50 naszych najlepszych kierowców roku… (od 20. do 11.)

Znajdź wszystkie sekcje naszego Top 50: 

50 naszych najlepszych kierowców roku: miejsca od 50. do 41. (1/5)
50 naszych najlepszych kierowców roku: miejsca od 40. do 31. (2/5)
50 naszych najlepszych kierowców roku: miejsca od 30. do 21. (3/5)
50 naszych najlepszych kierowców roku: miejsca od 10. do 1. (5/5)

20. Charles Leclerc (MON)
7. miejsce w rankingu kierowców F1

Pod względem samych wyników Monako nie ma najlepszego sezonu w swojej karierze. Nie udało mu się zdobyć siedmiu pole position i dwóch zwycięstw towarzyszących mu w sezonie 2019. Jednak po frustrującym roku 2020 za kierownicą jednomiejscowy niekonkurencyjny, Charles Leclerc miał ogólnie zadowalającą kampanię. Cudowne dziecko Stabilny zdobył także dwa pole position w Monako i Baku, gdzie był w stanie wydobyć kwintesencję mocy ze swojego silnika. W związku z tym jego wycofanie się z pola startowego krajowego Grand Prix podczas startu z pole position pozostanie największym żalem w jego sezonie. Jego podium zdobyte na Silverstone, gdzie walczył o zwycięstwo z Lewisem Hamliltonem, wydaje się jednak trochę puste w porównaniu z czwórką jego kolegi z drużyny Carlos Sainz. Symbolicznie stracił także 5. miejsce w mistrzostwach w Abu Zabi, jedno z najlepszych, na rzecz Hiszpana. Charles będzie musiał spisać się lepiej w 2022 roku, jeśli chce pozostać trenerem Scuderii. 

Charlesa Leclerca. © Florent Gooden / DPPI

19. Dennis Hauger (NOR)
Mistrz Formuła 3

Dennis Hauger, który w 3 r. zajmował zaledwie siedemnaste miejsce w F2020, miał za sobą trudny rok adaptacji po skoku bezpośrednio z F4, gdzie zdobył koronę we Włoszech. Jednak podpisując kontrakt z dominującym zespołem Prema, Norweg całkowicie się zmienił. Jego błędy były rzadkie, jego konsekwencja zapierała dech w piersiach, a jego wyższość nad kolegami z drużyny i przeciwnikami oczywista. Autor trzech pole position na siedem możliwych, czterokrotnie zwyciężył w wyścigu, a w dwudziestu wyścigach stawał na podium dziewięć razy, z czego dwie trzecie rozgrywane było na odwróconej siatce. Jego weekend w Austrii, gdzie poprowadził wykład mistrzowski, nie schodząc z podium, pozostanie jednym z najważniejszych wydarzeń jego roku.

Dennisa Haugera. © Sebastiaan Rozendaal / Holenderska Agencja Fotograficzna / DPPI

18. George Russell (ENG)
15. Mistrzostwa Świata F1, 1 podium

W tym sezonie George Russell bardziej niż kiedykolwiek zasłużył na przydomek „Mister Soboty”. Zdolność młodego Anglika do osiągania lepszych wyników w kwalifikacjach za kierownicą szybkiego FW43B eksploduje w oczach całego świata. Anglik wspina się po raz pierwszy z Williamsw Q3 podczas GP Austrii. Nowy kamień milowy osiągnął na Węgrzech, gdzie pomimo 17. miejsca na starcie, przedarł się przez spadki i zdobył swoje pierwsze punkty w drużynie Grove, zajmując 9. miejsce. A co z jego belgijskim weekendem? Na Spa, pomimo fatalnych warunków pogodowych, przejechał niesamowite okrążenie kwalifikacyjne i zajął 2. miejsce, które utrzymał następnego dnia w znanych nam warunkach. Dla George’a Russella rok 2021 pozostanie rokiem bierzmowania, a nie tylko rokiem jego przyszłości Mercedes ! 

