Przed RB19 te samochody, które dominowały w F1

To nie jest tajemnica. Początek sezonu jest skandalicznie zdominowany przez czerwony Byk i jego RB19. Dwa Grand Prix, tyle samo pole position, zwycięstw i debletów. To proste, nikt nie robi tego lepiej niż Christian Horner i jego ludzie.

Lewis Hamilton nie wahał się powiedzieć że nigdy nie widział tak szybkiego samochodu jako najnowsze dzieło z warsztatów Milton Keynes (Wielka Brytania).

Niektórzy obawiają się nawet przedwczesnego zakończenia kampanii, ponieważ Austriacy są daleko przed resztą stawki. To skłoniło nas do odtworzenia historii F1 oraz aby wyróżnić niektóre z tych jednomiejscowych pojazdów, które również zdominowały konkurencję.

Red Bull RB18 – 22 Grand Prix, 17 zwycięstw, 8 pole position (2022)

Red Bull jest tak naprawdę kontynuacją poprzedniego ćwiczenia. W 2022 roku Red Bull doskonale wynegocjował nowe przepisy techniczne. Gdyby kiedyś się tym martwił Charles Leclerc i Stabilny Ferrari, Max Verstappen bez problemu ustanowił nowy rekord z 15 zwycięstwami w tym samym sezonie. Pod koniec nieubłaganej dominacji Red Bull zdobył swój pierwszy dublet w kategorii kierowców/konstruktorów od 2013 roku i rozpoczął złotą erę dzięki Sebastian Vettel i silnik Renault.

© Florent Gooden / DPPI

Mercedes F1 W07 – 21 Grand Prix, 19 zwycięstw, 20 pole position, 8 podwójnych zwycięstw (2016)

Czy Lewis Hamilton o tym zapomniał? Mercedes nie został wstrząśnięty przez wiele lat? Pamiętajcie, początek ery hybryd, kiedy Srebrne Strzały pozostawiły swoim przeciwnikom jedynie okruchy.

Sezon 2016 jest tego doskonałą ilustracją z niekwestionowaną dominacją Nico Rosberga i Lewisa Hamiltona, która zakończy się pierwszym i jedynym tytułem mistrza świata Niemca przed niespodziewaną emeryturą. W tym roku dwaj byli najlepsi wrogowie zachowywali się spokojnie, bardzo cicho na torze.

Dwa mercedesy same na torze – obraz, do którego w 2016 roku zbyt się przyzwyczailiśmy. © Frederic Le Floc'h / DPPI

Mercedes F1 W06 – 19 Grand Prix, 16 zwycięstw, 18 pole position, 12 podwójnych zwycięstw (2015)

Jeszcze na początku ery hybrydowej nikt nie był w stanie przeciwstawić się Mercedesowi, który opanował do perfekcji nowy silnik. Walka o zwycięstwa i o tytuł będzie dla odmiany dotyczyć tylko Lewisa Hamiltona i Nico Rosberga… Razem zostawiają daleko w tyle Ferrari i Sebastiana Vettela. W sezonie bez zawodów Anglik odbierze, po raz trzeci, koronę świata od Nico Rosberga.

Mercedes po raz kolejny bez rywali. © Eric Vargiolu / DPPI

Mercedes F1 W05 – 19 Grand Prix, 16 zwycięstw, 18 pole position, 11 podwójnych zwycięstw (2014)

Wracając do F1 w 2010 roku, zespół Mercedesa jadł czarny chleb przez 4 sezony, zanim stał się walcem parowym. Tłumaczy się to w szczególności przejściem do ery hybrydowej, co jest bardzo trudne dla innych producentów silników, takich jak Renault i Ferrari. Liczby mówią same za siebie. Niemcy wygrali 16 z 19 Grand Prix rozgrywanych w 2014 roku, pokonani jedynie przez Daniel Ricciardo i Red Bulla. Po drodze zdobyli 18 pole position i 11 debletów! Nie trzeba dodawać, że nie było napięcia.

Era hybryd rozpoczęła się dla Mercedesa bardzo dobrze. © Frederic Le Floch / DPPI.

