Grand Prix Japonii – felieton Juliena Fébreau

Kilka godzin po przybyciu na Grand Prix Japonii moje myśli wahają się pomiędzy złością, frustracją i niezrozumieniem. Nie do końca takie emocje miałem nadzieję poczuć i podzielić się z naszymi abonentami Canal+. Dzień koronacji świata i co więcej.

Tak sfrustrowany! Przez ten skrócony finisz, podczas którego nawet ekipa nowego dwukrotnego mistrza świata potrzebowała pół obrotu, aby zapewnić sobie, że wyścig się skończył, wina pojawiła się zbyt wcześnie flaga w szachownicę.

czerwony Byk któremu również zajęło kilka minut potwierdzenie swojemu kierowcy, że po zdobyciu wszystkich punktów został wreszcie mistrzem. Przepisy w tym konkretnym przypadku z pewnością zostały dotrzymane, jednak biorąc pod uwagę liczbę okrążeń przejechanych w Japonii w takich warunkach pogodowych, przyznanie wszystkich punktów wprawiło wielu obserwatorów w osłupienie.

Kiedy obserwuję pierwsze dwa okrążenia wyścigu, nachodzi mnie złość i wspomnienie smutnych wspomnień Pierre Gasly. Wychodząc z boksów za resztą peletonu, Francuz po kilku chwilach wrócił do niego, a widoczność stała się niemal zerowa. W tym miejscu pojawia się pytanie, czy nie byłoby konieczne wymaganie od kierowców, aby startowali na „ekstremalnych” oponach deszczowych, jak to będzie miało miejsce podczas drugiego startu.

Ledwie jednak czas na zastanowienie się nad tym tematem, gdy widzimy Pierre’a Gasly’ego uderzającego harpunem w ogromny kawałek panelu reklamowego oderwany od ściany ochronnej po wypadku Carlos Sainz wcześniej. Kolejny przedmiot do badań niż te duże płyty, które w przypadku kontaktu zbyt łatwo odrywają się od ścian.

Kiedy Pierre zjeżdża do boksów, aby się go pozbyć i wrócić na tor z nowym przednim skrzydłem, w Japonii pojawił się już samochód bezpieczeństwa. Francuz na oponach deszczowych stara się jak najszybciej wrócić do peletonu i w ostatniej chwili odkrywa po swojej lewej stronie dźwig pracujący nad ewakuacją kolarzy. Ferrari z języka hiszpańskiego. Jego reakcja w radiu jest natychmiastowa i niefiltrowana. Jego gniew, zimny i uzasadniony.

Jak to możliwe, że na Suzuce podczas deszczowej pogody nie jest wymagana największa czujność, skoro wszystko sprowadza nas z powrotem do dramatycznych okoliczności wypadku Julesa Bianchiego w 2014 roku? Widok Pierre’a Gasly’ego przelatującego tak blisko tego dźwigu jest przerażający. Widoczność tak słaba, ryzyko aquaplaningu tak duże.

Oczywiście system samochodu bezpieczeństwa i czerwona flaga umożliwiają interwencję pojazdów technicznych lub medycznych na torze, ale zdrowy rozsądek po raz kolejny nie zwyciężył w niniejszej sprawie w Japonii, a ocena ryzyka, podczas gdy jednolity - miejsca siedzące nadal były na torze, w moich oczach było to niewystarczające. Wysłanie pojazdów interwencyjnych na tor nie było pilne.

Wreszcie jeśli Toto Wolff kilka miesięcy temu zwrócił się do FIA o ochronę zespołów przed nimi samymi w związku z problemem morświnów, ponieważ wolą pozwolić swoim kierowcom podejmować ryzyko, zamiast podnosić podwozie, dobrze byłoby, gdyby to samo dotyczyło kierowców, którzy kontynuują jechać zbyt szybko, aby w przypadku interwencji samochodu bezpieczeństwa dogonić peleton.

Jak w czasach, gdy GPS jest niezwykle precyzyjny, nie można w dalszym ciągu drastycznie spowalniać samochodów dokładnie w miejscu, w którym interweniują pojazdy i służby torowe szczególnie narażone na niebezpieczeństwo?

Bezpieczeństwo w F1 zawsze można ulepszyć, podobnie jak przepisy. Suzuka po raz kolejny postawiła nas twarzą w twarz z sytuacjami, które wymagają od nas głębokiej refleksji i ponownego przemyślenia pewnych działań. Przez przypadek lub cud nikt nie musiał płacić wysokiej ceny: życia.

CZYTAJ TAKŻE > Grand Prix Włoch – felieton Juliena Fébreau