Wielkie retro AUTOhebdo 2023: najważniejsze wydarzenia sezonu (3/3)

3 września: 10. zwycięstwo z rzędu Maxa Verstappena

Holender wymazuje Alberto Ascariego i Sebastian Vettel tabletki z F1.

W ten pierwszy weekend września polak i bratobójcza bójka pomiędzy kierowcami domu podczas wyścigu przywróciły samochód do życia. Stabilnyna Monzie i w całej Formule 2019. Ostatni raz stary autodrom wibrował do tego stopnia w XNUMX roku, kiedy to Charles Leclerc się narzuciło. Tym razem wystarczyło tylko zacięte podium pomiędzy Carlos Sainz i ten sam Charles Leclerc, którzy zmusili Armię Czerwoną do wstania, nawet jeśli oczywiście po raz 12. w sezonie zwycięstwo przypadło Max Verstappen. Przy tej okazji holenderski kierowca ustanowił nowy rekord, odnosząc dziesiąte zwycięstwo z rzędu, wymazując z księgi rekordów Sebastiana Vettela, który w sezonie 2013 podpisał dziewięć kontraktów. Jest to jednocześnie szósty dublet czerwony Byk sezonu, którego wzrost Ferrari nie będzie w stanie powstrzymać.

Max Verstappen pozostał niepokonany, włączając sprinty, od GP Miami na początku maja do GP Włoch na początku września… / © DPPI

3 września: Álex Palou koronowany na mistrza IndyCar

Drugi tytuł w mistrzostwach Monoplace Ameryka Północna dla hiszpańskiego pilota.

W obliczu osiągnięć Maxa Verstappena w Formule 1 w rozmiarze XXL kopia wykonana przez Álexa Palou (Chip Ganassi Racing) może pozostać niewzruszona. Pochodzący z Barcelony wygrał „tylko” pięć wyścigów z łącznie 17 rund i zdobył tylko dwa pole position. To jest „głowa” strony medalu. Strona „ogonów” jest bardziej pochlebna: rekordzista najszybszych kwalifikacji w historii w Indianapolis, objęcie prowadzenia w mistrzostwach od kwietnia i bez przerwy do końca, a przede wszystkim brak emerytury i 17 miejsc w pierwszej ósemce, podczas gdyIndyCar to niezwykle konkurencyjna seria jednoprojektowa!
Dodajmy do tego kontekst pozasportowy, delikatnie mówiąc, napięty. Aby dołączyć, Alex Palou musiał pozbyć się kontraktu podpisanego z Zakiem Brownem McLaren Racing i ma nadzieję uzyskać miejsce w hipotetycznej F1, aby ułatwić sobie karierę w IndyCar w Chip Ganassi Racing. W historii Hiszpan stracił kilkadziesiąt milionów dolarów, ale przecież wolność ma swoją cenę.

Álex Palou zdobywa swój drugi tytuł IndyCar w wielkim stylu i na jedną rundę przed końcem. / © IndyCar Media

3 września: Gabriel Bortoleto zdobywa tytuł na Monzy

Konsekwencja Brazylijczyka została nagrodzona.

„Konsekwencja jest kluczem” – mawiał z rozbawieniem George Russell, uzasadniając swoje ostatnie, zwykłe stanowisko Williams podczas swojego debiutu w Formule 1 2019. Przesłanie, które Gabriel Bortoleto zrozumiał doskonale. Nie mówimy o „najseksowniejszej” mistrzyni w historii F3 jak Oskar Piastrí . , , , , , , , , , , , , ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, , czy Victora Martinsa, ale Brazylijczyk był zadowolony z gry przez cały sezon. Będąc na prowadzeniu pod koniec pierwszej rundy w Bahrajnie, którego zwycięstwo w wyścigu głównym przypadło mu po karze Gabriele Mini, Auriverde wiedział, jak zarządzać swoimi mocnymi i słabymi momentami. Kiedy samochód spisywał się dobrze, jak w Australii (pole + zwycięstwo), naciskał. Poza tym dał z siebie wszystko, ale przede wszystkim dał radę. Strategia, która w połączeniu z nieregularnością przeciwników pozwoliła mu spokojnie zapewnić sobie koronę mistrza. Liczby mówią same za siebie: 15 punktów w 18 startach.

