Mistrzowie F2 / GP2: co się z nimi stało?

2005: Nico Rosberg

© FRANCOIS FLAMAND / DPPI

Od razu dał się wciągnąć w fascynację pierwszym mistrzem GP2 z 2005 roku, Nico Rosbergiem Formuła 1 w 2006 roku w stajni Williams. Po znakomitym starcie w swoim pierwszym wyścigu w Bahrajnie (7. miejsce, dwa punkty i najszybsze okrążenie w wyścigu), pomimo kilku sukcesów i dwóch miejsc na podium w 2008 roku, utknął w środku stawki z niekonkurencyjnym Williamsem. Następnie wygnał się do Mercedes, świeżo przybył do Formuły 1 w 2010 roku. Pomagał niemieckiemu zespołowi rozwijać się w jego młodości, aż do hegemonii Srebrnych Strzał w erze hybrydowej. W pojedynku z kolegą z drużyny Lewis Hamiltonw 1 roku w wieku 2016 lat został mistrzem świata F31, a kilka dni później niespodziewanie ogłosił przejście na emeryturę.

Rekord toru F1: mistrz świata (2016), 23 zwycięstwa, 206 Grand Prix.

CZYTAJ TAKŻE >  2005: Nico Rosberg, narodziny mistrza (1/5)

2006: Lewis Hamilton 

© THIERRY BOVY / DPPI

Już w młodości uważany za nieoszlifowany diament mistrz GP2006 z 2 roku stał się prawdziwą legendą Formuły 1. Od pierwszego sezonu w McLarenw 2007 roku Lewis Hamilton odcisnął swoje piętno, kończąc wyścig jako wicemistrz świata. Tytuł, który ostatecznie powróci do niego w 2008 roku, na ostatnim okrążeniu ostatniego Grand Prix sezonu, przeciwko Felipe Massie. Pierwsze mistrzostwa, które wymagają innych: po kilku latach frustracji w McLarenie Hamilton odniósł ogromny sukces w Mercedesie, do którego dołączył w 2013 roku. Brytyjczyk zdobył 6 innych tytułów mistrza świata, pobił rekordy zwycięstw i pole position w F1 i jest dziś uważany za jednego z najwspanialszych kierowców w historii.

Bilans osiągnięć F1: 7-krotny mistrz świata (2008, 2014, 2015, 2017, 2018, 2019, 2020), 103 zwycięstwa, 297 Grand Prix (w toku).

CZYTAJ TAKŻE >  2006: Lewis Hamilton, początki legendy (2/5)

2007: Timo Glock

© JEAN MICHEL LE MEUR / DPPI

Timo Glock, koronowany na mistrza GP2 w 2007 roku, miał dość dziwną karierę. Niemiec zasmakował w F1 już w 2004 roku, jeżdżąc Jordanem, trzy lata przed zdobyciem tytułu mistrza GP2. W 2008 roku dołączył do zespołu Toyota u boku Jarno Trulli. Stał się niechętnym bohaterem epickiego finału pomiędzy Lewisem Hamiltonem a Felipe Massą podczas Grand Prix Brazylii 2008, wyprzedzony przez Hamiltona w ostatnim zakręcie ostatniego okrążenia ostatniego wyścigu sezonu, był głównym czynnikiem wpływającym na tę sytuację. Pierwszy tytuł Brytyjczyka. Pomimo 3 podium w Toyocie, nie został przedłużony i w 2010 roku odszedł do nowego zespołu Virgin – Marussia. Współpraca nieudana, przez 3 lata bez punktów. Od tego czasu Glock udał się na wygnanie DTM z najlepszym wynikiem 5. miejsca w mistrzostwach w sezonie 2018.

Rekord toru w F1: 3 podia, 91 Grand Prix.

2008: Giorgio Pantano

© GILLES LEVENT / DPPI

Podobnie jak Timo Glock, Giorgio Pantano po raz pierwszy zetknął się z F1, zanim w 2008 roku został mistrzem GP2. Włoski kierowca ścigał się już z Jordanem w 15 Grand Prix w 2004 roku, zanim wrócił do przedsionka. Jednak na jego tytuł GP2 trzeba było czekać 4 sezony: zbyt długie oczekiwanie nie przekonało zespołów F1 do dania mu drugiej szansy. W 2 roku znalazł schronienie w fantazyjnej Formule Superleague, grając w drużynie AC Milan. Następnie Pantano wyjechał do Stanów Zjednoczonych, aby pracować jako niezależny strzelec IndyCar, bezskutecznie. Od tego czasu mieszkaniec Padwy zniknął z ekranów radarów po kilku doświadczeniach w Grand Touring…

Wyniki w F1: 15 Grand Prix.