Jerzego Russella. © Florent Gooden / DPPI

17. Kalle Rovanperä (KONIEC)
4. miejsce w rankingu kierowców WRC
Drugi pilot: Jonne Halttunen

Za Sebastian Ogier, Kalle Rovanperä a été l’un des grands animateurs de cette campagne 2021. Pour sa deuxième année avec le Toyota Gazoo Racing, le Finlandais a donné du fil à retordre à ses rivaux. Après une 4e place en ouverture au Monte-Carlo, il est devenu le plus jeune pilote de l’histoire à mener le championnat à 20 ans, 4 mois et 27 jours grâce à sa 2e position à l’Arctic. Le natif de Jyväskylä a vu ses efforts récompensés plus tard avec sa première victoire en carrière en Estonie battant le record de précocité de son actuel patron Jari-Matti Latvala (20 ans 9 mois et 17 jours contre 22 ans, 10 mois et 7 jours pour son dirigeant). Son deuxième succès de l’année décroché en Grèce lui a ensuite permis de s’assurer la 4e place au championnat en attendant de jouer les premiers rôles en 2022.

Kalle Rovanperä. © Nikos Katikis / DPPI

16. Romain Grosjean (Z)
Trzy podia w środku IndyCar

Francuz nigdy nie wydawał się tak spełniony, odkąd po pięciu latach zmagań w IndyCar dołączył do IndyCar Haas w F1. Po cudownym powrocie z pożarów Bahrajnu Romain Grosjean kocha swoje nowe życie. Rozpoczynając ostrożnie program skupiający się na torach szosowych z małym zespołem Dale Coyne Racing, podczas trzeciego startu w ciężkiej Dallara DW12 wyróżnił się kombinacją pole position na podium podczas GP Indianapolis. Kilka miesięcy później podczas drugiego GP w Indianapolis jego najlepszy wyścig miał miejsce jeszcze na torze Laguna Seca, gdzie zajął trzecie miejsce, nie bez podania „blokowego podania” do Jimmiego Johnsona w słynnym Corscrew! Jako dowód swojej miłości do amerykańskich wyścigów zdecydował się przeprowadzić do Stanów Zjednoczonych i w 500 roku wraz z Andretti, swoim nowym zespołem, odkryje legendarne 2022 mil Indianapolis.

15. Charles Milesi (FRA)
Zwycięzca 24 godziny Le Mans (LM P2)

Od Zespołu WRT w WEC w COOL Racing w WIĄZYCharles Milesi zaliczył w tym sezonie serię dobrych występów. Przez cały rok aktywnie uczestnicząc w kwalifikacjach, wykorzystał niepowodzenia siostrzanego samochodu z numerem 41 i wygrał 24-godzinny wyścig Le Mans w kategorii LM P2. 20-letni Francuz miał nawet wspaniałe zakończenie sezonu, a Robin Frijns i Ferdinand Habsburg zajęli czołowe miejsca w klasyfikacji generalnej. Wisienką na torcie było to, że Milesi przetestowała Toyotę Hypercar podczas testu WEC Rookie Test w Bahrajnie. W międzyczasie udał się do ELMS i zespołu COOL Racing, z którymi podpisał dwa pole position w swoich zaledwie dwóch występach z prototypem szwajcarskiego zespołu, podczas 4-godzinnych wyścigów w Spa-Francorchamps i 4-godzinnych wyścigów w Portimão.

Charles Milesi w otoczeniu kolegów z drużyny i szefa WRT. © Germain Hazard / DPPI

14. Esteban Ocon (Z)
Zwycięzca Grand Prix Węgier i 11. miejsce w F1

Esteban Ocon to jeden z najtrudniejszych do sklasyfikowania kierowców. Zeszłego lata Norman odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w Grand Prix, dominując w rundzie węgierskiej. Norman bez wątpienia zasługuje na swoje miejsce w tej pierwszej pięćdziesiątce. W scenariuszu zwycięstwa i chronologii wydarzeń zwycięstwo Pierre Gasly na Monzy ponad rok temu z pewnością pośrednio osłabiło jego wpływ, ale ważne jest, aby nie minimalizować jego wpływu za wszelką cenę. Z Fernando Alonso, wiedział, jak zmaksymalizować wydajność swojego Alpine dzięki świetnemu zakończeniu sezonu, podczas którego o włos nie stanął na podium w Jeddah, a dwa tygodnie wcześniej w Katarze zajął dobre 5. miejsce. Był jednym z najwybitniejszych architektów V pozycjiAlpine w mistrzostwach konstruktorów. 