Brazylijczyk Gabriel Bortoleto, koronowany na mistrza FIA F3 w 2023 roku, dołączył do programu rozwoju McLarena i będzie nim jeździł F2 Następny rok. / ©DPPI

10 września: Toyota koronowana na mistrza świata w dziedzinie producentów Hypercar

Japoński producent zdobywa kolejny dublet w 6-godzinnym wyścigu Fuji.

Pomimo czkawki 24 godziny Le Mans, Toyota skandalicznie zdominował sezon Mistrzostw Świata 2023Wytrzymałość FIA, wygrywając sześć pozostałych wydarzeń w kalendarzu. Podczas 6-godzinnego wyścigu Fuji, przedostatniego spotkania w roku, japońska firma zapewniła sobie piąty z rzędu tytuł Producenta, a w sumie szósty. Koronacja przyznana na zakończenie wyścigu, w którym Toyota podpisała kontrakt z nowym dubletem, daleko od Ferrari, które straciło świetność od zwycięstwa w Sarthe. Tylko Porsche Numer 6 był w stanie sprawić trudności TGR po pierwszym odważnym hamowaniu przez Laurensa Vanthoora na pierwszym zakręcie, a następnie dobrej obronie Kévina Estre aż do połowy wyścigu, kiedy Ryo Hirakawa zdołał ją wyprzedzić w ostatnim sektorze. Tego dnia zwycięstwo ostatecznie przypadło trio Mike'a Conwaya, Kamui Kobayashi i José Maria Lopez, podczas gdy Toyota potwierdziła swoją kontrolę nad mistrzostwami, które grupa zna na pamięć.

Nowy tytuł producentów Hypercar w WEC co nie wymazuje rozczarowania Toyoty związanego z 24-godzinnym wyścigiem Le Mans. / ©DPPI

17 września: Carlos Sainz wygrywa Grand Prix Singapuru

Kierowca Ferrari zadaje Red Bullowi jedyną porażkę w sezonie

Gdyby nie dobry pomysł Carlosa Sainza, by wygrać Grand Prix Singapuru, sezon Red Bulla byłby spokojny i odniósłby 22 zwycięstwa na 22 możliwe. Wykorzystując swobodę SF-23 na miejskich torach i dużą porażkę Red Bulla (jedynego w tym roku...) pod względem ustawień, Hiszpan wykonał najtrudniejszą część, zdobywając pole position w Marina Bay. W niedzielę dostarczył wyścig szalonej inteligencji, celowo spowalniając konwój i wykorzystując poświęcenie swojego kolegi z drużyny Charlesa Leclerca. Aby stawić czoła atakom Mercedes obuty w nowsze opony na koniec wyścigu Madrynianin dobrowolnie zaoferował DRS Lando Norris chronić się najlepiej jak to możliwe. Kolejny genialny pomysł. To zapewniło najlepsze Grand Prix sezonu.

Carlos Sainz wykorzystał swoją inteligencję wyścigową, aby wygrać w Singapurze. / ©DPPI

24 września: Mistrz świata Red Bull Constructors.

Austriacka drużyna zdobywa koronę na torze Suzuka, na terenie Hondy.

Tydzień po rozczarowaniu w Singapurze, gdzie zakończyła się jego seria dziesięciu zwycięstw z rzędu, Maxowi Verstappenowi zależało na tym, aby jego legendarny już RB19 zabłysnął, zwłaszcza że o tytule „Konstruktora” można było decydować na podstawie tego japońskiego uchwytu. Dla Hondy było to oczywiście wydarzenie, którego nie można przegapić. To szczęście, że został koronowanym na mistrza świata u siebie, to Max Verstappen miał mu je zaoferować pod koniec absolutnie nieubłaganego występu. Najlepszy czas podczas EL1, EL2, EL3 i kwalifikacji, lider mistrzostw świata przekroczył linię mety prawie 20 sekund przed zdobywcą drugiego miejsca. Jeśli celem weekendu było zdobycie przez Red Bull Racing szóstego tytułu mistrza świata, w żaden sposób nie narzucało to Holenderowi bardziej „konserwatywnego” podejścia. W Japonii Max nie tylko chciał wygrać, ale także upokorzyć konkurencję. I udało mu się.

Red Bull świętuje tytuł producentów F1 2023 zdobyty podczas Grand Prix Japonii na torze Suzuka. / ©DPPI

7 października: Katar, ziemia koronacyjna Verstappena

Kierowca Red Bulla zdobywa koronę po raz trzeci w swojej karierze… od soboty!

