Rallye des Bornes: Gal na mecie

Zwycięzca z 2016 r. Chiavaro zdobył dwa pierwsze punkty i objął prowadzenie na pierwszym etapie z 12-calową przewagą nad Gal i 32-calową przewagą nad Bonnefondem. Lionel Baud (potrójny zwycięzca 2010, 2014, 2015) na swoim Fordzie Fiesta WRC przeszedł na emeryturę podobnie jak w zeszłym roku z powodu problemów mechanicznych. Pojedynek Chiavaro-Gal był kontynuowany następnego dnia, a Gal wykorzystywał przewagę w miarę postępu etapów.

Z pięcioma najlepszymi czasami wrócił do Chiavaro i dwa razy przed metą objął prowadzenie w imprezie z różnicą 1 cala. W kolejnej jeździe na czas Chiavaro popełnił błąd i stracił prawie 50 sekund, pozwalając Galowi wymknąć się w kierunku ostatecznego zwycięstwa. Następnie stracił 2. miejsce po „spaleniu” w parku zamkniętym, a kierunek wyścigu nałożył na niego przepisy dyskwalifikujące. Tym samym Crétien stanął na ostatnim podium w tym samym miejscu, co rok temu. W grupie F2000, Bugnet był nietykalny z 11 najlepszymi czasami na 11.

W sumie zajął wspaniałe 6. miejsce, za kwartetem R5. Po zeszłorocznym zwycięstwie w grupie N Lecoarer (Subaru Impreza) zrobił to ponownie, ale musiał stoczyć walkę z Greillerem, autorem dwóch najlepszych czasów na pierwszym etapie. Następnego dnia Lecoarer odniósł siedem z ośmiu zwycięstw etapowych i w klasyfikacji generalnej znalazł się tuż poza pierwszą dziesiątką.

F. Lombard

Klasyfikacja: 1. Gal-Belot (Skoda Fabia R5) 1h06’11’’ (1. gr. R), 2. Bonnefond-Duc (DS 3 R5) 1'19'', 3. Cretien-Jacquemoud (Fabia) 2'13'', 4. Duret-Generaux (Fabia) 2'33'', 5. Bochatay-Glasson-Blanchet (Renault Clio S1600) 2’58’’ (1. grupa A), 6. Bugnet-Echernier (Clio Maxi) 3’24’ (1. grupa F2000), 7. Pellier-Neyret-Gigot (Peugeot 208) na 3'54'', 8. Saulnier-Pathoux (DS3 R5) na 5'09'', 9. Gaillet-Belleville (BMW 318 Compact) na 5'51'', 10. Brisgand-Sage (206 RC ) przy 6'33'', … 12. Lecoarer-Maniglier (Subaru Impreza) przy 6'52'' (1. grupa N) itd.