20 lat temu: Ściana Mistrzów buduje reputację w Montrealu

To ulubiona część widzów Grand Prix Kanady. Ostatnia szykana nie ma oficjalnie innej nazwy niż „Zakręt 14” i „Zakręt 15”, ale dla fanów Formuła 1, to „Ściana Mistrzów”. Sekwencja ta została tak nazwana ze względu na jej skłonność do łapania w pułapki wszystkich pilotów, zarówno najmniej zdolnych (Pastor Maldonado w 2012 r.), jak i najbardziej doświadczonych (Sebastian Vettel w 2011 r., Jenson Button w 2005 r.). 

Ale to podczas edycji w 1999 roku szykana zyskała swój przydomek. Czterech kierowców uderzy w ścianę wychodząc z zakrętu, zaczynając od Ricardo Zonty (BAR) na trzecim okrążeniu. „Nie wiem, co się stało” – skomentował Brazylijczyk – „czy to ja popełniłem błąd, czy była to wina opon. »

Zaskoczenie jest większe, gdy Damon Hill (Jordan) niszczy swoją jednomiejscowy na 15. okrążeniu w tym samym miejscu. Uważa się, że zawodnicy znajdujący się jeszcze na torze zostali ostrzeżeni przez zdradliwą naturę tej szykany. Jednak lider imprezy Michael Schumacher (Ferrari), uderza w betonową ścianę na 30-tym przejeździe!

„Straciłem kontrolę, ponieważ opuściłem linię i wjechałem na brudną część toru. To ewidentnie mój błąd” – przyznał „Kaiser”.

Pięć okrążeń za Niemcem wystartował ulubieniec publiczności, Jacques Villeneuve (BAR). Ironia marketingu, duży napis „Witamy w Quebecu” wita winnych! 

Czy wiesz, że?

Grand Prix Kanady w 1999 r. jest pierwsze wydarzenie Formuły 1 zakończone w ramach systemu samochodu bezpieczeństwa. Wyścig został zneutralizowany z powodu gwałtownego zjazdu z toru Heinza-Haralda Frentzena (Jordania) na 66. z 69 okrążeń. 

Tarcza hamulcowa prawego przedniego koła jego samochodu eksplodowała na początku trzeciego zakrętu, powodując wypadek oraz ból lewego kolana i prawego barku. Będziemy musieli poczekać prawie 3 lat, aby znaleźć metę w ramach procedury samochodu bezpieczeństwa podczas Grand Prix Australii 10!