13. Fernando Alonso (Hiszpania)
Trzecie miejsce w Grand Prix Kataru

Zaletą byka asturyjskiego jest to, że nigdy nie pozostawia cię obojętnym. Ryzyko sprowadzenia wilka do stada Alpine było prawdziwe, biorąc pod uwagę przeszłość faceta. Jednak wiek pomagania (41 lat) i oderwanie się od „toksycznego” (jego słowa) środowiska F1 zmieniły go. Podobnie jak dobre wino, podwójny zwycięzca 24-godzinnego wyścigu Le Mans dodał nowe cechy do swojej starej palety. Fernando Alonso ma poczucie kolektywu: swoją determinację w obronie przed Lewis Hamilton na Węgrzech uratował dzień swojemu koledze z drużyny, Estebanowi Oconowi. Sharp, obdarzony wiedzą wyścigową pozwalającą wykorzystać każdą okazję, wiedział jak poprowadzić swojego wierzchowca na trzecie miejsce w Katarze. Jego konsekwencja uratowała jego drużynie piątą końcową pozycję, ale Alpine w 2022 r. będą musieli zapewnić wydajniejszy sprzęt. Bo uważajcie na śpiącą wodę…

Ta bitwa była wszystkim.

Starzy rywale @alo_oficial i @Lewis hamilton w niedzielę dali niesamowite show ⚔️#HungarianGP 🇭🇺 # F1 pic.twitter.com/LGqPXTU1VR

- Formula 1 (@F1) 1 sierpnia 2021 r.

12. Jose Marii Lopeza (ARG)
Mistrz świataWytrzymałość i zwycięzca 24-godzinnego wyścigu Le Mans

José María López znajduje się tuż obok czołowej 10-tki wśród 50 najlepszych kierowców, którzy wyróżnili się w sezonie 2021. Argentyńczyk wszedł jednak do panteonu sportów motorowych nieco dalej, wygrywając 24-godzinny wyścig Le Mans ze swoimi kolegami z drużyny Kamui Kobayashi et Mike'a Conwaya. Po wielu latach pecha załoga Toyoty nr 7 w końcu osiągnęła swój święty Graal, wygrywając klasyk w Le Mans. Argentyńczyk, będący już mistrzem świata w WTCC i WEC, dodał do swojej listy osiągnięć drugi tytuł mistrza świata w wyścigach długodystansowych. W przyszłym sezonie 38-letni kierowca będzie się sprawdzał IMSA odkąd był obecny w Daytona na przedsezonowych testach z Ally Cadillac Racing, zanim został oficjalnie powołany na wyścig na Florydzie, gdzie spotka się z Kobayashim wraz z Jimmie Johnsonem i Mikiem Rockenfellerem. Możliwość dodania nowej linii do już imponujących osiągnięć.

Jose Marii Lopeza. © François Flamand / DPPI

11. Carlos Sainz Jr. (ESP)
Piąte miejsce w rankingu kierowców F5

Jest niespodzianką sezonu F2021 1. Obiecany do roli drugiego miejsca w Ferrari, za Charlesem Leclerkiem, Carlos Sainz Jr. udowodnił, że jego przeciwnicy, w tym, trzeba przyznać, niektórzy członkowie naszej redakcji, się mylili. Niezwykle konsekwentny Madrynian był dla Ferrari cennym elementem w walce o 2 miejsce wśród Producentów z McLaren. Z 20 punktami w 22 wyścigach, bez rezygnacji i przede wszystkim z 4 miejscami na podium (Monako, Węgry, Rosja i Abu Zabi), Iberyjczyk zaliczył rekordowy sezon (164,5 punktu), potwierdzając swój oczywisty postęp. Wisienką na torcie było to, że Carlos Sainz Jr. w ostatniej rundzie kampanii ukradł swojemu koledze z drużyny 5. miejsce w mistrzostwach. Praca i wysiłki chwalone przez sztab Maranello, które mogłyby pomóc mu w wynegocjowaniu przedłużenia kontraktu tej zimy.

Carlosa Sainza. ©DPPI