Max Verstappen jest zdecydowanie przyzwyczajony do dziwnych koronacji w F1. W 2021 roku zdobył tytuł w kontrowersji w Abu Zabi po nielegalnej decyzji kierownictwa wyścigu. W 2022 roku potwierdzenie tytułu w Japonii zajęło mu kilkadziesiąt minut. Tym razem Batawianin zdobył swoją trzecią koronę nie na zakończenie Grand Prix, ale sprintera. Sprint wygrany przez debiutanta Oscara Piastriego, wspaniała adaptacja jego pierwszego sezonu w F1. Ten weekend w Katarze był szczególnie naznaczony niedzielnym upałem i stanem skrajnego wyczerpania, jakiego doświadczyli kierowcy pod koniec Grand Prix, pomiędzy wymiotami a dyskomfortem. Granica tego, co dopuszczalne, została niewątpliwie przekroczona, choć Logan sierżant musiał przerwać wyścig w połowie wyścigu z powodu wyczerpania…

Max Verstappen, trzykrotny mistrz świata F1. / ©DPPI

15 października: Koronacja Andrea Kimi Antonelli we FRECA w Zandvoort

Protegowany Mercedesa w przyszłym roku przejdzie bezpośrednio do Formuły 2.

Był najbardziej oczekiwanym kierowcą na boisku i nie zawiódł. Potrącony przez zaskakującego Martiniusa Stenshorne’a na początku sezonu, Andrea Kimi Antonelli stopniowo zyskiwał przewagę nad Norwegiem. Gdy raz przejął stery mistrzostw, nie odpuścił już nigdy, w pełni przejmując status faworyta do tytułu. Zaczynając w lipcu w Mugello, nigdy nie tracił punktów poza jednym wyścigiem i zawsze zajmował szóste lub lepsze miejsce. Wyniki, które pozwoliły mu wystartować i zdobyć koronę w przedostatniej rundzie kampanii, gdy do zdobycia było jeszcze 6 punktów. Kiedy przyszedł czas na rozliczenie, zakończył ćwiczenie z 50 zwycięstwami, 5 dodatkowymi miejscami na podium i 6 pole position . Nic więc dziwnego, że Mercedes wysyła go bezpośrednio z FRECA do Formuły 4 w 2 roku.

Włoski samorodek Andrea Kimi Antonelli potwierdza pokładane w nim nadzieje, zostając mistrzem FRECA już za pierwszym podejściem. / © FRECA

21 października: Pierwsze zwycięstwo w MotoGP Johanna Zarco

Koniec długiego oczekiwania na Francuza.

Od jego ostatniego pojawienia się na najwyższym stopniu podium Grand Prix minęły 2 dni. Talent i potencjał, Johann Zarco zawsze je miał. Pozostał jeszcze do zrobienia ostatni krok, niewątpliwie najtrudniejszy, ten, który oddziela wieczne nadzieje od zwycięzców wyścigu. Atakując swojego kolegę z drużyny Jorge Martína, kandydata do tytułu mistrza świata, na ostatnim okrążeniu rundy australijskiej, Francuz przełamał wszelkie bariery psychologiczne. Zarco w końcu wie, że nie ma kompleksów w obliczu wielkich nazwisk w swoim sporcie. Ten sukces na zawsze odmieni człowieka, który czekał na zwycięstwo w 533 Grand Prix. W wieku 120 lat przyszły kierowca Hondy kończy siedem lat oczekiwań i rozczarowań.

Francuz Johann Zarco w końcu osiąga swój cel, wygrywając w Australii. / © Pula treści Red Bull

29 października: 2. tytuł WRC dla Rovanperä w Rajdzie Europy Środkowo-Wschodniej

Fin już myślał o pracy na pół etatu w 2024 roku…

Nie ma wystarczającej liczby superlatywów, aby mówić o Kalle Rovanperä! Cud WRC uderzył ponownie w 2023 r., zdobywając drugi z rzędu tytuł w wieku zaledwie 23 lat! Fin po raz kolejny pobił rekordy wczesności, stając się najmłodszym podwójnym mistrzem świata we wszystkich dyscyplinach razem wziętych! Choć jego sezon był mniej imponujący niż w 2022 r., to dzięki inteligencji sytuacyjnej i dojrzałości protegowany Toyoty wzbudził podziw. Realizacja wyzwolenia trwała dłużej w 2023 r., a jej zakończenie nastąpiło w ciągu Rajd samochodowy z Europy Środkowej. W pojedynku z Elfynem Evansem Kalle Rovanperä był najsilniejszy psychicznie i wykorzystał odejście rywala, aby po cichu zdobyć drugą koronę świata. Tytuł, który będzie mu trudno utrzymać w 2024 roku: (już) zmęczony dyscypliną i chcąc dać sobie trochę wolnego czasu, w przyszłym roku będzie brał udział tylko w częściowym sezonie… ku wielkiej konsternacji WRC.

