Dwa Audi Quattro za jeden tytuł: historia sezonu 1983 Hannu Mikkoli

Hannu Mikkola, zgodnie z najczystszą tradycją Latających Finów, zaczyna wyróżniać się na światowej scenie podczas Rajd samochodowy wyścigu 1 Jezior, który po raz pierwszy wygrał w 000 roku za kierownicą Forda Escort TC. 

To także z marką Oval najczęściej będziemy widzieć rodaka Joensuu w latach 1970-tych, pomimo pewnych wpadek na kontynencie afrykańskim z masywniejszymi pojazdami odpornymi na nierówne tory (Peugeot 504 na Rajdzie Maroka w 1975 r., Mercedes 450 SLC 5.0 na Wybrzeżu Kości Słoniowej w 1979 r.). 

Rok 1981 był decydującym punktem zwrotnym w jego karierze. Opuścił Forda, aby dołączyć do Audi, które następnie dopracowywało przyszłą ikonę: Quattro. Wyposażone w napęd na wszystkie koła Quattro od początku okazało się szybkie, ale brakowało mu niezawodności.Po pierwszych 10 odcinkach specjalnych sukces w Monte-Carlo wydawał się realny, jednak awaria spowodowana utratą hamulców przyćmiła nadzieje. 

Niemiecka marka udoskonala swoją bestię; w następnym roku Walter Röhrl zdobył koronę kierowców, a wśród Producentów zwyciężyła firma z Ingolstadt. Nie minie dużo czasu, zanim nadejdzie czas Hannu Mikkoli.

Quattro zostało udoskonalone na potrzeby kampanii 1983 w celu spełnienia nowych przepisów Grupy B. Teraz nazywane „Quattro A1” zyskało muskulaturę i moc. Ze względu na wagę 5 cylindrów bloku silnika wykonano z aluminium. Przód jest lżejszy o 44 funty (16 kg), a turbosprężarka KKK zwiększa moc od 320 do 340 koni mechanicznych. 

Zwycięzca na śniegu w Szwecji, a następnie w środku sporej publiczności w Portugalii, Hannu Mikkola, związany z Arne Hertzem, zajął drugie miejsce w Kenya Safari. Będzie to ostatni wynik fińskiego duetu na „A1”. 

Audi rzeczywiście wprowadza Quattro „A2” podczas Tour de Corse. Uważaj, czas na aktualizację techniczną. Następnie grupa B poprosiła o wykonanie obliczeń na podstawie pojemności silnika w celu ustalenia minimalnej masy samochodu i rozmiaru opon. Obliczenia przeprowadzono na podstawie przemieszczenia pomnożonego przez 1,4. 

Wynik podzielono na dwie klasy: z jednej strony pojemności skokowe od 2 do 500 cm2, a z drugiej strony bloki od 999 do 3 cm000. A3 wykorzystywał silnik z wersji Grupy 999 o pojemności 1 cm4. Pomnóż tę wartość przez 2, a otrzymamy 145 cm1,4. 

A1 o włos plasowało się zatem na drugim miejscu w kategorii B. W rezultacie Audi nie mogło ważyć mniej niż 1 kg, co stanowiło ogromną wadę w porównaniu do Lancii 100, która była mniej zaawansowana technicznie (napęd na dwa koła), ale lżejsza i bardziej zwinny. 

Niemieccy inżynierowie mają to w gardle. Udało im się także obniżyć pojemność skokową serca Quattro do 2 cm135, pozwalając po obliczeniach przenieść się do pierwszej sekcji Grupy B, zarezerwowanej w zasadzie dla lżejszych i słabszych modeli (2 x 135 = 1,4 cm2)! 

Tak wygląda A2, wyposażony w kompozytowe i kevlarowe panele nadwozia, które pozwalają zrzucić cenne kilogramy. Redystrybucja masy pozwala również na umieszczenie chłodnicy oleju pod tylnym błotnikiem. Sedan zapewnia obecnie moc od 350 do 370 koni mechanicznych przy 7 obr./min. Koniec oczywiście, dziękuję za przeczytanie! 

Podejmijmy wątek sportowy. Hannu Mikkola opuszcza Isle of Beauty ze spuszczoną głową po wypadku i nie może dojść do siebie na Akropolu (Grecja) z powodu awarii silnika. Na Antypodach wadliwy wtrysk paliwa zmusił go do przejścia na emeryturę w Nowej Zelandii.

Krótko mówiąc, w środku sezonu nic nie układa się dobrze Finowi, który w klasyfikacji generalnej ma 65 punktów w porównaniu do 87 punktów obrońcy tytułu Waltera Röhrla (Lancia). Jednak jednocześnie ze wzrostem niezawodności Hannu Mikkola odniesie korzyści z nieobecności swojego przeciwnika w czterech z pięciu ostatnich wydarzeń ze względów kontraktowych. 

Hannu Mikkola nie przepuści takiej okazji, zwłaszcza że kontrakt pozwala mu wystartować we wszystkich 12 rajdach sezonu. Argentyna sukcesem postawiła go na nogi, po czym oczywiście podwoiła prowadzenie przed swoimi kibicami w Finlandii.

Pomimo doskonałej znajomości terenu Hannu Mikkola źle rozpoczął zawody. Podczas lądowania ze skoku skrzynia biegów pęka. Tutaj zostaje odrzucony po ponad dwóch minutach. W następnym etapie zaczyna działać turbosprężarka. Następnie poduszka silnika przesuwa się pod maską. Więcej kłopotów.

Nieważne, kierowca atakuje coraz bardziej i udaje mu się wyprzedzić Stiga Blomqvista na dwa etapy przed metą! „Najtrudniejsze zwycięstwo w mojej karierze”– zapewnia.

Strach w San Remo (Włochy) całkowicie spalonym samochodem nie przeszkodził mu w zakończeniu kampanii dwoma solidnymi występami, drugim na Wybrzeżu Kości Słoniowej i w RAC. Jest dobrze, tytuł w kieszeni, właściwie całkiem wygodnie (23 punkty przewagi nad Walterem Röhrlem). 

Po drugie, w 1984 r. Hannu Mikkola z własnej woli będzie realizował lżejsze programy przez resztę lat 1980., „Rocznie brałem udział w 17 lub 18 rajdach z WRC i Mistrzostwa Wielkiej Brytanii, wyjaśnił magazynowi Rallye Sport Mag w 2018 roku. To było zbyt wiele. »