2009: Nico Hulkenberg

© FRANCOIS FLAMAND / DPPI

W porównaniu do Michael Schumacher w formule awansu lat, Nico Hülkenberg nie odniesie takiego sukcesu, jakiego od niego oczekiwano. Zaczął w Formule 1 w 2010 roku w Williamsie i zdobył nawet swoje pierwsze (i jedyne) pole position w swojej karierze na torze Interlagos. Nieprzedłużony przez zespół Grove Niemiec został starterem w Force India w 2012 r., zanim przeniósł się do Saubera w 2013 r., a następnie powrócił do zespołu indo-brytyjskiego w latach 2014–2016. W 2017 r. Nico Hülkenberg dostaje wspaniałą szansę: dołącz do fabryki zespół z Renault. Choć regularnie koncertuje, nie jest w stanie przekroczyć progu stania na podium z reprezentacją Francji. Nie jest odnawiana przez Enstone pod koniec 2019 roku i został kierowcą rezerwowym Racing Point, który stał się Aston Martin od tego czasu pełni rolę „luksusowego jokera”. Hülkenberg ma rekord nie do pozazdroszczenia: największą liczbę Grand Prix bez podium (181).

Wyniki w F1: 181 Grand Prix.

CZYTAJ TAKŻE >  2009: Nico Hülkenberg, flegma germańska (3/5)

2010: Pastor Maldonado

© ERIC VARGIOLU / DPPI

Pastor Maldonado stał się prawdziwą postacią Formuły 1. Mistrz GP2 z 2010 roku, dołączył do zespołu Williamsa w 2011 roku, w szczególności dzięki wsparciu finansowemu państwa wenezuelskiego. Kierowca o „nieustraszonym” temperamencie, po licznych wypadkach szybko zyskał reputację „Crashtor Maldonado”. Szybki, ale zbyt często przekraczający limit, ku zaskoczeniu wszystkich, wygrał wyścig podczas Grand Prix Hiszpanii 2012, co do dziś pozostaje najnowszym sukcesem Williamsa w F1. W 2014 roku opuścił zespół Grove i dołączył do Lotus. Mając trudny w prowadzeniu samochód, Maldonado znalazł się na końcu stawki i Enstone nie przedłużył jego kontraktu po tym, jak zespół został kupiony przez Renault. Następnie wystartuje w kilku wyścigach w LMP2 i dwukrotnie weźmie udział w zawodach 24 godziny Le Mans z DragonSpeed ​​w latach 2018 i 2019.

Bilans osiągnięć w F1: 1 zwycięstwo, 96 Grand Prix.

2011: Romain Grosjean

© ERIC VARGIOLU / DPPI

Pierwszym mistrzem Francji GP2 jest Romain Grosjean. Pochodzący z Genewy, po pośpiesznym pierwszym doświadczeniu w Formule 1, zastępując Nelsona Piqueta Jr. w Renault, był zmuszony cofnąć się o krok, aby lepiej wrócić do najwyższej kategorii. Awansowany do Lotus w 2012 roku, zyskał także reputację „szalonego pierwszego zakrętu”, jak określił go wówczas Mark Webber. Jednak Grosjean wydaje się być także bardzo szybkim kierowcą i w swoim okresie w Lotusie, w latach 10–2012, zdobywał 2015 podium. Został wybrany przez Haas poprowadzić amerykański projekt w F1 od 2016 roku. Choć nie stanął na podium, zaliczył kilka ważnych wydarzeń, w tym pierwszy w historii Haasa wyścig w Australii (6. miejsce). Romain Grosjean pozostał w Haasie aż do strasznego wypadku pod koniec 2020 roku w Sakhir. Od tego czasu Francuz pochodzenia szwajcarskiego jeździ w IndyCar z zespołem Andretti.

Rekord toru w F1: 10 podia, 179 Grand Prix.

2012: Davide Valsecchi

© FRANÇOIS FLAMAND / DPPI

Davide Valsecchi miał dość dziwną karierę po zdobyciu tytułu GP2 w 2012 roku. Jako kierowca rezerwowy w Lotusie w 2013 roku Enstone nie wybrał go na miejsce Kimi Räikkönena, nieobecnego w dwóch ostatnich wyścigach sezonu. Wybór, który boli włoskiego kierowcę, który nie potrafi zintegrować siatki najwyższej kategorii i który szybko odejdzie od torów. Po niezależnej pracy w Grand Touring Valsecchi zdecydował się zostać konsultantem telewizyjnym kanału Sky Sports, komentując w szczególności wyścigi. Formuła 2.

Wyniki w F1: -.