Red Bull RB9 – 19 Grand Prix, 13 zwycięstw, 9 pole position (2013)

RB9 Adriana Neweya może i ma niższy procent wydajności niż wspomniane samochody, ale przede wszystkim zrobił niesamowity skok do przodu w 2.^e część sezonu. To proste, od wznowienia rozgrywek w Belgii po wakacyjnej przerwie aż do ostatniego spotkania w Brazylii Sebastian Vettel zawsze wygrywał, podpisując w ten sposób serię 9 zwycięstw z rzędu, co jest wciąż aktualnym rekordem. Dziękuję do widzenia.

© FREDERIC LE FLOCH / DPPI

Ferrari F2004 – 18 Grand Prix, 15 zwycięstw, 8 pole position, 8 podwójnych zwycięstw (2004)

Co możemy powiedzieć o tym roku, będącym synonimem 7?^e i ostatni tytuł mistrza świata Czerwonego Barona? Za jego kierownicą F2004, Michael Schumacher po prostu latał po torach na całym świecie. Dwanaście zwycięstw w pierwszych trzynastu wyścigach – tak wyglądał jego początek roku przed podpisaniem 13.^e później w Japonii. Wystarczająco, aby uczynić go wielkim faworytem do korony, którą zdobędzie z 34 punktami przewagi nad swoim kolegą z drużyny Rubensem Barrichello w momencie, gdy zwycięzca zdobył tylko 10 punktów.

©GILLES LEVENT / DPPI

Ferrari F2002 – 17 Grand Prix, 15 zwycięstw, 10 pole position, 9 podwójnych zwycięstw (2002)

Podczas gdy jego sąsiad z garażu Rubens Barrichello zaczynał od trzech emerytur, Michael Schumacher gromadził sukcesy. Pięć z pierwszych siedmiu rund dla lidera Scuderii, który po raz kolejny potwierdził wyższość The Reds. W mistrzostwach bez niespodzianek z Czerwonym Baronem, który ukończył wyścig o 67 długości przed wicemistrzem i kolegą z drużyny i przez cały sezon nie schodził z podium. Od tego czasu stosunek niezrównany.

© THIERRY BOVY / DPPI

Williams FW14B – 16 Grand Prix, 10 zwycięstw, 15 pole position, 6 debli (1992)

W towarzystwie Patricka Heada Adrian Newey nie spodziewał się, że będzie w domu McLaren lub Red Bull do projektowania machin wojennych. Wyposażony w półautomatyczną skrzynię biegów, Williams zaskakuje wszystkich swoim aktywnym zawieszeniem, pierwszym w świecie F1. Na padoku wszyscy są zaskoczeni, gdy odkrywają bestię. Na torze też. Nigel Mansell i Riccardo Patrese przelatują nad polem startowym. To proste, Nigel Mansell wygrał (9 zwycięstw), zajął 2. miejsce^e (3 razy) lub poddał się (4 porzucenia), ale nic więcej. Wyniki, które pozwoliły mu zdobyć jedyny tytuł mistrza świata, znacznie wyprzedzając swojego kolegę z drużyny Patrese.

©DPPI

McLaren MP4/4 – 16 Grand Prix, 15 zwycięstw, 15 pole position, 10 podwójnych wykończeń (1988)

I pomyśleć, że McLaren był na najlepszej drodze do zostania jedynym zespołem w historii, który wygrał każdy wyścig w sezonie. MP4/4 był samolotem myśliwskim w porównaniu do swoich konkurentów. Wydawało się, że nic nie jest w stanie ich powstrzymać. A jednak zespół z Woking (Wielka Brytania) miał stracić wszystko trzy okrążenia od szachownicy Grand Prix Włoch. ChwilaAlain Prost wycofał się z powodu problemów z silnikiem, Ayrton Senna był na dobrej drodze do zdobycia 12. miejsca^e Zwycięstwo Anglii. To było bez liczenia Jean-Louis Schlesser, który uderzył Brazylijczyka, próbując go przepuścić. Wynik ? Podwójna emerytura McLarena i podwójne zwycięstwo Ferrari (Gerhard Berger-Michele Alboreto) kilka dni po śmierci Enzo Ferrari. Historia zapisze, że MP4/4 był jednym z najbardziej dominujących samochodów, jeśli nie najbardziej dominującym, jakie znała F1.

© Eric Vargiolu / DPPI

CZYTAJ TAKŻE > ACI ściga się z czasem, aby utrzymać Monzę w kalendarzu