Kalle Rovanperä, podwójny mistrz świata WRC bez nadwyrężania swojego talentu. / ©DPPI

4 listopada: Buemi-Hartley-Hirakawa mistrzem Hypercar Drivers w 8-godzinnym wyścigu w Bahrajnie, zwycięstwo Żelaznych Dam

Wydarzenie to było także ostatnim występem LMP2 i LMGTE w WEC.

Podczas 8-godzinnego wyścigu w Bahrajnie Toyota jeszcze bardziej umocniła swoją dominację nad mistrzostwami w roku 2023, dominując nad ostatnim wydarzeniem sezonu nowym zwycięstwem Sébastien Buemi, Brendon Hartley i Ryo Hirakawa, zapewniając trio drugi tytuł mistrza świata z rzędu. W LMGTE Am drużyna Iron Dames odniosła pierwsze historyczne zwycięstwo w WEC, a Sarah Bovy, Michelle Gatting i Rahel Frey stały się także pierwszym w historii trio złożonym wyłącznie z kobiet, które zwyciężyło. Długo oczekiwane zwycięstwo, które jednak do samego końca było niepewne. Po długim kontrolowanym wyścigu Michelle Gatting faktycznie to zobaczyłaAston Martin W ostatniej godzinie w jej lusterkach wyrósł numer 777 Caspera Stevensona, ale Duńczykowi udało się utrzymać prowadzenie aż do flagi w szachownicę. Dobra robota ponownie!

Ryō Hirakawa, Brendon Hartley i Sébastien Buemi są mistrzami świata kierowców hipersamochodów WEC 2023 reprezentującymi Toyotę. / ©DPPI

5 listopada: Ryan Blaney koronowany na mistrza NASCAR 2023

Kierowca Penske wygrywa w Arizonie.

Pomimo 29 lat Ryanowi Blaneyowi zdobycie pucharu zajęło osiem pełnych sezonów. Podczas swoich czterech poprzednich startów w „Rundze 8” kierowca z Ohio wyjeżdżał z pustymi rękami. W tym roku dwunasta drużyna pojawiła się w odpowiednim momencie, odnosząc dwa kluczowe zwycięstwa w Talladega i Martinsville. W przeciwieństwie do poprzednich sezonów, w których Blaney popełniał błędy w zakresie pomiaru czasu pieniężnego, w 12 r. stanął na wysokości zadania, zajmując 2023. miejsce jako swoją średnią pozycję w 3. rundzie. W Phoenix, miejscu wielkiego finału, Blaney zrobił wszystko, co konieczne, aby wyprzedzić swoich bezpośrednich przeciwników i zdobyć swój pierwszy tytuł w najwyższej kategorii zawodów Nascar. Prowadząc kierowców wciąż walczących o tytuł, gdy Kyle Busch (Richard Childress Racing) wywiesił żółtą flagę do przekręcenia, 37 okrążeń przed końcem Blaney stracił przewagę podczas walca przystanków na trybunach. Następnie kierowca Penske Forda nr 12 walczył podczas ponownego startu, po którym wyprzedził Williama Byrona i Kyle'a Larsona (Hendrick Motorsports), dwóch jego zawodników z „Finalowej czwórki”, 4 okrążeń od bramki. Ostatecznie Blaney zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, ale przede wszystkim był pierwszym członkiem kwartetu pretendentów do najwyższego poświęcenia. Tytułowy zespół Rogera Penske zachował koronę, a na liście zwycięzców Blaney zastąpił Joeya Logano.

Ryan Blaney zostaje mistrzem NASCAR Cup Series 2023 w Phoenix. / © NASCAR Media

18 listopada: 1. Grand Prix Las Vegas

Sin City wita F1 41 lat po jej ostatnim pojawieniu się na parkingu słynnego Pałacu Caesar.

