62. urodziny Carlosa Sainza w pięciu znanych samochodach

12 kwietnia 2024 r. Carlos Sainz obchodzi swoje 62. urodziny. Spojrzenie wstecz na karierę El Matadora, który ma na swoim koncie dwa tytuły mistrza świata WRC oraz cztery zwycięstwa w wyścigu Paryż-Dakar (2011, 2018, 2021 i 2024) w pięciu charakterystycznych samochodach, które stworzyły jego legendę.

Toyoty Celiki

La Toyota Celica GT-4 prowadzona przez Sainza. ©Claude Saulnier / DPPI

Na pokładzie Carlos Sainz zdobył dwa tytuły mistrza świata. W 1990 roku w zespole Toyota Team Europe Madrilenian odniósł cztery zwycięstwa w wersji GT-Four ST165 i pokonał dominację Lancii, niepokonanej w regulaminach Grupy A od jej wprowadzenia w 1987 roku. Ale to była jego demonstracja podczas zawodów Rajd samochodowy z 1 jezior w Finlandii, że Carlos Sainz oszukuje zwolenników. Jako pierwszy spoza Skandynawii wypił szampana na mecie, utrzymując niewielką przewagę nad Arim Vatanenem.

Dwa lata później, dzięki wersji ST180, ale wciąż kojarzonej z Luisem Moyą, Carlos Sainz pięciokrotnie przeszedł na emeryturę (!). Jednak tytuł dobiegł końca dzięki dwóm zwycięstwom na koniec sezonu, z których jedno odniosło przed swoimi fanami w Katalonii.

Toyoty Corolli

Za kierownicą Toyoty Corolli Sainz wygrał Rajdy Monte Carlo i Nowej Zelandii w 1998 r. ©François Baudin/DPPI

Jednak japoński producent również zarezerwował swój udział w rozczarowaniach dla Hiszpana. Rajd Wielkiej Brytanii 1998 to jeden z najbardziej dramatycznych wydarzeń w dzisiejszych WRC. Aby zdobyć koronę, Sainz-Moya mógł po prostu zająć 4. miejsce. Ale 300 metrów od linii Corolla zatrzymuje się z powodu awarii silnika. Nie mogąc już tego znieść, Luis Moya rozbija tylną szybę, rzucając hełmem, po tym jak rzucił w swojego partnera: „Spróbuj zacząć, Carlos!” Spróbuj to zacząć, do cholery! »

Citroëna Xsary WRC

Xsara WRC była samochodem Sainza od 2003 do 2005 roku. ©François Flamand/DPPI

Po przerwie związanej z Fordem Carlos Sainz przeżyje ostatnie emocje w WRC z marką Chevron. W 2003 roku wspierał młodego Sébastiena Loeb w swoim pierwszym pełnym sezonie, nie bez zwycięstwa w Turcji (3. miejsce w klasyfikacji generalnej). Podpisze swoje 26. zwycięstwo (tylko Sébastien Loeb, Sebastian Ogier i Marcus Grönholm radzą sobie lepiej od tego czasu) w Argentynie w 2004 r., w tym samym miejscu, co metę Dakaru 2018…

Volkswagena Race Touarega

Sainz będzie na pokładzie Touarega od 2005 do 2014 roku, korzystając z faz 1, 2 i 3. ©DPPI

W 2006 roku Carlos Sainz objął kierownictwo rajdu w oficjalnym zespole Volkswagena. Na pokładzie Touarega z silnikiem Diesla nauka jest trudna. W 2009 roku, podczas pierwszej edycji w Ameryce Południowej, zwycięstwo było już widoczne, gdy dwa dni przed końcem pojazd 4×4 wpadł do wąwozu, powodując kontuzję barku Michela Périna i natychmiastową emeryturę. Mając nowego nawigatora w 2010 roku (Lucas Cruz), Carlos Sainz zachował ostrożność i wygrał zawody pomimo presji wywieranej przez Nassera Al-Attiyaha. Różnica między obydwoma zawodnikami wyniesie 2 minuty i 12”.

Peugeota 3008 DKR Maxi

Jest na pokładzie Peugeot 3008 DKR, w którym Sainz wygrał Paryż-Dakar w 2018 r. ©Frederic Le Floc'h / DPPI

Lata mijają, a Carlos Sainz nadal jest obecny na Dakarze. Obecny na początku każdej edycji kursu; po przybyciu jest to rzadsze. Lekkomyślny pięćdziesięciolatek dał telewizji kilka imponujących wybryków, ale pięć razy z rzędu (w latach 2013–2017) poddawał się. Tak więc na koniec oficjalnego zaangażowania Peugeota Carlos Sainz przyjmuje mniej odważny styl jazdy i to się opłaca. Podczas gdy wszystkich jego kolegów dotknęły awarie mechaniczne lub błędy w prowadzeniu, buggy nr 303 bez żadnych zmartwień popłynął do Kordoby i ukończył wyścig z 43 minutami przewagi nad swoim najlepszym wrogiem Nasserem Al-Attiyahem.

CZYTAJ TAKŻE > Yannick Willocx, inżynier Loeba na Azorach: „Czułem się bezużyteczny…”