nie rozumiałem, ale kiedy to czytałem, za każdym razem coś rozumiałem. To zmotywowało mnie do przekształcenia tej pasji w zawód.

Czy nadal masz tę książkę?

Oczywiście ! Jej okładka jest trochę zniszczona.

Aby zaspokoić tę pasję, można było zostać pilotem, drugim pilotem, komisarzem…

Bardzo spodobała mi się Formuła 1 i do niej dotarłem rallye prawie przez przypadek. Na torze nie ma pilota, a gdy nie jesteś najlepszy na swojej ulicy, gdy jedziesz z przyjaciółmi gokartami, wróży to trudną karierę w F1. (śmiech)