Było to bez wątpienia wydarzenie roku w Formule 1: wielki powrót Las Vegas do kalendarza, z torem miejskim wytyczonym wokół twierdz tego sztucznego, choć mitycznego miejsca, a mianowicie Strip, jego kasyn i nowej sfery świeżo zainaugurowany. Jednak koszmarny piątek nie był daleki od całkowitego fiaska. Pokrywa włazu faktycznie oddzieliła się, gdy samochód Sainza przejechał przez EL1 i zniszczyła cały płaski spód Ferrari Hiszpana. W rezultacie sesja 1. PR została skrócona, a 2. PR został opóźniony i rozegrany w środku nocy bez widzów. Na szczęście w sobotę i niedzielę widowisko i jakość zdjęć były znacznie ładniejsze. Na poziomie sportowym poziom osiągów Ferrari umożliwił zorganizowanie spektaklu. Zapamiętamy zarówno zwycięstwo Maxa Verstappena, jak i wyjątkowe wyprzedzenie Charlesa Leclerca w przedostatnim zakręcie na Sergio Pérezie o 2. miejsce. Udany weekend dla F1.

F1 zamieniła parking Caesar Palace na blask słynnego Las Vegas Strip. / ©DPPI

16–19 listopada: Powrót prawdziwego Grand Prix Makau

Luke Browing odniósł najlepsze zwycięstwo w swojej karierze, a Raffaele Marciello żegna się z Mercedesem.

Jedno z najsłynniejszych wydarzeń w sportach motorowych powróciło w swojej tradycyjnej formie po trzech edycjach dotkniętych Covid-19. Każdy chciał wziąć udział, co dało nam kilka bardzo dobrych wyników zarówno w Formule 3, jak i GT3. W F3 Luke Browning (Hitech GP) zaskoczył wszystkich, a w szczególności Gabriele Mini (Prema), który bardzo dobrze rozpoczął weekend. Anglik znalazł jednak idealne warunki, aby zdominować najważniejsze sesje, czyli Q2, wyścig kwalifikacyjny i niedzielne Grand Prix. Hat-trick, który pozwolił wszystkim ujawnić się, jak to często ma miejsce w Makau. W GT3 historia nie mogła być piękniejsza. Posiadacz tytułu Pucharu Świata FIA GT, startującego po raz ostatni w 2019 roku, Raffaele Marciello w najpiękniejszy sposób zakończył swoją przygodę z Mercedesem. Pole position oraz zwycięstwa w sobotę i niedzielę Włoch-Szwajcar nie pozostawił niczego przypadkowi i osiągnął jeden z najwspanialszych występów w swojej karierze. Bardzo miły, ostatni prezent dla Mercedesa przed dołączeniem do BMW w LMDh w przyszłym roku.

Protegowany Williams Racing, Luke Browing odnotowuje największe zwycięstwo w swojej młodej karierze na ulicach Makau. / © Williams Racing

26 listopada: Théo Pourchaire zdobył tytuł mistrza F2 w Abu Zabi

Francuz osiąga swój cel po trzech sezonach w przedsionku Grand Prix.

Od niedzieli 26 listopada 2023 r. Theo Pourchaire zapamięta to na bardzo długo. Tego dnia Habowie po trzech latach spędzonych w tej kategorii zostali mistrzami Formuły 2. Było wiele wzlotów, wiele upadków, ale Grassois w końcu osiągnął swoje cele. To nie było proste. Był nawet bliski nie powrotu na trzeci sezon, ale Sauber przekonał go, aby wrócił do Der des Ders. Ostatecznie była to właściwa decyzja, ponieważ Théo udało się poskładać wszystko w całość i zdobyć koronę. Nie było zbyt wielu zwycięstw, właściwie tylko jedno, dwa pole position, ale kierowca ART Grand Prix postawił wszystko na konsekwentność, na przykład 9 dodatkowych miejsc na podium i 19 punktów w 26 wyjazdach. Nie było takiej niepodzielnej dominacji jak Charles Leclerc, George Russell czy Oscar Piastri, ale Pourchaire był przenikliwy i zawsze wykorzystywał swoje szanse. Niestety tytuł ten nie otwiera mu (jeszcze) drzwi do F1, ale przyszłoroczna przygoda w Super Formule powinna pozwolić mu na zdobycie doświadczenia i zbliżenie się do ostatecznego celu.

Théo Pourchaire zostaje wreszcie nagrodzony za swoje cierpliwe wysiłki w przedsionku Grand Prix. / ©DPPI

26 listopada – Ostatni rekord Maxa Verstappena

Nie wyrzucaj więcej, kubek jest pełny.