2013: Fabio Leimer

© ERIC VARGIOLU / DPPI

Podobnie jak jego poprzednik, Fabio Leimer nigdy nie miał szans w Formule 1. Szwajcar, mistrz po 4 sezonach w lobby najwyższej kategorii, nigdy tak naprawdę nie przekonał zespołu F1. Nie wspierany przez producenta, po raz pierwszy udał się na wygnanie WEC z Rebellion w 2014 r. i brał udział w 24-godzinnym wyścigu Le Mans. Po małym doświadczeniu w Formuła ENastępnie w 2017 roku Leimer przeniósł się do GT, zdobywając tytuł Trofeo Pirelli.

Wyniki w F1: -.

2014: Jolyon Palmer

© DPPI / Jean Michel Le Meur

Jolyon Palmer zawsze był oczernianym kierowcą. Mistrz GP2 z 2014 roku, do Renault trafił w 2016 roku po przejęciu francuskiej marki od zespołu Lotus. Regularnie bity przez kolegów z drużyny, Magnussen potem Hülkenberg, Palmer nawet nie zakończył drugiego sezonu w Renault, zastępując go Carlos Sainz. Za dwa lata Palmer zdobędzie tylko 9 małych punktów... Nie mogąc znaleźć innych miejsc, Brytyjczyk przekwalifikował się na konsultanta angielskiej telewizji i Formuły 1. 

Wyniki w F1: 35 Grand Prix.

2015: Stoffel Vandoorne

© Florent Gooden / DPPI

Jak opisać dominację Stoffela Vandoorne’a w sezonie 2015? Belg podczas swojej koronacji pobił wszelkie rekordy w tej kategorii, zdobywając tytuł na 4 wyścigi przed końcem sezonu. Chroniony przez zespół McLarena, przybył do F1 w 2017 roku jako kierowca startowy (ukończył już Grand Prix w Bahrajnie w 2016 roku i zdobył punkt). Umieszczone obok Fernando AlonsoVandoorne był w centrum uwagi od swojego pierwszego sezonu. Niestety, ze względu na brak tempa McLarena-Hondy i zespół oddany sprawie Alonso, Belg nie był w stanie pokazać swojego pełnego potencjału i został mocno pokonany przez Hiszpana. Nie zostanie przedłużony przez McLarena pod koniec 2018 roku i opuszcza F1 tylnymi drzwiami. Po doświadczeniach zdobytych w WEC i LMP1 Vandoorne znajdzie schronienie w Formule E, gdzie w 2022 roku zostanie mistrzem świata. Dziś jest kierowcą rezerwowym Mercedesa.

Wyniki w F1: 42 Grand Prix.

2016: Pierre Gasly

©DPPI

Ostatni mistrz GP2 jest jednocześnie ostatnim mistrzem Francji w przedsionku Formuły 1. Pierre Gasly, chroniony przed sektorem czerwony Byk, zdobył mistrzostwo w 2016 roku i uzyskał miejsce w F1 na koniec sezonu 2017, zastępując Daniila Kwiata. Imponujące już od pierwszych wyścigów, w tym 4. miejsca w Bahrajnie w 2018 r., Gasly awansował do Red Bulla w 2019 r. Jednak doświadczenie nie powiodło się, Francuz nie był w stanie dotrzymać tempa Max Verstappen. Jest zdegradowany do Toro Rosso w połowie sezonu, przed powrotem na szczyt z 3 miejscami na podium, w tym fantastycznym zwycięstwem z AlphaTauri we Włoszech w 2020 r. Wciąż pracując w AlphaTauri w tym sezonie, Gasly jest pożądany przez kilka zespołów, w tym Alpine dla 2023.

Bilans osiągnięć F1: 1 zwycięstwo, 102 Grand Prix (w toku).

2017: Charles Leclerc

© Sebastiaan Rozendaal / DPPI

Imponował podczas sezonu koronacyjnego w 2017 roku, w obecnie zwanej Formule 2, Charles Leclerc został wprowadzony do Formuły 1 wraz z zespołem Sauber. Chroniony przez Ferrari, Charles Leclerc jest uważany za przyszłego mistrza świata. Po solidnym sezonie w szwajcarskiej drużynie i kilku występach w Q3 samochodem z końca stawki, Leclerc dołączył do prestiżowej Stabilny Ferrari w 2019. Po znakomitym sezonie 2019, w którym zdobył 2 zwycięstwa i 7 pole position, w latach 2020 i 2021 doświadczył trudności włoskiej drużyny i nie mógł walczyć o zwycięstwo. W tym sezonie Charles Leclerc wygrał 3 Grand Prix i choć mógł mieć nadzieję na walkę o tytuł na początku sezonu, błędy Scuderii zepchnęły go daleko od Maxa Verstappena.

Bilans osiągnięć w F1: 5 zwycięstw, 97 Grand Prix (w toku).