W Abu Zabi Max Verstappen, trzeci raz od czasu Grand Prix Kataru mistrz świata, swój sezon – a raczej powinniśmy mówić o jego twórczości – zwieńcza szóstym hat-trickiem. Polak, zwycięstwo i rekord okrążenia, Holender nie musi nawet wysilać się nad swoim talentem, aby złotymi literami umieścić końcówkę słowa na dole ostatecznej historii wspaniałego Grand Prix 6 na żywo. Opowieść o tysiącu i trzech wieżach w krainie tysiąca i jednej nocy! Nigdy wcześniej żadnemu kierowcy nie udało się przekroczyć progu 2023 okrążeń na prowadzeniu w tym samym sezonie, bijąc tym samym poprzedni rekord utrzymywany od 1000 roku przez Sebastiana Vettela wynoszący 2011 magicznych okrążeń. Ten ostatni sukces w sezonie pozwolił mu ustanowić rekord zwycięstw w sezonie wynoszący 739 i wyprzedzić Sebastiana Vettela pod względem liczby wygranych Grand Prix. Z 19 na swoim koncie, Michael Schumacher (91) i Lewis Hamilton (103) są teraz na celowniku.

Ostatni przed wyjazdem. Max Verstappen odniósł 19. zwycięstwo w 22 Grand Prix, wygrywając w Abu Zabi. / ©DPPI

26 listopada: Brodie Kostecki zastępuje SvG na liście supersamochodów

Podwójny cios dla jego zespołu Erebus Motorsport, utytułowanego wśród Zespołów.

To człowiek, który pozbawił wielkiego Shane’a van Gisbergena kolejnego tytułu Australian Touring Championship, zanim wyjechał do NASCAR. Podczas gdy wiodący zespół Triple Eight Race Engineering od lat królował w tej dyscyplinie, firma Erebus Motorsport lepiej wynegocjowała przejście do Gen 3 i pozwoliła Brodiemu Kosteckiemu zdobyć swoją pierwszą koronę w supersamochodach. Kierowca z Perth (Australia), autor sześciu zwycięstw w 2023 roku, mógł porzucić słynny Bathurst 1000 w SvG, ale jego konsekwencja (brak wycofania się w 28 wyścigach) pozwoli mu wygrać za kierownicą Chevroleta Camaro nr 99.

Brodie Kostecky zastępuje kolosa Shane’a van Gisbergena na liście supersamochodów. / © Erebus Motorsport

26 listopada: Francesco Bagnaia zachowuje tytuł MotoGP

Włoch musiał jednak walczyć do końca z Hiszpanem Jorge Martínem

Wśród najważniejszych mistrzostw (F1, WEC, WRC) jako jedyne te utrzymały napięcie do samego końca. Podczas gdy początkowo widzieliśmy, że Francesco Bagnaia spokojnie zmierza w stronę drugiego tytułu z rzędu, Włoch zobaczył, jak Jorge Martín wtapia się w swoje retro. Wprowadzony w tym sezonie format King of the Sprint i stosowany w każdej z 20 rund sezonu, Hiszpan pchał „Pecco” i jego oficjalne Ducati do granic możliwości, aż do finału zorganizowanego pod Walencją (Hiszpania). Bagnaia w końcu miała ostatnie słowo i zwyciężyła po raz siódmy w sezonie, ale zapierające dech w piersiach występy Martina pokazują, że o najwyższą nagrodę można walczyć za kierownicą motocykla wystawianego przez drużynę satelitarną (w przypadku Pramac).

Pecco Bagnaia musiał ciężko pracować, aby utrzymać koronę MotoGP w obliczu ostrej konkurencji ze strony Jorge Martína. / © Pula treści Red Bull

8 grudnia: koronacja mistrzów FIA w Baku

Bardzo polityczna gala FIA 2023.

Zorganizowana z pompą przez kontrowersyjnego gospodarza na scenie geopolitycznej, tradycyjna ceremonia wręczenia nagród FIA została również przyćmiona wydarzeniem pozasportowym. Na kilka dni przed galą federacja wszczęła śledztwo w sprawie podejrzeń o konflikt interesów pomiędzy pracownikiem FOM a szefem zespołu F1. W sposób dorozumiany celem zabiegu jest para utworzona przez Toto i Susie Wolff zareagował ostro i mógł liczyć na wsparcie wszystkich zespołów na starcie, co zmusiło FIA do ekspresowego i zawstydzającego zwrotu uwagi.

Wolny duch Mohammed Ben Sulayem, prezes FIA, nie zwracał uwagi na tradycyjną galę wręczenia nagród na koniec roku. / ©DPPI