PRZECZYTAJ TAKŻE > 2017: Charles Leclerc, w imieniu ojca (4/5)

2018: George Russell

© Sebastiaan Rozendaal / DPPI

George Russell mógł wygrać mistrzostwa Formuły 2 na jednym z najtrudniejszych torów w historii. Brytyjczykowi udało się pobić takie nazwiska jak Lando Norris ou Alexander Albon w 2018 roku, zanim w następnym sezonie dołączył do Formuły 1 w Williamsie. Członek akademii Mercedesa Russell cierpliwie znosi problemy na końcu stawki, w zespole Williamsa znajdującym się w trudnej sytuacji. Mimo to młody Anglik błyszczy świetnymi występami, których zwieńczeniem było podium podczas groteskowego Grand Prix Belgii 2021. Zastępuje Valtteri Bottas w Mercedesie w 2022 roku. Wciąż szukający swojego pierwszego zwycięstwa Brytyjczyk imponuje dojrzałością i konsekwencją.

Rekord toru F1: 8 podium, 76 Grand Prix (w toku).

CZYTAJ TAKŻE > 2018: George Russell, przywódca złotej młodzieży (5/5)

2019: Nyck de Vries

© Diederik van der Laan / fot. holenderska / DPPI

To on jest w centrum dyskusji na temat okna transferowego w 2023 r. Jednak Nycka de Vriesa od dawna jest zapomnianym mistrzem. Występujący w Formule 2 w 2019 roku były protegowany McLarena nie miał takich samych szans, jak Leclerc i Russell przed nim. Bez wsparcia producenta De Vries najpierw doświadczył WEC w LMP2, a następnie w Formule E z Mercedesem. W 2020 roku został mistrzem świata w zawodach elektrycznych, a następnie został kierowcą rezerwowym Srebrnych Strzał. Holender przeżywa swoje pierwsze Grand Prix w F1, zastępując Alexandra Albona na Grand Prix Włoch. Pod koniec solidnego i dojrzałego wyścigu De Vries zdobył swoje pierwsze punkty w swoim pierwszym doświadczeniu. Świetny występ, który przykuł uwagę niektórych zespołów w 2023 roku…

Wyniki w F1: 1 Grand Prix.

CZYTAJ TAKŻE > De Vries w drodze do AlphaTauri, wolna droga dla Gasly’ego o godz Alpine ?

2020: Mick Schumacher

© Sebastiaan Rozendaal / Holenderska Agencja Fotograficzna / DPPI

Syn siedmiokrotnego mistrza świata miał prostą drogę do Formuły 1. Mistrz F3 w 2018 r., mistrz F2 w 2020 r., został zatrudniony przez Haasa do startu w F1 w 2021 r. Wspierany przez Scuderia Ferrari Niemiec nie może udowodnić swojej wartości na końcu stawki, mając samochód przestarzały w porównaniu z resztą stawki. siatka. Dominujący Nikita Mazepin w 2021 r. Mick Schumacher zostanie logicznie przedłużony na rok 2022 Kevin Magnussen, gdzie porównanie jest bardziej bolesne. Swoje pierwsze punkty w F1 zdobywa podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii, ale czy to wystarczy, aby pozostać w F1 w 2023 roku?

Bilans osiągnięć w F1: 38 Grand Prix (w toku).

2021: Oskar Piastri

© Antonin Vincent / DPPI

Oskar Piastrí . , , , , , , , , , , , , ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,. Człowiek, który wbrew sobie wywołał takie zamieszanie podczas Głupi sezon w tym roku, a mimo to postrzegany jest jako przyszły diament Formuły 1. Australijczyk odbył niesamowitą podróż w formule promocyjnej, zdobywając tytuły w swoim pierwszym sezonie w F3 i F2. Członek akademii Alpineto właśnie z McLarenem młody Australijczyk przeżyje w przyszłym sezonie swoje pierwsze Grand Prix w Formule 1, po serii godnej największych Telenowela...

Wyniki w F1: -.

2022: Felipe Drugovich

© Antonin Vincent / DPPI

Ostatni mistrz Formuły 2, Felipe Drugovich, był do niedawna rzadkim przypadkiem. Był jednym z ostatnich kierowców, których nie wspierała akademia ani zespół Formuły 1. Jest to obecnie „anomalia” rozwiązana, ponieważ Brazylijczyk zainaugurował nowy program dla młodych kierowców uruchomiony przez Astona Martina. W 2023 roku zostanie kierowcą rezerwowym brytyjskiego zespołu, czekając na lepsze…

Wyniki w F1: -.

CZYTAJ TAKŻE > Ekskluzywny wywiad z Nyckiem De Vriesem: Z Helmutem Marko? “Rozmawialiśmy o sznycelu”